❝Wiem, że nie jesteś doskonała. Ale czasami właśnie niedoskonałości sprawiają, że ktoś jest w naszych oczach doskonały❞
- Holly Black
Zbiory rożnych, krótkawych historii. Próba udowodnienia samemu sobie, że we wszystkim kwi inspiracja, jeśli dobrze...
Żyjemy niczym woda spływająca z góry, podążając mniej więcej w tym samym kierunku, póki jakaś przeszkoda nie zmusi nas do poszukania nowego koryta
Arthur Golden
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
*
Kap, kap
Szum wlewającej się wody do wanny rozbrzmiewał w całej łazience. Para unosiła się leniwie w pomieszczeniu, osiadając ze zmęczenia na lustrze, przy okazji niszcząc jego dobrą widoczność. Strumień wody natomiast płynął dużo szybciej, w jakiś sposób pracował, w przeciwieństwie do jej towarzysza — pary wodnej. Przynajmniej tak twierdził niezbyt skupiony obserwator w hotelowej, różowej łazience.
— Tylko raz — uspokajający, ciepły klimat (pomimo zimnych kafelek pod bosymi stopami) panujący w łazience starał się zepsuć prawdziwe piękno jego głosu. Mężczyzna uśmiechał się miło w stronę dziewczyny ubranej w dość niewygodne ciuchy. Po ciężkim dniu w pracy jednak wszystko wydawało się okropnym do noszenia, nie licząc ulubionej pary dresów z jakąś większą koszulką. Chociaż od takiego kompletu ubrań lepsza była ta ogromna pidżama z dna szafy, ta jedna, którą dostał od ukochanej.
— Dobrze wiesz, że tego nie lubię — mruknęła krótko, jednak wyraz twarzy mężczyzny ją powalał, jak za każdym ostatnim razem. Chłopak z całych sił starał się namówić swoją towarzyszkę na kąpiel. Ot to, wspólne wylegiwanie się w ciepłej (gorącej) wodzie. Delektując się przy okazji pochłanianymi treściami aktualnie czytanej książki, w otoczeniu piany o mocnym owocowym zapachu. Wystarczyło zgasić światło i byłby tutaj idealny klimat stworzony świeczkami oraz subtelnie grającą muzyką. Ale on się postarał, nawet bardzo.
— Już nigdy więcej Cię o to nie poproszę. — uśmiechnął się słodko, na co kobieta westchnęła. Scenariusz powtarzał się za każdym razem.
— W takim razie idę po jakieś picie.
Mężczyzna zdziwił się niesamowicie przez brak wykładów o myciu się we własnym brudzie, ponieważ właśnie tym były kąpiele dla stojącej przed nim dziewczyny. Nigdy nie była ich fanką, dlatego szukała najróżniejszych argumentów. Takie podejście rzuciła jednak w kąt, prawdopodobnie w momencie, gdy spojrzała w ciemne tęczówki i równie ciemnie, potargane włosy mężczyzny. Nie lubiła świadomości, jak ulegała. Wystarczyła chwila, a ona znów ulegała.
*
— Właściwie to dlaczego nie lubisz kąpieli? — mruknął nagle mężczyzna, kiedy po jakich pięciu minutach ciszy nie mógł znieść samej zabawy pianą niczym małe dziecko. Lub oglądania okładki lektury należącej dziewczyny. Znał odpowiedź, a przynajmniej spodziewał się czegoś podobnego jak zawsze. Ta rutyna była wręcz zabawna, zawsze robili coś, co mówili, że nigdy więcej się nie powtórzy.
