REHA

14.BÖLÜM

Mirza elleri cebinde bana doğru geliyordu. Bizi görmüşmüydü? Ya da görse bu kadar sakin kalırmıydı? Ama görseydi şimdiye çoktan bağırışlarını, hesap sormalarını dinlerdik.

Gözlerim Mirza'nın üzerindeydi. Neden bu kadar korkuyordum? Orhan abiye olacaklardan mı? Ablamın kaçtığı bu cehhenneme geri getirmelerinden mi? Yoksa benim başıma geleceklerden mi? Neyden korkuyordum bu kadar?

Mirza gelip önümde durdu. Gözlerimi onunkine diktim o konuşmadan bir şey demiyecektim.

"Sen lavaboya gitmemişmiydin?"

Derin bir nefes verdim. Görmemişti neyseki.

"Gittim. Başım dönüyordu belki yürümek biraz iyi gelir diye düşündüm."

Mirza cebindeki elini çıkarıp kolunu bana uzattı "Başın dönüyorsa koluma girebilirsin ya da iyi değilsen odaya çıkabiliriz? Yemek falan önemli değil."

Görende beni çok düşünüyor zannedecek.

"Seninle gerekmedikçe aynı odada olmak istemiyorum."

Mirza uzattığı kolunu indirdi. Gözlerini kapatıp derin bir nefes verdi.

"Haklısın sabah yaptığım şey doğru değildi." Dedi. Pişman görünüyordu.

Bir şey demeden yanından geçip devam ettim.

"Reha" diye seslendi bakmadım gelip kolumdan tutup durdurdu.

"Özür dilerim."dedi. Kısa bir duraksamadan sonra "Gerçekten özür dilerim."

*******

Dün akşamki yemekten sonra odaya çıkmıştık Orhan abi yemek boyunca ortalarda yoktu neyseki.

Mirza ile dünki özüründen sonra tek kelime konuşmamıştık. Odaya çıktığımızda koltukta yatmıştı ve sabah işim var deyip erkenden çıkmıştı.

Mirza gittikten sonra hemen Orhan abiyi aramıştım ama telefonu kapalıydı.

Telefonu alıp tekrar aradım. Bir kaç kez çaldıktan sonra telefon açıldı.

"Alo"

"Orhan abi benim Reha."

"Reha iyimisin? Dün akşam bir şey oldu mu?"

Sesi endişeli geliyordu.

"Bir şey olmadı merak etme iyim." Dedim. Orhan abi konuşmayınca devam ettim " Ablama bir şey söylemedin değil mi?"

"Söylemedim ama bir kaç gün izin aldım. İşe gelmeyeceğim en azından siz gidene kadar."

"İyi yapmışsın Orhan abi. Mirza ile karşılaşmamanız lazım."

"Reha ben hiçbir şey anlamadım. Siz neden buradasınız? Sen neden Mirza'nın yanındasın?"

"Çok şey oldu Orhan abi anlatacağım hepsini."

Kapı çalmaya başladı. Mirza gelmiş olabilirmiydi? Ama niye kapıyı çalsın ki.

"Orhan abi biri geldi. Kapatmam gerekiyor."

"Reha böyle olmayacak sana şimdi adres göndericem orda buluşalım." Deyip konuşmama fırsat vermeden telefonu kapattı.

Ben İstanbul'lu bilmiyorken,cebimde beş kuruş para yokken, senin söyleyeceğin yere nasıl geliyim.

Kapıyı açtım. Levent güler yüzle kapıda duruyordu.

"İçeride yoksun sandım."

"İşim vardı biraz. Kusura bakma lütfen."