განსაკუთრებული

3

-შენი კვნესა ეხლაც ყურში ჩამესმის,გული რომწაგივიდა და შეტევები დაგეწყო,შენს ხელებს და სხეულს მე ვიჭედი-

თვალები ეშმაკურად აუთამაშდა და ჩემს სხეულს ისე ააყოლა თვალი მეგონა რომ შიშველი ვიყავი
-აქედან გამიშვი მე შენთან არანაირი ვალდებულება არმაქვს რომ აქ ვიყო ან "შენი" ვიყო -

დავიყვირე და კარებს მივვარდი ისევ პანიკამ მომიცვა

-კარები გამიღე თორე აქედან რომ გავაღწევ ციხეში ჩაგაყუდებ ავადმყოფო-

უკონტროლოდ ვუყვიროდი და ვცდილობდი ჩემი რეალური ემოციები და შიში არ მენახებინა
აი ისე,როგორც ცხოველებზეა რაცუფრომეტად გეშინია მეტია შანსი რომ გამოგფატროს..
-აქედან რომ წახვალ,შენი ცხოვრება აღარიქნება ისეთი, როგორიც აქამდე იყო,თუ გაბედავ და სიტყვა დაგცდება იმაზე რაც ნახე,ცოცხალი ვერ გადარჩები-
არ ხუმრობს,საზიღრად ბოროტი სახე აქ ნამდვილად ნაბიჭვარი მონსტრია..
ხელში ათამაშებდა ვერცხლისფერ, ბრჭყვიალა ნივთს,მივხვდი რომ დაკეცილი დანა იყო,უკან სვლა დავიწყე და კარებს ავეკარი,
იცოდა ჩემზე როგორ მოქმედებდა,თითქოს ამ რამოდენიმე საათში შემისწავლა...
ვიგრძენი მკერდთან როგორ მომაჭირა ცივი მეტალი და ნელა,მტკივნეულად ამაყოლა ნიკაპამდე,თავი ამაწევინა

-შენთვის არავის უთქვამს რომ გაბრაზებული საოცრად სექსუალურად გამოიყურები?-

ვნებიანად ჩამაშტერდა თვალებში,ნელა დაიხარა და მაკოცა..
მაკოცა..
მაკოცა..
სრულიად მოვწყდი ჩემი ორგანიზმი არ მემორჩილებოდა...
ადრეც მქონია მსგავსი გამოცდილება კოცნაზე მაგრამ იმ უბედურმა ასფალტზე კარგად ნაცემმა დაამთავრა..
მაგრამ ამ დამპალ მონსტრს სულ სხვა რამ შეუძლია,თითქოს დამბლა მეცემა ახლოს რომ მოდის..
გაუცნობიერებლად ამოვიკვნესე მის შეხებაზე,ცივი,გრძელი თითები ჩემს წელზე რონ შემოასრიალა..
მტკივნეულად მომიჭირა.
გაჩერდა..
აღარ მკოცნიდა..
თავი გავწიე და დავინახე რომ მისი თვალები სიბნელეს მოეცვა...

-გამიშვი და არაფერს ვიტყვი-

შევევედრე..
საშინლად შემრცხვა ჩემსთავს ვლანძღავდი,ბარემ ამოკვნესებას გამჟიმე უცნობოც მომეყოლებინა,რაღა დარჩა მაქამდე,ხელებში დავადნი ლამის.
არაფეი უპასუხია ,
უხეშად გვერძე გამწია და კრებზე ორჯერ სინქრონულად დააკაკუნა..
კარები ჩხაკუნის ხმა გაისმა..როცა გავიხედე დავინახე რომ ძალიან დიდი სისწრაფით გავარდა ოთახიდან..
გაურკვევლობაში ვიყავი..
უნდა გავყოლოდი მეც?
-გამოდი-
მისმა ხმამ მთელს სახლში დაიჭექა ისე,რომ მეგონა კედლებს ბზარები გაუჩნდებოდა..
სწრაფი ნაბიჯებით გავედი ოთახიდან,როდესაც 2ბიჭი დავინახე,რომლებიც მომშტერებოდნენ,
ერთი ხუჭუჭი,გამხდარი და ძალიან ფერმკრთალიიყო,
მეორე ოდნავ კუნთებიანი, თმა გადაპარსული,ყელზე არწივის ტატუ ეხატა ,რამაც მიიქცია ჩემი ყურადღება..
როცა გავხედე კარებთან  ტატუებიანი იდგა...
კარები გააღო და გავიდა მეც დაუფიქრებლად გავყევი.
  მანქანით ჩიხს რომ მივუახლოვდით არც შემოუხედავს ისე მკითხა სად ვცხოვრობდი
რათქმაუნდა მოვიტყუე,ჩემი სახიდან მოშორებით გავაჩერებინე.
ისღა მაკლდა სახლში თავი დებილი ბანდით დამდგომოდა და ჩემი შეშინება გეგრძელებინა..
-მალე შევხვდებით სესო-
როდესაც მანქანა მოატრიალა და წასვლას აპირებდა მომაძახა..
სესო?
სიგიჟეა სულ რამოდენიმე საათის წინ ჩვეულებრივი ცხოვრება მქონდა..
ვაკოცე ბიჭს და ეს ბიჭი ვინარის?
კრიმინალი რომელიც პირველად ვნახე და თან მისი სახელიც არვიცი.
ჩენ თავთან უანრავი კითხვა მქონდა..
რატომ არ შევეწინააღმდეგე კოცნაში?
რატომ ვიყავი მასთან "დაუცველი"და "მშიშარა"? გულს მირევდა ჩემი თავი.
ფიქრებით გაბრუებული მივადექი სალხის კარს და ისე შევედი რომ არც შემიმოწმებია იყო თუარა დედა სახლში..