განსაკუთრებული

11

ჩაბნელებულ ოთახში მშვიდად ვიწექი და მთვარისგან განათებულ კედლებს მივშტერებოდი,საშინელმა ტრაგიკულობის განცდამ მომიცვა,ალექსანდრეს მძინარე სხეულს გადავხედე,იმდენად ლამაზი იყო,ყველა ნაკვთი იდეალურად ერწყმოდა ერთმანეთს,მუქი კანი მთვარის შუქზე თითქოს უბზინავდა,გული შემეკუმშა..რეალურად ამ სილამაზის უკან მკვლელი იმალებოდა,რომელსაც წარბიც არ უტოკდებოდა ხელებზე დაღვრილი სისხლის გამო,თვალების გამო,რომელშიც სიცოცხლე თვითონვე ჩაკლა..
მაგრამ მეც მისი მსგავსი ვიყავი,რეალურად ამას ვერ შევეგუე და არ მინდა დავიჯერო.
ასეთ ადამიანებს მუდამ ვაკრიტიკებდი და ვფიქრობდი,რომ მკვლელობას გამართლება არ ჰქონდა..
ფიქრებიდან ალექსანდრეს თბილმა ხელმა გამომარკვია,რომელმაც ახლოს მიმიკრა და ცხვირი ლოყაზე გამიხახუნა
-კნუტო..გაწელა ბოხი,დამძიმებული ხმით და პარალელურად მუცელზე შიშველი კანით ამეკრო
-ჰმმ.. ძალიან დაბალი ხმით ვუპასუხე
-რატომ არ გძინავს? გაწუხებს რამე?
უარის ნიშნად თავი გავაქნიე
-ხმას რატომ არ მცემ?
თვალები ისევ დახუჭული ჰქონდა და პარალელურად თეძოებზე მეფერებოდა, მიუყვებოდა თითებით ჩემს ბარძაყებს და ისევ უკან,დაუსრულებლად ხაზავდა ჩემს სხეულზე ფიგურებს..მუცელში პეპლები მისი შეხების პასუხი იყო..
-ჩვენ მკველები ვართ..
ჩახლეჩილი ხმით ამოვზმუვლე
ვიგრძენი როგორ გაუშეშდა ხელი ჩემს წელზე და მთელი ძალით მომიჭორა გრძელი თითები
-მორჩი უკვე.
კბილებში გამოსცრა
-მტკივა.
ამოვიტირე ბავშვივით და ვეცადე უკან გადავწოლილიყავი,ფეხებით მუხლებზე მივწექი, მაგრამ ვერ დავიხსენი თავი
-მხოლოდ შენს გამო ჩავაძაღლე ის ნაბიჭვარი..
საშიში ხმით დაიჩურჩულა და თმაზე ხელი ჩამავლო,თვალებში ჩავხედე,თვალებში,რომელიც მხოლოდ მეორედ ვნახე ასეთი ბნელი,პირველად მამაჩემს რომ კლავდა მაშინ და მეორედ ახლა.
ძალიან შემეშინდა,ვიგრძენი თბილი სხეული როგორ წამებში გამეყინა..
-შენს გამო მოვკალი,შენ კიდევ მუდამ უმადური და უკმაყოფილო ხარ ჩემით..რა გინა? მიპასუხე..
მიღრიალა ბოლოხმაზე.
ქვითინი აღმომხდა...
-მაპატე..გამიშვი გთხოვ..
ვევედრებოდი
-არა,მე ხო მკვლელი ვარ..ასეთი საშინელი და საზიზღარი..გეშინია?გეზიზღები?
შუბლი მომაბჯინა,ჩემი ტკივილი გასამმაგდა,თვალები სიმწრისგან მოვხუჭე
-ალექსანდრე..ცუდად ვარ
თავბრუსხვევას ვერ ვებრძოდი,გაყინული სხეული მთლიანად დამიბუჟდა უკონტროლო კანკალი დამეწყო..
თითები დაჭიმულ ხელზე მოვუჭირე,ვეცადე გავჩერებულიყავი,ვგრძნობდი, რომ ხელები შემსუბუქდა ჩემს წელზე,თმაში მოჭერის ნაცვლად თითები შემიცურა და მოფერება დაიწყო,ხმებს ვეღარ ვარჩევდი,ყველაფერი ჩაბნელდა გარშემო...