Kartal abi, Eliz'i kucaklarken yanağına bir öpücük bıraktı.

"Uyandın mı sen prensesim?"

Demek ki uykusu yokmuş, uyku sersemiymiş.

"Ablan bu gece Buğlem ablanda kalıcak bebeğim."

Edis'in de kaşları çatılırken bana döndü.

"Abyacım gitme! Niye gidiyoysun ki? Abicimley siniyleyini bozduysa bana söyle! Benim de bazenleyi siniyleyimi bozuyoylay, babacıma söylüyoyum ceza veyiyoy onlaya! Ben babacıma söyleyim!"

Kartal abi hafifçe ensesine vururken ben ister istemez gülmüştüm.

"Biri sinirimi bozduğu için değil, ablamı özlediğim için gidiyorum. Yarın dönücem." dediğimde Edis şikayet edercesine Zeynep hanıma döndü.

"Anne gitmesin! Bulemcim buyaya gelsin. Abyacım gitmesin!"

Bu esnada kapı çalarken Zeynep hanım Edis'e cevap vermeyi atlayarak kapıya ilerledi.

Ardından ismim seslenilirken uyuşan bacaklarımla yerimden kalktım ve kapıya ilerledim. Peşimden diğerleri de geliyordu ve bu ister istemez gerilmeme neden oluyordu.

Ablam beni gördüğünde gülümserken bir kaç adım daha atarak sıkıca sarıldım ona.

"Yemeğe kalsaydın..." dedi Zeynep hanım ilgi dolu sesiyle ama ifadesinde başka bir şeyler daha vardı sanki.

"Arkadaşım evde bekliyor. Lara'yı da kız gecesi yapmak için kaçırıyorum." dediğinde Edis Zeynep hanım ve benim aramdan sıyrılarak öne çıktı.

"Beni de kaçıyıy mısın Bulem'cim?"

Ablam küçük bir kahkaha atarken Edis'in boyuna eğildi.

"Annen izin verirse seve seve kaçırırım. Evde tatlı da yoktu. Yeriz seni." dedi yanağına ısırırcasına sert bir öpücük bırakarak.

Edis kıkırdayarak kaçarken Zeynep hanıma döndü kedi bakışlarıyla.

"Annecim ben de gideyim vütfen!"

"Be de!" diye bağırdı Kartal abinin kucağındaki Eliz de ve ablam o an Eliz'i fark etti.

"Kız sen ne kadar büyümüşsün!" dedi Eliz'in elini tutup öperken. Eliz gülerek elini kaçırdı ve başını iki yana salladı.

"El menim!"

"Yesinler elini!" dedi ablam da diğer elini bir tık zorla tutup öperken. Çocukların korkulu rüyası olan, abartılı seven tip ablam oluyordu.

Eliz çığlık atarak Kartal abinin boynuna sarıldığında ablam ancak çekilmişti.

Edis ise bu esnada hâlâ Zeynep hanıma kedi bakışlarıyla bakıyordu.

"Kız kıza takılacaklarmış annecim..." dedi Zeynep hanım Edis'i ikna etmek istercesine yumuşak bir tonda.

"Anne, vütfen!" dedi Edis gözlerini doldurarak.

"Ergenliğe girmemiş erkekler de kabulümüz!" dedi ablam ellerini iki yana ben bilmem dercesine kaldırırken.

"İyi," dedi Zeynep hanım pes ederek.

"Ama yaramazlık yapar, üzersen ablalarını bir daha ne ablanla, ne abilerinle bir yere gitmene izin vermem."

Edis neşeyle zıplarken Ege'nin fısıldarcasına " Bence ben de ergenliğe girmiş sayılmam..." dediğini duydum.

Yalnız ben duymamış olacağım ki Kartal abinin yok artık dercesine bakışının ardından ablam kıkırdadı.

"Girmiş olsan da utangaç erkekler de kabulümüz." dedi ablam uzanıp Ege'nin yanağını sıkarken utancına utanç eklemişti.

Bir HayliWhere stories live. Discover now