Senin |Texting

41

Bölüm Şarkısı ama ne olur dinleyin anlamı var ya Zen-g Baba

Gazel Ayaz;

"Baba?"

Ayaklarım tutmayacak gibi titrerken Varis'ten destek alıyordum.

Herkes şaşkındı belki de herkes biraz korkuyordu.

"Merak etme gideceğim sadece sana biraz gerçeklerden bahsetmek istedim"

Beni sevmiyor oluşunun gerçeği miydi acaba ?

"Ben de biraz daha burada kalırsan seni öldüreceğimin gerçekçiliğinden bahsedeyim mi ?"

Varis ayağa kalkarken Okan direkt Varis'in önüne geçmişti.

Babam ona kısa bir bakış atarak odanın içine girdiğinde tam karşımda durarak önüme bir fotoğraf attı.

Fotoğrafta ki kadın annemdi fakat hiç görmediğim halindeydi.

Sapsarı saçları kömür gibiydi Mavi gözleri ilk defa bu denli solgun duruyordu, yüzünde ki morluklar geçmiş fakat omuzunda ki babamın çizdiği bıçak yarası hâlâ duruyordu.

İsminin ilk harfini çizmişti.

Kanser yatağında yatan kadını kanser değil de babam öldürmüştü demiştim.

Gözlerim dolarken elimde ki fotoğrafa damlayan yaşımla bir patlama olduğunda anında ayağa kalkarak babama yumruk atan Varis'in önüne geçtim.

"Ne hakla gelebiliyorsun yetmedi mi kıza ve annesina yaptıkların orospu çocuğu"

Dora malûm yerine tekme atarken Valeri ayağa kalkarak Dora'yı tutacağı sırada yerde burnundan kan akan babam Valeri'nin bileğini tutup kendine çekerek düşmesini sağladı.

Ben mi ? çivilenmiş gibiydim.

Valeri acıyla inleyip bileğini tutarken Alaz yerden kalkmaya çalışan baba rolünde ki adama tüm gücüyle yumruğunu geçirip karın boşluğuna tekme atarken ilk defa o adamın acıyla bağırdığını duydum.

Tıpkı annemin gibi...
Fakat bu defa rolleri değişmişti.

Alaz hâlâ daha durmaksızın yumruklarını geçirirken Çınar Alaz'ın kolundan tutarak çekmeye çalışıyordu fakat Alaz ayı gibiydi.

Alaz babamın yakasını tutarak yüzüne iğrenircesine bakıp fısıldadı.

"Sen bu kızın canını yaktın ya artık sıra bende, kim olduğumu bilmiyorsan söyleyeyim"

"Selam orospu çocuğu ben Alaz bizzat ecelin"

Alaz son kez yumruğunu geçirip Valeri'nin yanına gidip bileğini sararken dizlerimin üstüne düştüm.

Babamın önüne düşen telefonunda bir isim belirdiğinde hissetmiştim kalbimin durduğunu.

Nefesim git gide benden uzaklaşır gözlerim git gide karanlığa alışır gibiydi.

Mümkün müydü ?

Meltem Ayaz arıyor...

Babam kısık sesiyle öksürüklerinin arasında mırıldandı.

"Annen yaşıyor Gazel"

kendimi karanlığa bırakmadan önce sadece tek bir cümle kurduğumu hatırlıyorum.

"Söylesene naptım sana, ufacıktım peşinde koştum baba"

...

😢😢😢😢😢

YILDIZIMIZI UNUTMAYALİM