"ဘာ.. ဖက္တီးမ ငါ့က အေျခာက္ေကာင္ဟုတ္လား
ကယ္ေပးတဲ့ မ်က္ႏွာကိုမွမေထာက္ မင္းလိုမိန္းမမ်ဳိးက မကယ္တာဘဲေကာင္းတယ္ က်ဴိးက်ဴိးေသေသ ပစ္ထားရမွာ "
"ပစ္ထားလိုက္ေပါ့ နင့္ကို ဘယ္သူကမွ လာၿပီး မကယ္ခိုင္းဘူး
နင့္ဟာနင္ လွ်ာရွည္ၿပီး လာကယ္တာ အ႐ူးေကာင္ရဲ႕ "
ေက်းဇူးမတင္တဲ့အျပင္ ေစာ္ကားခံရေတာ့ တိမ္စိုင္တိုက္ ေမးေၾကာေတြ အလိုလိုေထာင္လာေလသည္။
"ငါ.. ငါ.. လုပ္လိုက္ရ မင္းေသေတာ့မယ္ ဖက္တီးမ ..မင္းကြာ
...ေတာက္စ္ "
"လုပ္လိုက္ေလ နင္တစ္ေယာက္တည္း လက္ပါတာမဟုတ္ဘူး
အ႐ူးေကာင္ရဲ႕ ငါမွာလည္းလက္ပါတယ္ သူေသကိုယ္ေသပဲ
နင့္တစ္ခ်က္ဆို ငါက ႏွစ္ခ်က္ပဲ "
"ေသခ်ာလား ဖက္တီးမ ငါတစ္ခ်က္ဆိုရင္ နင့္က ႏွစ္ခ်က္ဆိုတာ"
တိမ္စိုင္တိုက္ရဲ႕ စကားအေျပာမွာ ညစ္က်ယ္က်ယ္အၿပံဳးေတြ ပါဝင္ၿပီး တစ္ခုခုကို ေတြးေနတာကို ေရာင္ျခယ္လင္း မရိပ္မိဘဲ
အျမန္ပင္ ေျဖလိုက္မိေလသည္။
"ေသခ်ာတာေပါ့ နင္တစ္ခ်က္ဆိုရင္ ငါ့က ႏွစ္ခ်က္ပဲ စမ္းၾကည့္လိုက္ေလ နင္ငါ့အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း ႀကီး
သိသြားေစရမယ္"
"ရႊတ္"
သူမ ထင္ထားသလို ႐ိုက္တာမဟုတ္ဘဲ သူမ ပါးေလးကို
လွ်ပ္တျပက္ နမ္းလိုက္တဲ့ တိုက္လုပ္ရက္ေၾကာင့္ ေရာင္
မ်က္လံုးျပဴးသြားေလသည္။
သူ နမ္းတာကို မ်က္လံုးျပဴးျပဴးေလးနဲ့ေၾကာင္ၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ ေရာင္ရဲ႕ ပံုစံုေလးေၾကာင့္ တိုက္ ရယ္ၿပီးေျပာလိုက္ေလသည္။
"ဘယ္လိုလဲ ငါ့အနမ္းမွာ ေမ့ေျမာသြားၿပီလား ေျပာေတာ့ ငါတစ္ခ်က္႐ိုက္ရင္ ႏွစ္ခ်က္ျပန္႐ိုက္မွာဆို အခုငါက မင္းကို တစ္ခ်က္နမ္းေတာ့ ငါ့ပါးကို ႏွစ္ခ်က္ျပန္နမ္း ဖက္တီးမ ငါေစာင့္ေနတယ္ "
ေျပာၿပီး သူ႕ပါးေလးကို သူမ မ်က္ႏွာေရွ႕ထိုးေပးေနတဲ့ တိုက္ရဲ႕
ပံုစံေၾကာင့္ ေရာင္အခုမွ သတိဝင္လာေလသည္။
ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ နမ္းခံရတဲ့အျပင္ အခုသူ႕ပါးကို နမ္းခိုင္းေနတဲ့
တိုက္ေၾကာင့္ ေရာင္ အျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔ တိုက္ရဲ႕ပါးကို သူမသြားနဲ႔
အသားကုန္ ကိုက္ခ်ပစ္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
အမုန်းနဲ့အားပြိုင်မယ့်ချစ်ခြင်းတရား ( တိမ်စိုင်တိုက်+ ရောင်ခြယ်လင်း)
Romanceမင္းကို ငါ အရမ္းမုန္းတယ္ ဖက္တီးမ ဒါေပမဲ့ မုန္းတယ္ေျပာၿပီး မင္းက ငါ့ စိတ္ထဲ ရိွေနရတာလဲ ဖက္တီးမ
Part - 8 ( Zg + Uni)
Start from the beginning
