the poetry of distress

satır.

neye inanacağımı bilmediğim
bir dünyada ,
senin oyunlarını oynadım
durmaksızın.
belki iyiydi niyetin , kendini ifade edemedin...
ancak ben enerjimi çoktan tükettim.
gün olur beni bulursan belki ayırırım vaktimi , dinlerim seni.

ancak affedemem seni asla ,
beni öldürdüğün için.
dibimi sıyırdığın ,
beni çürüttüğün için.

sana ithaf ettiğim çok satır var çiçeğim.
ancak dikkate alır mısın ,
ne bileyim ?
en saf duygularımı reddetmişken...
dikkate alır mısın ,
bu boyalı kelimeleri.