រឿង ទាសករម៉ាហ្វៀរចន

ភាគ7: បងហ្គុកធ្វើបាបអូនថេយ៍

"យើងមិនខ្វល់សំខាន់ឯងបោកវាឱ្យអស់ក្នុងរយះពេល1ម៉ោងបើឯងបោកមិនទាន់ទេត្រូវថ្នាំខ្លាំងរបស់យើងមិនខានទេ..យល់ដែលទេ!!!(ជុងគុកក៏បាននិយាយគម្រាមថេយ៉ុងទាំងទឹកមុខគួរឱ្យខ្លាចបំផុតចំណែកឯថេយ៉ុងវិញពេលដែលឃើញបែបនេះរាងខ្លាចបន្ទិចដែល

"បាទ..."ថេយ៉ុងតបទាំងបង្ខំចាំមើលបោកទាន់ឬអត់ដៃក៏ចាប់ផ្តើមឈឺចង្កេះក៏ឈឺឃ្លានក៏ឃ្លានហត់ក៏ហត់ហេតុអីជីវិតគេកម្មបែបនេះ

ពេលបានចម្លើយថេយ៉ុងនិយាយហើយជុងគុកក៏បានដើរចេញទៅទាំងញញឹមចុងមាត់បង្កប់ដោយល្បិចធ្វើបាបរាងតូច ចំណែកឯរាងតូចឯនេះវិញចាប់ផ្តើមធ្វើការរបស់ខ្លួនដែលជុងគុកឱ្យធ្វើគឺបោកខោអាវនិងឯង ការបោករបស់ថេយ៉ុងប្រើរយះពេល2ម៉ោងទម្រាំតែបោករួចក្នុងចិត្តគេក៏រាងភ័យតិចតួចដែល

#ពេលយប់

ពេលយប់មិនទាន់ជុងគុកក៏បានហៅអ្នកបម្រើដើម្បីទៅហៅថេយ៉ុងទៅបន្ទប់របស់ខ្លួន ចំណែកឯអ្នកបម្រើក៏បានទៅហៅថេយ៉ុងតាមម្ចាស់បញ្ជា ឯថេយ៉ុងពេលនេះចាប់ផ្តើមភ័យបុកពោះទៅហើយមិនដឹងថាបន្ទិចទៀតគេជួបនិងរឿងអ្វីទេគេមិនហ៊ានសនិដ្ឋានទេ ពេលនោះថេយ៉ុងក៏បានគោះទ្វារបន្ទប់របស់ជុងគុក បន្ទាប់មកជុងគុកក៏បានអនុញ្ញាតឱ្យចូល ចូលមកមិនទាន់បានមួយជំហានស្រួលបួលផងគេក៏បាននិយាយទៅកាន់ថេយ៉ុង

"ឯងដឹងទេថាឯងប្រើពេលបោកខោអាវប៉ុន្មានម៉ោង"គេក៏បានសួរទាំងភ្នែកសម្លឹងមើលថេយ៉ុងទាំងទឹកមុខកាចៗ

"អ-អឺគឺល-លោកគឺខ្ញុំប្រើរយះពេល2ម៉ោង"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងអោនមុខចុះគេមិនហ៊ានមើលមុខជុងគុកទេគេខ្លាច

"ដឹងទេថាធ្វើមិនរួចតាមម៉ោងកំណត់ត្រូវមានទោស?" ជុងគុកក៏បន្តសួរទៅកាន់ថេយ៉ុងទៀត

"បាទ ដឹង" ថេយ៉ុង

"អឹម...."មិនចាំយូរជុងគុកក៏បានដើរមកលេបត្របាក់បបូរមាត់ផ្កាឈូករបស់ថេយ៉ុងយ៉ាងគំម្រោ

"អ្ហឺស....លោក"ពេលនោះថេយ៉ុងក៏បានបញ្ជេញសំឡេងថ្ងូរចេញមកព្រោះជុងគុកគេបានច្របាច់ភ្នំទាំងពីររបស់គេយ៉ាងខ្លាំងៗ