You're Art - Hyunmin (Stray Kids)

12.Bölüm

Önceki bölümü okuduğunuzdan emin olun 💕
*****************              *******************

"Hwa hyungla bu kadar yakın olduğunuzu bilmiyordum." diyen sese döndü Seungmin.

Hyunjin elindeki telefonu gösterdiğinde ise yorumlardan bahsettiğini anladı ve gülümsedi.

"Hwa hyung Chan hyungun yakın bir arkadaşı. Dolayısıyla biz de bir hayli yakınız. Kendi gruplarında pek sakin mizaçta biri olmadığı için benim üzerime düşüyor."

Küçük olanın gülerek söylediği şeylere gülümsedi Hyunjin. Yine de bu ona garip gelmiyor değildi. Seungmin 22 yaşında yetişkin biriydi. Etrafındaki insanların onun üzerine bu kadar düşmesinden rahatsızlık duymuyor oluşu büyük olan için tuhaftı.

Zira kendisine böyle davranılsaydı bu onu sinirlendirirdi. Jeongin bile en küçükleri olmasına rağmen bu tavırlardan hiç hoşlanmazdı.

Hafifçe doğruldu ve kısaca oturdukları parkta gözlerini gezdirdi Hyunjin. Eğlenceli geçen bir günün ardından Seungmin'i çok yorduğunu fark etmiş ve bunun sorumluluğuyla onu eve bırakmak istemişti.

Fakat kapıya geldiklerinde Seungmin anahtarlarının olmadığını fark etmişti. Bu yüzden ikili diğerleri eve dönene kadar yakınlardaki bir çocuk parkında beklemeye karar vermişlerdi.

Akşam üzeri olduğu için etraf sakindi. Hyunjin ise hem bu sakinlikten hem de bugün oldukça yakınlaşmalarından cesaret alarak küçük olana döndü:

"Seungmin.. Yanlış anlamazsan bir şey sorabilir miyim?"

Gülümsedi Küçük olan.

"Yanlış anlatmazsan anlamam Hyunjin."

Hyunjin ise onun bu ukala fakat sevimli tavrına gülümseyerek göz devirdi.

"Bu gerici bir cevap. Her neyse.. Dediğim gibi, yanlış anlama sadece merak ettiğim için soruyorum.. Sen.. Bundan hiç sıkılmıyor musun? Yani etrafındaki insanların sana böyle davranmasından."

Kafa karışıklığı ile Kaşlarını çattı Seungmin.

"Nasıl davranmasından?"

"Yani.. Nasıl anlatsam? Küçük bir çocukmuşsun gibi davranmalarından. Üstüne bu kadar fazla düşmelerinden. Mesela Jisung.. Tekrar yanlış anlama asla onu kötülemiyorum. Fakat üzerine aşırı şekilde düşüyor gibi. Bana olan tavrı, sana olan korumacılığı.. Bilmiyorum. Elbette bu kötü bir şey demiyorum ama.. Seni hiç sıkmıyor mu? "

Hyunjin'in kendini açıklama çabası ile tekrar gülümsedi Seungmin.

" Seni bu soruyu sormaya iten şeyi görebiliyorum. Ve rahat ol yanlış anlamadım elbette. Dışarıdan baktığında gerçekten böyle durduğunu biliyorum. Ama aslında pek öyle değil. Hyunglar ve Jisungla gerçekten çok özel ve yakın bir bağımız var. Aramızda fazla yaş farkı olmasa da çocukluğumuzdan beri Chan ve Changbin hyung bize her zaman abilik yaptılar. Hepimiz çoğunlukla meşgul olan ailelerin çocuklarıyız. Yanlış anlama bu demek değil ki ilgisiz ebeveynlere  sahibiz. Ama hayat şartları biliyorsun. Fazla çalışıyorlardı. Ve bu süreçte hep birbirimizle ilgilendik. Bu yüzden hepimiz birbirimize oldukça bağlıyız. Ama yine de senin düşündüğün gibi bir şey değil bu. Jisung sadece mizacı gereği işi abartıyor. Bu şekilde eğleniyor. Ve bu beni rahatsız etmiyor.

   Dışarıdan göründüğü gibi bana bir çocuk gibi davranmıyorlar. Yani genel olarak. Aslında sık sık konuşmak, akıl almak gibi şeyler için bana gelirler.

   Tabi bunların yanı sıra çoğu kez bana bebek muamelesi yaptıkları da olur. Ama bu aramızdaki bir şaka gibi. Dediğim gibi bundan rahatsız olmuyorum.