Bekledim herkse inat seni bekledim.
Ama sen kalbimi söktün ömer. Sen beni mahvettin, sen beni yıktın.
Büyük bir ihanet.
Yeni gelen bir hayat.
Geçmişin kara yüzü.
Elanuru bu hikayede neler bekliyor?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Masalın çılığı ile ikimizde oda dan fırlayarak masalın odasında geçmiştik.
Kötü bir rüya gördüğünü, çok korktuğundan bahsediyordu, ateş kızını kucağına alarak sakinleşmesi için saçlarını okşuyor,sakinleşmesi için birşeyler den bahsediyordu.
Ben ise kapının kenarında onları izliyordum,öyle bir çığlık atmıştı ki korkudan yerimdem kıpırdayamadım, ona yardımcı olamadım, adeta kitlenmiştim.
Masalın ağlamaları yerine sadece iç çekişler bırakmıştı.
"Sevgilim orada durma gel hadi bak o iyi. " yerimden hareketlenerek ikisin yanında ki boş yere oturdum . Bana güven vermek istercesine gülümsedi, bakışlarım masala deginde,artık gözlerinin kapandığını görmüştüm.
Masal artık uykuya daldığında, ateş onu yatağına bıraktı. Başımın üstünde öptü ,elimden tutarak salona doğru ilerledik.
"Onun nesin var Ateş çok korktum,onu öyle görmek. " omuzumdan çekerek beni göğüne çekti.
"Bazen kabuslar görüyor,ve hiç bir zaman ne gördüğünü anlatmıyor,sakinleşe kadar saçlarını okşuyorum, uyuyor, uyanıyor birşey hatırlamıyor, uzun zamandır olmuyor du aslında, ne tetikledi bilmiyorum. "
Parmaklarım ile gogusunun üzerine daireler çizıyordum,"psikoloğa görünmesi gerek ,küçücük kalbin de neler yaşıyor ki."
Parmakları ağır ağır saçlarımı okşuyordu.
"Gitti en iyi doktorlara ama bir faydası olmadı yetişkin biri değil ki derdi ne anlatsın."
Aklıma sabah duyduklarım gelmişti, tekrar sorsam mı diye düşünmeden edemiyordum .
"Masalın kontrolü ne zaman bende gelmek istiyorum." Saçlarımda olan eli durdu.
"Peki hayatım ben haber ederim sana." Başımı olumluca salladım.
Masal uyanana kadar ikimizde sessizce oturmuştuk,kahvaltı bile yapmak gelmemişti içimizden.
Sonra merdivenlerden koşarak masal indiğinde, yüzünde güller açıyordu.
