Chapter 4-IV

6 1 5
                                    

"I'm here!" he shouted again.

Why the hell is he here? What am i gonna do!? He can't see me with my son!

Luminga-linga ako na para bang walang nakita o narinig pero ang anak ko ata ang magpa-pahamak saakin!

Tumingin sa likod si Aji habang lumuluhod sa upuan at inilagay ang kaniyang mga kamay sa sandalan ng upuan.

"Hello!" Aji greeted the man.

He gazed at Ajj and walks towards him. "Hi there, little guy" sambit niya habang hinihingal.

"Why are you shouting po?" tanong nj Aji, tumigil siya at umaktong parang nag iisip.

"Are you my daddy?" he asked again.

Batang 'to, Walang 8 planets song streaming 'to mamaya!

"Sorry, buddy. I'm late for my shift here in the café, that's why i shouted. Did i disturb you?"

"Not at all, Sir. But i'm nagulat po."

Tiningnan niya ako at bahagyang ngumiti na parang humihingi ng tawad bago mag salita. "Sorry again for shouting, baby." hingi niya ng tawad sa anak ko bago ako tiningnang muli at nagsalita.

"But ask your mommy." he replied to my son and smirked.

Fear crossed my whole system.
Did he know about Aji? Alam niya bang may anak kami?

"Okay." Aji replied.

Bumaling saakin ang anak ko "Mommy, is he my daddy?" he curiously sked.

I stared flatly at his dad and spoke "Ahm, baby... let's discuss it when we're already in the house, is that okay with you?" i asked.

"Of course, mommy ko. Let's have breakfast first." Bumaling naman ito sa kaniyang ama.

"You can join us, my potential daddy." he smiled. Aji stared back at me, "If that's okay with mommy too."

Bumalik ang tingin niya saakin.
"Mommy, can he join us po?"

"O-okay... sure."

Hinila ko ang pinaka malapit na upuan na pinaupo siya roon. "Have a seat."

"Thanks."

Kumain na kami ni Aji habang si Avis ay nakatingin lamang saamin. Tinanong siya ni Aji kung ayaw niya bang kumain ang sabi niya ay busog pa siya.

Tss, ang sabihin niya tinatamad nanaman siyang mag almusal.

Tapos na kaming kumain at umakyat na sa penthouse ko. Si Aji ay buhat ni Avis dahil ang anak ko ayaw nang bumitaw sa 'potential daddy' niya.

"Pasok." saad ko nang mabuksan ko ang pinto.

"Uhhm... Aja, i think tulog na si Aji."

Sinilip ko ang anak kong tulog na nga sa balikat ng kaniyang ama.

"Tulog na nga. Akin na, ia-akyat ko muna sa kwarto." paalam ko.

Inakyat ko na si Aji sa aming kwarto at bumaba na. Nadatnan ko sa sala si Avis. Nakaupo at sinusuri ang bawat parte ng aming sala.

"Hi." bati niya saakin nang mapansing nakababa na ako.

"I'll go straight to the point." biglang saad ko.

"I know to myself that i am not ready to tell you about Aji, pero nagkita na kayo, eh. Ano pabang magagawa ko? Itatanggi ko pa?" I'm close to tearing up but i remain strong. He can't see me weak. All these years i've been handling pain on my own and i survived it without him.

Without his care and help.

"At first, i'm hesitant to tell you kasi wala naman talaga 'yon sa plano. Hindi ko nga alam kung makikita pa ulit kita." i faked laugh.

"But here you are, sumulpot bigla. That day when you decided to face me like nothing happened, i came home panicking, thinking what should i do."

"If i'm gonna hide him from you or to tell you that "Hey, we have a son together." and just leave and not planning to see you ever again. Just like what you did to me. Iniwan nalang bigla sa ere."

"But i'm not like you, so i didn't."

i stayed silent while staring at him for awhile and spoke again.

"I guess, Happy Birthday." i smiled with a bit sarcasm on it.

ngitian niya ako pabalik. "Thank you. This is a happy birthday indeed." he replied.

Tiningnan niya ako na mukhang nag a-alangan pa kung titingnan niya ba ako o titingin siya sa ibang direksyon. Pero tiningnan niya ako sa mata ng may halo halong emosyon. A happy, sad, and guilt emotions.

Nagulat na lamang ako nang bigla niya akong yakapin nang mahigpit.

"I missed you. I've been longing for my Aja for years." sambit niya at mas hinigpitan ang yakap.

I just stayed still, not doing anything.
"In my case, no. I didn't miss you at all, at hinding hindi ako mangungulila sa 'yo."

Ramdam ko ang pagbigat ng kaniyang paghinga dahil sa narinig but he's still hugging me tightly.

Of course it was a lie.

'Cause i missed him so damn much.

*****

bogsh golat kaba, sulpot bigla sabay update :'>

String PromisesDonde viven las historias. Descúbrelo ahora