(Praise POV)
LIMANG araw na ang nakalipas matapos ang presentasyon ni sadness, I've been avoiding here since then, kahit gaano niya ako napahanga hinding hindi ako magpapadala, kada umaga may pagkain na agad na nakahain pero hindi ko ginagalaw, pag gabi naman meron na ring pagkain pero hindi ko pa rin ginagalaw, hinahayaan ko lang sa mesa, hindi ko rin hinahayaang mag cross ang landas namin kahit saan, kahit dito pa sa bahay, ibig sabihin limang araw ko na rin siyang hindi nakikita.
but I want to see her! at hindi ko maintindihan ang sarili ko.
Kung tutuusin nasasaktan ako sa ginagawa ko, pakiramdam ko pinaparusahan ko lang ang sarili ko, iniisip ko palang yung effort niya sa pagluluto para sa'kin, kumikirot ang dibdib ko, imagine, hindi niya yun gawain but she's putting an effort just for me.
and I don't like this feeling, ayoko 'tong nararamdaman ko sa kanya!
Sa mga araw na lumipas, iginugol ko sa pag-aaral, sa kompanya at kay devone ang atensiyon ko, madalang nalang kaming magkakaibigan ang gumala lalo pa't naging busy rin kami sa kanya kanyang trabaho, tapos na rin ang first quarter.
Ngayon ay araw ng sabado, nasa condo ako ni devone, dito rin ako natulog kagabi, habang umiinom ng kape ay biglang nag ring ang cellphone ko.
Barron is calling...
Tamad ko itong sinagot.
"Dreeee!!! I miss youuu dreee" Halos nailayo ko sa tenga ang cellphone dahil sa malakas na sigaw ni Barron
"Mag tigil ka nga Dee" Inis kong suway
"Guess what praise?"
"Ano?"
"Papunta na kami dyan sa bahay niyo"
"What do you mean?" Takang tanong ko
"Awieeeee ang praise naging slow, bago yan ah" Boses yon ni Duowon
"Sinong kasama mo Barron?"
" Sila hailex at duo malamang, popunta nga kami diyan sa bahay niyo diba?"
gago wala ako sa bahay!!
"t-tika-"
"oh dre lapit na kami byeee see youu"
"tika bar-"
tot.
the call has ended.
gagi!
Dali dali kong kinuha ang wallet at susi ko sa table. "Where are you going babe?" Takang tanong ni devone, kakalabas lang nito sa Cr. Bagong ligo
"Kailan ko munang umuwi, andon sila barron sa bahay"
"Sasama ako"
"Why? I mean dito ka nalang popuntahan ko lang sila"
"No. I want to go with you"
I sigh
"Okay, magdamit ka muna"
Nasalabas palang ay rinig ko na ang tawanan ng dalawang ugok, paniguradong sina duowon at barron yon. Pagkapasok ko ay andon sila sa sala, nakalingkis ang kamay ni devone sa braso ko.
BINABASA MO ANG
Ikinasal ako sa tomboy nato
RandomLohr Praise Starrel, nineteen years old, a fourth year college student at chief executive officer ng kanilang kompanya, he was forced to get marriage to Sadness Jorge, a sixteen years old girl who he think is a lesbian. Pakiramdam niya pinagsakluban...
