Chapter Two

5.5K 116 3
                                    

Chapter Two➡ Stalker?

JAYDEN JIMENEZ' POV

To: Aliah Sumner

I like staring at your beautiful face.

I look at her after I send my message.

She looks uneasy, pretty irritated huh?

Aliah Sumner is calling...

My phone rang, nangingibabaw ang tunog nito kahit may tv namang nakabukas. Geez.

I touch the declined button then agad-agad kong itinapat ang phone ko sa aking tainga.

"Hello Dude? WHAT? Seriously Brix? So when? Okay. I'll hang up. See you." then I acted na hinang up na ang call. Hingang malalim JD. Gumawa-gawa ka ng trip tas susuko ka?

Lahat sila ay nakatingin pa rin sakin. 

Mga nag aabang ng sasabihin ko.

"Who's that?" Mapanuring tanong ni Darlene while her eyes is...

Brix right? Oo brix. 

"Brix. Yes, Brix." I answered her question then I put my phone to my pocket.

"Okay." She said, habang nakatingin pa rin sa kin. 

"Is there a problem sissy?" Tanong nya kay Marliah. 

Umiling lang sya at nagpaalam, aakyat na raw sya.

MARLIAH SUMNER's POV

He's acting strange, like duh! Don't mind him nga Queen.

I was about to open my door knob when my phone rang. I was actually holding it.

09********* is calling...

Do I have to answer this call? 
Baka naman scammer ito.

"Hello?" 

["Oh kala ko ba yung brix yung kausap mo kanina? Bat Aliah yung name sa contact list mo at babae ‘tong sumagot?"] The voice on the other line. May kausap ata?

"Excuse me. I want to remind you that I don't have effin care to you, so stop calling and messaging me." I said with my irritated voice. 

["So sorry. Marliah, is this you?"] She asks.

"I'm not gonna tell you who I am. Who are you?" I asked.

["Chill. This number belongs to JD, and I'm Darlene. Remember?"] She said. Rinig ko yung boses ng lalaking naiirita na siguro, it must be Jayden.

I sighed. Ano bang trip nitong lalaki na ‘to? Such a weirdo.

["I'll hang up this call okay? Sorry again."] She said. 

"It's okay. And, sana hwag na nya kong iprank messages. And he will see what I can do to him." I said, mahahalata naman nya may pagbabanta ang sinabi ko dahil sa tunog naiinis ang boses ko.

["Got it, Good night. See you."] Then next I heard is the end tone.

See you? Of course sa school, she also studying pala to my school. Yes. Don't think they'll sleep and stay here, may bahay naman sila obviously at they surely afford some hotels if they want to.

"Aliah! Dito kalang, baka makita ka nila." pasigaw na bulong ng batang lalaki na kasama ko.

"Bata, shut your mouth nga. Malalaman nilang nandito tayo if you keep on shouting. So shut up." sabi ko sa kanya while nakalingon. 

We are kinidnap kasi, kidnapped for ransom daw but they're all stupid. 

Kasalukuyan kaming nasa likod ng rocks na malalaki, and he's crying like a baby. He's absolutely scared. Sinisilip ko yung mga paparating na cars, yes! Finally it’s a Police Mobil. Tumutunog pa nga ang mobile serene.

"Andyan na sila Mom. They will save us." Pag a-assure ko sa kanya para naman tumigil na sya sa paghikbi. Humawak sya balikat ko at gave me a weak smile.
"Everything will be alright." nakangiti kong sabi at hinila ko pa sya para magtago nang maayos ulit.

"MOM!" I shouted while running to come to them. Tapos na ang barilang nangyari sa kidnappers and policemen.

"Are you alright sweetie?" Dad asked then hugged me. I just nod.

"Mom, Dad meet my fri-" As I  looked at him, he's gone!

"Dad my friend is missing." I said to them, sabay kaming tumakbo kanina so where is him?

JAYDEN JIMENEZ' POV

"Son!" Dad shouted when he saw me.

"Dad!" I call him back, then I run to them from Aliah's back. 

"Anak how are you? May masakit ba sayo?" Nag aalalang tanong ni Mom.

"Wala naman Mom, hwag ka na pong mag alala." natatawa kong sabi sa kanya at suminghot, she hugs me. 

I hope this will not be the last time na magkikita o maglalandas ang buhay natin Aliah.

Napadilat ako sa alaalang nangyari 13 years ago. Matagal ko na nga pala syang inoobserbahan, mula pa noong nasa London pa ako. Luckily my Dad built a connection to her Dad.

Tama nga ang sabi ng mga na hire ko to find some informations about her, nagbago na nga sya. From kid na jolly at mas matapang pa nga sa akin to her attitude now, though matapang pa rin naman sya pero hindi na ganong way tulad noon.

Hays. Is it because of her mom? 

"Ang aga mo magising dude!" napawi ang pag iisip ko ng nagsalita ang kapatid kong nasa single bed na katabi ng kamang hinihigaan ko.

"Tss. Matulog ka na nga lang dyan kuya!" Inis kong sabi sa kanya, 

"Shut up both of you!" Sigaw ni Darlene na katabi ko at naghanap pa ng magandang posisyon. Kaya ayaw kng katabi ‘to eh, ang gulo matulog.
Tumahimik nalang ako at kinuha ang aking cellphone mula sa stand.

Di ko na sya mate-text, Darlene is so meddler and crazy, inagaw ba naman ang phone ko then called her last night. Sira na ang diskarte.

"Wait for a minute!" Kuya Jared said ng may kumatok.

Kinausap nya pa ata kaya sya napatagal bago bumalik sa kama nya.

"Darlene, you go first to take a bath. Dad and Tito Eric are calling us for breakfast." He said. 

MARLIAH SUMNER's POV

"Lady Marliah, The breakfast is ready." Someone's said while knocking on my door. Ang aga pa!

"Who are you?!" I asked, di ko sya maboses-san e, ang aga aga pa!

"Henry, young lady." He said. 
"Mag ayos at bumaba ka na Lady Marliah, nag hihintay si Master Eric sa baba." He said, tagalog na tagalog. I silently laugh, baka magalit sya e hahahaha. Anyway, what? Dad was here for a breakfast?

“Anong meron?” I asked, Idk if it is for myself or to him.
It likes Henry was already gone in front of my room kasi wala na akong narinig na sumagot.

Parang it's a miracle ah? I mean, parang ngayon lang ulit kami magsasabay ng breakfast ni Dad. Don't tell me, they're still here. My gHad.

I was going downstairs when I heard some familiar voices. GhAd, am I hallucinating? 

"Sissy!"

Wherever the wind takes us (I'm Living With My Step-Brother)Where stories live. Discover now