Yandere Haitaniler X İki kız okuyucunun hikayesidir. Başlangıçta Haitanilerin olmadığını okurken göreceksiniz zaten ama belirteyim. Chifuyu ve Baji ile başlıyor hikaye:)
🕊️🕊️🕊️🕊️
"Son zamanlarda çok unutkansın ve sürekli dalıyorsun? Birde şu irk...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"BU YAPTIĞINIZIN HESABINI ÖDEYECEKSİNİZ! LANET OLSUN SİZE HAİTANİLER!"
Ran Fuyuko'yu arabadan indirip çekiştirirken Fuyuko öfkeyle bağırıyordu.
"Öderiz bebeğim merak etme sen."
"BEBEĞİM DİYİP DURMA SİKİK! ÖLDÜRECEĞİM SENİ!"
"Tamam hayatım nasıl istersen."
Ran kahkaha atarak Fuyuko ile alay ediyordu resmen. Fuyuko kurtulmaya çalışsa da asla başarılı olamıyordu.
Megami'nin ağzı bağlıydı ve direnecek gücüde kalmamıştı. Rindou onu kolundan tutmuş ve hızlıca ormanın içindeki sessiz evlerine götürmüştü.
...
Sakinleştiricilerin ardından doktor Fuyuko'nun yaralarına pansuman yaparken Ran pür dikkat onları izliyordu. Evet yaraları kendisi açmış olabilirdi fakat onu seviyordu sonuç olarak. (manyak vallaha😳)
Doktor iki kızın yaralarına pansuman yaptıktan sonra birkaç ilaç ve krem bıraktı. Rindou akşam yemeğini hazırlamak için mutfağa gitmişken Ran salonda oturmuş, kendisine göre 'saçma sapan' olan belgelerle uğraşıyordu.
...
Fuyuko gözlerini araladı bedenindeki ağrıları görmezden gelerek.
"Hay...durum çok fena... bedenim bu haldeyken bir bok yapamam."
Kendi kendine konuşurken doğruldu ve odayı incelemeye koyuldu. Çok büyük bir oda değildi, yatağın hemen yanında komidin, karşısında makyaj masası, güzel dizayn edilmiş bir gardrop, demir kilitle kapatılmış geniş cam, mor fon perdeler ve beyaz tüylü bir halı vardı odada. Bir de köşede lavabo olduğu belli olan bir kapı görünüyordu.
Fuyuko odayı bir süre daha inceledi ve Megami'nin yanında olmadığını farkedince korkusunu bastırarak ayağa kalktı. Ayağa kalkmak canını yaksada önemli değildi, Megami'nin iyi olduğunu kendi gözleriyle görmesi gerekiyordu.
Odanın kapısını açmak için kolu indirdi fakat beklediğinin aksine kapı açılmıyordu. Kilitli camlar yetmezmiş gibi bir de kapı da kilitliydi. Öfkeyle kapıya vurmaya başladı.
"AÇIN LAN ŞU KAPIYI!"
"AÇIN DİYORUM! PİÇLER!"
Ran duyduğu seslerle yerinden kalktı ve cebindeki anahtarla odaya çıktı. Kapıyı açıp otuz iki diş gülümsedi karşısındaki kıza.
