"Taehyung çekme bebeğim artık "
Jungkookun mızmızlanmalarına kulak asmadan dahada fazla çekiyordum.
"Bebeğim her zaman gelemiyoruz belki bida gelemicez bol bol çekelim simdiden"
"Yoongi nerdesin ya! " jimin yoongiyi arıyordu. Sanki devasa bi alandayız gibi kosa koşa çığırıyodu.
"Otur götünün üstüne be olum"
Demistim artık
"Sanane be"
"Jimin cidden yeter" jungkookun konusmasına karsı bi anda yere çömüp ağlama baslamıstı.
Kim demişti olgunlar diye? Rezil herif.
"Jimin noldu bebeğim niye ağliyosun?"
Tuvalete gidip gelmis olan yoongi kosarak jiminin yanına oturup sarıldı
Biz ise hala fotoğraflarla mesgulduk.
En sonunda hepimizi almak için tepeye çıktım. Düsmem an meselesiydi. Jungkook çıkmamı istememisti ama çıkmıstım.
"Hemen inicem sakin"
"Of tamam tutuyorum ben seni"
"Jungkook bişey olmayacak.. "
"Dikkat et tae"demisti yoongi.
"Dikkatliyim zaten yoon"
"Çekiyor musun biriciğim? "Diye sormustu jungkook
"Çekiyorum bebeğim"demiştim.
İnmeye çalisirken dengemi kaybetmemle 'eyfelin tepesinden düsmem bir oldu'
Düserken elimi tutan jungkook oldu.
"bırak jungkook sende düsüceksin!"
"Sana yapma demistim! "
Tutamıyolardı..
"Elimi bırak bebeğim"
"Taehyung bırakma beni lütfen"
Bi kaç saniye içerisinde jungkookun da benimle yere doğru düsmesi bir oldu..
17.09.22 bizim hikayemizin son bulduğu gündü.
Geriye kalan sadece yoongi ve jiminin çığlıklarıydı..
Ve daha sonrasında milyonlarca kişinin tuttuğu yas..
