15. Bölüm

212 12 1
                                    

İYİ OKUMALAR

------------------------&&&--------------------------

" Hümeyra." dedi. Savaş.

Arkamdan bağırarak bana yetişmeye çalışıyordu. Yetişmemesi için biraz daha hızlansam da kucağımda kızımla biraz zor oluyordu. Bana yetişen Savaş kolumu tutarak kendisine doğru çevirdi.

" Nereye gidiyorsun " dedi nefes nefese kalmıştı adam. Kolumu elinden çektim. " Bırak " dedim ona bakmadan. Nefesini dizginleyerek yaklaştı bana " Bırakmayacağım, ne yapacaksın bakalım " Kırgın gözlerimi gözlerine diktim.

" konuşmak istemiyorum Savaş, yorgunum " dedim. Halimi anlasın daha fazla bir şey söylemesin istiyordum. Bünyem başka bir şey daha kaldıramazdı. O bana bakarken, ben onun dışında her yere bakıyordum.

" Peki. Evimize gidelim konuşacağız zaten " dedi. Meleği kucağımdan alıp elimi tutmaya yeltenmişti ama izin vermedim. Bozulmuştu. Bunu düşen yüzünden anlamıştım.

İkimizde konuşmadan arabaya binip yola çıkmadan önce, Savaş bizim için hazırladığı mekana giderek elinde, ilk geldiğimizde gördüğüm kutu ile geri geldi. Hediye almıştı ama kime ?

Görmemiş gibi yapıp gözlerimi başka yöne çevirdim. Kutuyu bagaja koyduktan sonra yerine geçip arabayı çalıştırdı. Sessiz geçen yolculuğumuzdan sonra evimize varmıştık.

Kucağımda ki kızımla birlikte, ona bakmadan arabadan inip eve girdim. Uyuyan Meleğimi yatağına yatırıp üzerini örttüm. Boşu boşuna yorulmuştu o da. Bilseydim bunları yaşayacağımı hiç gitmezdim.

Yorgun bedenimi zorda olsa kaldırarak odadan çıktım. O sırada içeri giren Savaş ile yine göz göze gelmiştik. Bakamadım daha fazla gözlerine. Gözlerimi çekerek yanından geçeceğim anda tuttu kolumdan.

" Konuşacağız " dedi.

Konuşmak istemiyordum ki. Kolumu kurtarmak istesem de, canımı yakmadan sıkıca tutarak odamıza götürdü beni.

İçeri girdikten sonra çıkmayayım diye kapıyı da kilitlemişti.

" Ben konuşmak istemiyorum ama "

" Neden. Yine konuşmayıp, kaçacak mısın? " dedi yavaştan sinirlenmeye başlamıştı. Her sorundan kaçmamı istemiyordu.

" Ben kaçmıyorum " dedim sözlerimi bastıra bastıra.

" Kaçıyorsun. Hep kaçtın "

" Haklısın. Evde bir sorun olmasın, zaten bütün gün işte yoruluyorsun bende canını sıkmayayım diye sorunları kapatmak için kaçtığım doğru " dedim biraz sesimi yükseltmiştim.

" Bırak ya Hümeyra, bırak da olsun sorun. "

" Şimdi de sorun çıkarmadığım için mi bağıracaksın bana "

" Bağıracağım evet, sorunlarımızın üzerini kapatarak ya da konuşmayarak çözemeyiz. Her defasında kaçmaktan vazgeç " dedi. İğneleyici sesi canımı yakmıştı.

" Beğenmiyorsan geri ver o zaman, nasıl olsa paranla alacak yeni birini bulursun " dedim hiç acımadan. Çok fena bozulmuştu.

" Ne dedin ?" dedi ateş saçan gözleri ile.

Yine de korkmadım. Madem kaçmamı istemiyordu o zaman önüme gelen ne varsa dökecektim bende.

" Yalan mı? Satın almışsın ya beni"

" Hümeyra. Sus"

" Ama kusura bakmayacaksın artık. Babam çoktan yemiştir paranı " dedim acı ile gülerek.

~Hümeyra~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin