You're Art - Hyunmin (Stray Kids)

Final

"Bazı yanlış yollara her zaman seçeneksizlikten girilmez. Bazen en doğrusu budur.
Bazen yanlış yollar sizi en doğru yere götürür.

Bu film, kayıp bir gencin evini, kendini bulmasını, duvarlarını yıkmasını ve gerçek dünyayı görmesini konu ediniyor.

Oscar Wilde'ın  dediği gibi:

'Hepimiz aynı bataklıkta yaşıyoruz. Ama bazılarımız yıldızlara bakıyor.'

Marais, yozlaşmış bir dünyanın içinde, bir bataklıkta kendi yollarını ve adaletlerini arayan bir avuç Sokak Çocuğunun melodisi.. "

Son cümlesinden sonra kalabalık salonda yükselen alkış tufanına gururla baktı Yang Jeongin.

En önde oturan hyungları ve sevgilisi ayağa kalkmış kendilerini yırtarcasına birbirine vuruyordu ellerini.

" Bu güzel eser ve tanıtımı için Yang Jeongin'e teşekkür ediyoruz. Ve Ulusal Kısa Film Yarışması 1.lik ödülünü takdim ediyoruz. Tebrikler Jeongin-ssi. Lütfen bizim için bir kaç şey söyle.."

Orta yaşlı adamın uzattığı ödülü alırken saygıyla eğildi genç adam.

Yarışma sunucusuyla tokalaştıktan sonra bir kez daha önündeki mikrofona döndü.

" Öncelikle yarışmaya katılan tüm arkadaşlarımı tebrik ediyorum. Hepiniz iyi iş çıkardınız. Lütfen buna devam edin.

    Bu ödül benim için çok anlamlı. Sadece bir yarışmayı kazandığım için değil. Hayallerimin içi boş heveslerden ibaret olmadığını en önce kendime kanıtladığım için.

Bugün uzun bir konuşma hazırlamadım. Afilli cümleler sıralamayacağım sizlere.
Ama söylemek istediğim bir kaç şey var.

Başta, henüz küçük bir çocukken herkesin karşı durduğu hayallerimi yaşamam için kendini önüme siper edip bana hem dayanak hem de bir gölge olan ağabeyim Lee Minho olmak üzere bugün burada bana gururla bakan tüm hyunglarım ve kısa bir sürede kalbimin ev sahibi olan, her adımımda beni destekleyen sevgilime teşekkür ederim. Siz olmasaydınız bugün ben, olduğum kişi olamazdım. Size ve sizleri bana getiren yollara teşekkür ederim. "

Sonlara doğru sesi titrerken tekrar yükselen alkışlar arasında gözleri ailesini buldu Jeongin'in.

Ödülüyle beraber bir kaç basamaklı merdivenleri indiğinde kendini hızla bu dünyada en çok güvendiği kollar arasına attı.

" Seninle gurur duyuyorum küçük tilkim." diye fısıldadı Minho ise yaşlı gözlerine aldırmadan kolları arasındaki küçüğüne.

Diğerleri de yüzlerindeki gülümsemeler ve gözlerindeki gururlu bakışlarla katıldı bu kucaklamaya.

Bu duygusal anların ardından Jeongin gelen tebrikleri kabul etmiş ve bir kaç saatlerini resmi bir kutlama töreninde geçirmişti ekip.

Şimdi ise asıl kutlama için artık evleri sayılabilecek mekana, Pace'e gelmişlerdi.

"Hey, hey! Susun da kadeh kaldıralım artık." diye ayaklanıp bir kaç dakika önce masaya getirdiği kadehlerden birini eline aldı Jisung.

Minho ise ona pis bir bakış atıp tıpkı küçük olan gibi ayaklandı.

"Burada Jeongin adına kadeh kaldıracak biri varsa o da benim yüzsüz sincap."

"Minho, rahat bırak da çocuk sevgilisine jest yapsın Tanrı aşkına."

Sevgilisinin ikazıyla yüzünü buruşturup tekrar oturdu küçük olan. Yine de diğerleri gülerken bir şey dememişti. Elbette sadece takılmak için yapmıştı bunu.