Rewrite our Antiarrhythmic Scenery

Chapter 47- Family Joines

We take our time carefully, but the hell meet the whole Lim family na on new year. I wasn't prepared for that. I was expecting plans when will be our wedding date. I'm sure as hell it isn't going to be next year. 

"Are you sure? baka nabibigla ka lang." The day of the Christmas has passed, and it's already twenty eight of december. Hindi pa rin nag si-sink in sa 'kin na pupunta kaming London, we'll be celebrating New Year there. 

Pumasok pa rin ako, dahil may pipirmahan paakong ilang papels. Zj, is at leave for his work for a couple of days. Maximum of two weeks, kaya ganoon rin ang ginawa ko. We'll be in London for two weeks, I guess. 

Nakabili na rin si Zj ng ticket flight namin. We'll be having a two lay overs.   8: 45 ng gabi ang flight namin, and we'll be leaving at 5:00 in the afternoon. Kaya nag half day nalang ako.  "C'mon it's not like my whole family is going to eat you, ako lang ang pwede." His playful jokes comes out. I rolled my eyes, tsaka siya hinampas sa braso. 

"Baka lang kasi nabibigla ka." I reasoned out, we're on our way out of my office. Binati naman ako ni kuya guard. I didn't even bother them that I'll be going to London.  Kumain muna kami ng lunch sa pinaka malapit na restaurant before going back to Cavite. Nandon kasi ang mga bagahe ko. Mama already prepared it, but I'll still double check tsaka magpapaalam rin ako sakanila. 

Nang makarating kami sa Cavite ay nasa kwarto ko pa raw ang mga bagahe, kaya iniwan ko muna si Zj sa baba at kinausap nila kuya habang chinecheck ko ang bagahe. We'll be there for two weeks long. Gosh, how will I survive, help me. 

The hell, ano 'tong pinaglalagay ni mama, nag dagdag pa ako ng damit dahil winter season doon. Nag palit rin ako ng damit, nag patong patong ako ng damit dahil puno na ang bagahe ko.  I wore a winter boots already, kahit alam kong maiinitan ako.  Nasa hagdan pa lang ako ay tinulngan na agad ako ni Zj ibaba ang bagahe ko. 

Si Kio ang pinsan ni Zj ang maghahatid sa 'min papuntang airport, dahil papunta rin naman siya ng manila kaya sinabay na kami. 

Off to work na rin si ate at kuya kaya maiiwan si Dylan sa lolo a lola. Niyakap ko muna ang akingmga magulang pati na rin sila ate at kuya bago kami umalis. "Sure ka bang yaan ang susuotin mo?" I asked him, I'm sure as hell alam niyang winter season sa sa London. He gave me a playful smirk. Narinig namin ang pag tikhim ni Kio sa unahan. 

"May dala akong winter coat don't worry." Sabi niya pa atkinindata ako. He looked at my hand, right the ring! Nasa bag ko lang naman siya, nang kinuha ko ito at susuotin ko na sana bigla niya itong kinuha sa 'kin at siya na ang nag suot ng singsing sa daliri ko. I gave him a soft smile before leaning my head on his soulder. 

Nag usap pa sandali sila Kio at Zj, as I rest my head on his shoulder. 

"Thank You, Kio!" Sabi ko sakaniya nang tulungan niya si Zj ibaba ang bagahe namin. Since we're going to other countries, and I am a public figure- kahit na sabihin ko na wala kaming paki alam about the media. We need to be careful this time. I wear shades, mask, and even a bucket hat. Si Zj ay naka itim an sumbrelo lamang.  Dalawang maleta ang dala ko, 'yung isang malaki ay sa mga mga damit ko, then the other one is  mga gamit ko, mga pasalubong sa kanila. I hope they accept.

"Ingat kayo, there are cameras everywhere." He gave us a short chuckled and gave a nod to Zj, before driving off. 

Kahit gustuhin niya na iisang cart nalang gamitin namin, I insist na magkaiba, delikado rin kasi. 

Nag check in muna kami dito sa airport, nakasaok na rin naman na kami sa immigration at tumambay muna sa cafeteria sa loob. I think it's a surprise dahil hindi naman sinabi ni zj kay Andrew na ngayon ang flight namin. Zj, literally paid for the flight may kamahalan talaga ang flight lalo na at sa Englad ang destination mo.