"Ma, luto na ba iyong bopis?" pag-iiba ni Ate Nita sa usapan. "Kung kanina pa luto, pakiinit po. Baka malamig na kasi kapag inihain. Ayaw pa naman ni Theo ng malamig na pagkain."
"Ako na, Ate!" pagpresinta ko. Wala naman kasi akong ginagawa. Ayaw akong patulungin ni Mama sa paglilinis ng bahay. Ang gusto lang nila ay mag-aral ako nang mag-aral at ingatan ko raw ang aking kutis.
"Ay, 'wag, anak!" biglang pigil ni Mama sa akin. "Ang papa mo na lang ang mag-iinit sa ulam. Ang mabuting gawin mo, mag-ayos ka na lang din ng sarili. Isasama raw kasi ngayon ng boyfriend ng ate mo ang kapatid nito."
Kumindat sa akin si Ate Nita. "Type ka ng kapatid ni Theo, 'di ba? Kasama niya iyon mamaya."
Laglag ang panga ko. Seryoso ba si Ate Nita? Wala siyang kaalam-alam na may boyfriend na ako. Sandali, may boyfriend pa nga ba talaga ako?
Nang maalala si Macoy ay sumama na naman ang aking pakiramdam. Pumasok na lang ako sa kuwarto at naghanda nang magkulong doon. Pilit kong kinakalimutan ang tungkol sa lalaking iyon, kaya lang para siyang amag na sa akin ay maya't mayang bumabagabag.
Katok ni Ate Nita sa aking pinto ang pumukaw sa akin. Tamad na pinagbuksan ko siya. Nakasimangot siya sa akin. "Ano'ng ginagawa mo? Bakit ka nagkukulong dito?"
"Wala naman akong gagawin sa ibaba."
Hindi niya pinansin ang aking sinabi. "Magbihis ka. Isuot mo iyong binili kong damit sa 'yo noong nakaraan."
Biniling damit? Iyon bang branded na damit na binili niya gamit ang credit card ng kanyang mayamang boyfriend? Hilig niya akong ipag-shopping ng mga bagay na hindi ko naman nagagamit. Ang mamahal kasi ng taste ni Ate Nita, alangan namang gamitin ko iyon habang nagko-commute sa school?
Pag-alis ni Ate Nita ay wala na akong nagawa kundi magbihis. Isinuot ko ang damit na sinasabi niya. Isang above the knee na light pink doll dress. May etiketa pa, P50,000. Napailing ako. Kapresyo ang damit ng mismong sahod ni Ate Nita sa Sandovals' bilang secretary. Mukhang credit card nga ni Kuya Theo ang ginamit sa pagbili ng damit.
Matapos magbihis ay basta ko lang itinali into a bun ang aking buhok. Flats na sandals na kulay puti ang nasa aking mga paa. Hindi na ako nag-make up, lip gloss lang, at pagkatapos ay bumaba na ako sa sala.
Naroon na nga ang hinihintay ni Ate Nita at Mama. Late ng isang oras. Isang lalaking matangkad ang naka-long sleeves at tila ba naliligo sa mamahaling pabango. Umalingasaw kasi ang mabangong amoy nito pagpasok sa pinto. May itsura naman, hinas na hinas ang buhok na para ba'ng kakaahon lang sa swimming pool. Ito si Kuya Theo. As as usual, nakasimangot ito.
Kulang na lang ay lumambitin si Ate Nita kay Kuya Theo. "Babe, you're one hour late!"
"Ang hirap ng parking sa labas niyo." Parking talaga ang idinahilan? Ano iyon, isang oras na siya nag-pa-parking sa labas ng bahay namin?!
Saka, hello? Kailan sumikip ang parking sa labas? Hindi man private subdivision itong lugar namin, malalawak naman ang mga kalsada. Kakayaning mag-double parking kahit saan.
Chapter 9
Magsimula sa umpisa
