Online (18+ KORTVERHAAL)

<Proloog>

"Happiness can be found in even the darkest of times, if one only remembers to turn on the light" -J.K. Rowling, Harry Potter

Mijn ouders houden gewoon niet op met vragen waarom ik geen Barbie meer voor mijn verjaardag vraag. In plaats daarvan wil ik Instagram. Zoals elke andere normale puber. Of Twitter. Of Facebook. Of een nieuwe telefoon. Met dit oude ding kan ik niks meer. Natuurlijk, ik kan er mee appen. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Volgens mij is dit een soort Iphone 0. En mijn lieve o zo lieve broertje gelooft nog in Sinterklaas. Dus moet ik met hem samen mijn schoen zetten en een liedje zingen, een tekening maken en een wortel kopen. Van mijn eigen geld. MENSEN! IK BEN ZESTIEN!

----

Sorry voor die uitbarsting. Ik ben Margaret. Zoals gezegd 16 jaar en wordt behandeld als een enorme kleuter. Even voor de duidelijkheid. Mijn broertje is de kleuter hier, niet ik. Ik zit op het Hellyword college en heb een paar vrienden. Eigenlijk maar 1. Connie. En nu ik dat heb uitgelegd mag je verder lezen. Maar pas op, als je niet tegen schelden en thriller kunt. Stop dan met lezen. 

------

De dag begint. Mijn lieve kleine broertje heeft vanmorgen over me heen gekotst en toen schold ik hem uit. Nu heb ik de komende twee weken huisarrest. Ik mag alleen naar school. Maar ja, wat verwacht je dan van een puber zoals ik, als een baby over je heen kotst. 'Misschien was je iets te heftig!' zegt Connie in de grote pauze. 'Denk je?' vraag ik. Connie trekt haar beroemde wenkbrauw omhoog. 'Die kotst was knalgroen. Bijna neon!' roep ik. Connie blijft me lang aanstaren en begint dan aan een lachbui. Connies lach is zo aanstekelijk dat ik gewoon mee doe. Ondanks de wiskunde toets die we zometeen hebben. Want als Connie naast me zit, dan lukt die toets wel. 

-

Ik krijg vast wel een voldoende. Denk ik. 'Waarom wordt je toch de hele tijd zo boos op je broertje en je ouders?' haalt Connie me uit mijn gedachten. 'Ik ben 16. Ze doen alsof ik vier ben. Ik krijg Barbies op mijn verjaardag en ik moet een tekening voor Sinterklaas maken! Kom op! Ik mag niet eens Social Media!' zeg ik. 'Dan maak toch een account aan! Gewoon stiekem!' stelt Connie voor. 'Con, mijn moeder zit op alle Social Media, vooral om dat te voorkomen!' zeg ik. 'Dan doe alsof je iemand anders bent. Maddy Walters ofzo!' zegt Connie. 'Je hebt ook nog eens gelijk!' zeg ik in gedachten verzonken. 'Ik heb altijd gelijk!' zegt Connie trots. 'Maar, Maddy Walters?' vraag ik en ik begin te lachen. Connie lacht ook. 'Ik ga Maddy wel volgen, hoor!'