Savage Sandiwa

Kabanata 38

"Ibig sabihin nandito rin si Brylle?"

"Yes. At kaya kami nasa labas kanina para hanapin si Justine." sagot ni Tita Yana.

"Ha? Bat si Justine hahanapin mo?" nagtatakang tanong ni Tito Rui.

"Dahil nasakanya si Brylle, napanood namin sa TV kanina." Tita Yana said dahilan para magulantang si Tito Rui at Tita Jinri.

"What?" sabay na sigaw nila.

"Alam niyo ba kung nasaan si Justine ngayon?" tanong ni Tita Yana sakanila.

Kaya napatango nalang silang dalawa. At tsaka nagdecide na din sila na tumulong na. Nag-aalala rin daw kasi si Tita Jinri kay Francine. So tutulong silang mahanap ang pinsan ko, si Francine at Brylle.

Finally mahahanap na namin si Brylle.

Francine

"Freya, mag-iingat ka dun ah." sabi ni Mommy habang tinutulungan ako mag-impake ng gamit ko.

"Kayo din ni Daddy dito, mag-iingat kayo. Thank you sa pagkupkop sakin at pangakong hindi ko po kayo bibiguin." nakangiting sambit ko sakanila.

Yes after several days and weeks. Nagdecide ako na mag-aral abroad to train at matuto maging CEO. Plano na kasi nila Mommy na ipahawak sakin ang Alvarez Corporation.

Kahit wala pa din akong naalala kung sino ako noon at kung saan ako galing. Tinanggap ko nalang kung ano yung fate ko, wala din naman akong magagawa kung pipilitin ko ang sarili kong makaalala. Sobrang thankful ako kina Mommy at Daddy for adopting me and they really treat me as their real daughter.

Kaya bilang sukli sa pagmamahal na yun, I will do everything to make them proud at isa itong pag-alis ko to. To be fully trained and best CEO for Alvarez Corporation.

Paninidigan ko na ang pagiging Freya Rylie Alvarez — the future CEO of Alvarez Corporation.

Matapos ko mag-impake ay kinuha ng mga katulong ang mga malate ko at sinakay sa sasakyan at tsaka kami umalis papuntang airport.

You can do this, Freya!

Kyline

After ng meet namin ni Jayden. Umuwi na ko samin to rest.

At dahil sa sobrang pagod ay nakatulog agad ako at bagsak agad ako sa kama.

"Sienna, darling wake up."

Kaya napamulat ako ng mata. At bumungad sakin ang mukha ni Mommy, I still sad thinking that I can't remember them.

I can't remember my past, kung paano ako si Sienna. At nakakalungkot din na wala akong magawa to remember everything.

"Yes, Mommy?"

"Dinner na. Bumaba ka na ah. We will wait for you." she said at tsaka ngumiti sakin. Hinawakan niya ang pisngi ko at tsaka tumayo.

Bumangon ako at ngumiti din sakanya.

"Yes po, susunod na ko. Magbabanyo lang po ako and change my clothes nakalimutan ko  po kasi magpalit kanina." I answered. Kaya tumango siya at tsaka lumabas na ng kwarto ko.

Tumayo ako sa kama, at ng itatapak ko na ang paa ko sa floor bigla akong nakaramdam ng kung anong kislot sa body ko. At halos mapapikit ako ng kusang umangat ang kamay ko at may liwanag na lumabas dito.

"W-what the hell is this?" I cursed. At ng mawala ang liwanag ay nagulat ako biglang may pumalibot na kung ano sa paligid ko. Ano tong mga ito?

"How are you, Sandiwa?"

"W-who a-are you?" nauutal na tanong ko sa paligid pero walang sumasagot.

Anong nangyayari sakin? May sakit ba ko? What's wrong with me? Ano to?

"Let me comeback to you, Sandiwa."

"No, leave me alone. Hindi kita kilala. Just f*ckin leave me alone." I shouted. At pilit tinatanggal ang liwanag sa kamay ko.

Kamalas-malasan pang soundproof tong kwarto ko, so even if I shouted no one can hear me.

Naiiyak na ko at ayaw talaga mawala ng liwanag sa kamay ko at yung mga umiikot sakin.

"One day you will remember us again, because we are part of you. Please do remember immediately Sandiwa. Kailangan ka ng Normsantandia."

After ko marinig yun ay nawala ang liwanag sa kamay ko at yung mga umiikot sakin at natulala nalang ako at napahawak sa sarili ko.

Now, I'm scared to myself.