Selfish Wishes

26 3 0
                                    

Since wala pa namang masyadong tao dahil maaga pa ay naging madali ang proseso ng aking pag-e-enroll. At habang naglalakad kami patungo sa Student Council room ay pinaguusapan namin ni Shani kung anu-ano ang mga namiss niya dito sa school namin.

2nd year college ng tumigil si Shani sa pag-aaral. She got an attack while stressing out about her baby thesis for English, we almost lost her in that attack. And I can't imagine how that simple stuff can take her away from us. So, tita decided to quit Shani from school, but Shani didn't want to, tumatakas pa siya noon para lang pumasok. Tita got pissed and threatened her, that if she would continue being a hardheaded girl they will sent her to New York.

"I can handle naman ang school works, eh. Hindi lang talaga ako naging-aware sa health ko that time because I was busy, kaya ako nag-collapse. Ewan ko ba sa inyo kung bakit ang paparanoid niyo." umirap siya at humalukipkip

"Yeah, kaya pala noong nadatnan ka namin sa kwarto mo ay kasing putla mo na ang labanos o higit pa doon." I said sarcastically while opening the door for us.

"Ah! The student council room! How was your term, Mr. President? Magkano ang bili mo sa mga boto ng mga studyante dito?" tumawa siya at naupo sa upuan ko."If I was still here noong campaign mo, magtatatag agad ako ng impeachment group para sa'yo. " she said grinning at me.

"Uh-huh? Impeachment, you said? Ang tanong ay kung may sasali kaya sa itatatag mong grupo? You know, I'm quite popular here as 'The' hot and handsome SC President, 'The' smart and cool, jersey #18, 3rd time MVP, basketball player, Elliot Dawson Vasquez." mayabang kong sabi habang hinihilig ang katawan patungo sa kanya.

I inclined my face on hers and teased her while I trapped her with my arms. She blushed and tried to free herself.

"T-then, lets try your so called: 'The' smart and cool, jersey #18, 3rd time MVP, basketball player, Elliot Dawson Vasquez.'" she said mimicking my voice and pinch the side of my stomach that freed her." With a one on one match." she added and dashed away from me.

"Hey! Don't run! Shantay!" sigaw ko habang hinahabol siya patungo sa basketball court ng school.

"Shantay Ingrid! I said no running in the hallway!"

"Yeah-yeah! Cut the president-crap, Elliot!"

"It's not that! Your health--ugh!" I winced ng bigla niyang ibato sakin ang isang bola at nasalo ko iyon.

"Come on, Mr. The' smart and cool, jersey #18, 3rd time MVP, basketball player, Elliot Dawson Vasquez.' Let's play ball." she said while dribbling another ball.

Hinagis ko ang bolang hawak ko. "We are not going to play, Shantay. It will tire you, baka bigla kang mag-collapse." sabi ko habang lumalakad patungo sa kanya upang kuhanin sana ang bolang hawak niya.

Nang makalapit ako sa kanya ay bigla niya itong shinoot mula sa labas ng 3 points line at pumasok ito sa ring. She shout, and jumps up and down. Hindi siya mapaniwalang nai-shoot niya ang bola sa ganong kalayong distansya.

"Okay, that's eno--Shantay, stop running!" I shouted ng bigla niyang habulin muli ang bolang naishoot niya.

But she didn't seem to hear me, so I run after her. She thought I was chasing the ball and she ran again while laughing. I got carried away on that moment kaya nauwi ang habulan namin sa paglalaro. I was chasing and snatching the ball from her, tawa siya ng tawa sa mga attempt kong kunin ang bola sa kanya.

At ng na harangan ko siya sa pagtakbo ay bigla niyang ni-shoot ang bola. Ni-block ko ito sa ere at ni-rebound sabay dunk. I was laughing habang pababa ako mula sa pgtalon ko. Pagka-apak ng mga paa ko sa sahig ay agad niya akong sinalubong ng yakap.

A Ghostly Kiss (A Short Story)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora