Yarım Kaldık

32.bölüm

Yan yana sessizce oturuyorduk ne kadar zaman geçti ne kadar süre geçti saat kaç şu şekilde haberim yoktu başımı çevirip Ateşe baktığımda başı ellerinin arasındaydı, kendini mi suçluyordu? bütün mü yaşananlar onlanlardan kendini mi sorumlu tutuyordu bilmiyordum,bu hikâyede yeteri kadar suçlu vardı ama Ateş değildi.

Kollarımı yandan ona doladım.

"Biliyorum,kafanın içinde binlerce düşünce var ,Belki de keşkeler ile dolu ama düşünme sevgili, geçmişi değiştiremeyiz onu geri alamayız sen o zaman en doğru olan şeyi yaptın Ateş.
Mehmet sinirli Öfkeli farkındayım Eminim o da kendimi suçluyordur sadece İçini rahat ettirmek için sana atıyor yakında da anlayacak üzme lütfen kendini."

Başını kaldırması ile kollarımı ondan çektim

"Cansu benim en büyük yaram,yıllarca içimde ki iyileşmeyen kabuk baglamayan,Mehmet bunu biliyor ve bunu kullanıyor öfkeli nefret dolu içi Elanur,birgün o öfke onu yok edecek diye korkuyorum Tek kardeşim Mehmet kalmışken Ona da bir şey olacak diye ödüm kopuyor."

Ateşin Mehmet olan sevgisi farklıydı Mehmet ateşi ne kadar suçlarsa suçlasın hala kardeşini çok seviyor ve değer veriyordu.
Peki Mehmet,onun içini bilemiyordum

"Ben istemedim Elanur Yemin ederim bu hayatı beni istemedim o masaya Ben Oturmak istemedim bu lanet olası silahları da ben taşımak istemiyorum Bu kapıdaki adamları da beni istemiyorum ama mecburum."

" sadece Öfkeli yakında öfkesi dindiğinde kendisi gelecek özür dileyecek."

"Hayır Elanur Öfkeli haklısın ama bu öfke Niye sonuçlanacak ben onu merak ediyorum Mehmet'in gözlerindeki nefreti gördüm intikam alabilmek için Düşmanımın yanında yer alabilir mi canımı yakmak için neler yapacak beni endişelendiren bu."

Başımı olumsuzca salladım.

"Mehmet böyle bir insan değil tamam kızgın öfkeli çünkü canı yanıyor ama sana ihanet etmez."

"Bilmiyoruz, sevgilim onca zaman onca yıl insanı nasıl değiştireceğini bilmiyoruz, ama ben bilirim insana istemediği şeyleri yaptırıyor,asla yapmam dediği şeyleri yaptırıyor."

Yapar mı Ateşe masala bize zarar verir mi?
Mehmet bu kadar nefret mi dolu bize?

"İçimde bir sıkıntı var Elanur bundan sonra o sakin hayatımız olmayacak gibi,evden mümkün olmadıkça çıkma, masal bahçede oynamak isteyecek ama izin verme lütfen bu işleri yoluna koyana kadar dikkat et sevgilim."

"Ateş bizi korumak için lütfen kendini tehlikeye atma lütfen bana söz ver kendini de koruyacaksın ."

"Söz sevgilim,sizi asla bırakmam." Başımı göğsüne koyarak huzur bulduğum yerimi almıştım.

"Hadi bakalım uyku zamanı." Kolundaki saatine baktı.
"Oo saate kaç olmuş ya hadi bakalım." Kolunu birini bacaklarıma diğerini de belime koyarak hızla beni kucağına aldı.
Küçük çığlık atarak kollarımı hızla boynuna sardım.

Ağır adımlarla odamıza çıktı, sıkı sıkıya sarıldı, incitmek ten korkar gibi şefkatle sarmaladı beni.

Odamıza girdiğimizde yatağa yavaşça bıraktı beni anlım'a öpücük bırakarak önce ayağımda ki ayakkabıyı çıkarttı,sonrada üzerim de ki kıyafetleri, üzerimde dantelli siyah iç çamaşırı ile karşında kalmıştım, kocam dı çocuğumun babası ama hala karşısında çıplak kalmak utanmamı sağlıyordu.

"Banyo yapmak ister misin bebeğim." Başımı olumsuz anlamında salladım.

Gardrop'a giderek pijama takımı mı getirip yatağın üzerine bıraktı.