*အမုန္းနဲ႔ အားၿပိဳင္မယ့္ ခ်စ္ျခင္းတရား* 😍😍😍အပိုင္း-(1)
"ဘိုင့္ဘိုင့္ ဒယ္ဒီ "
"ဒယ္ဒီ ကားကို ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းအံုးေနာ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ..ဒီက ေရာင္ေလးရဲ႕အမိန္႔အတိုင္းပါ" "ဒယ္ဒီေျဖးေျဖးေမာင္းမယ္ ဟုတ္ၿပီလား "
အလင္းသစ္ သမီးေရာင္ေလးရဲ႕ေခါင္းေလးကို အသာေလး
ကိုင္ၿပီး ေျပာလိုက္ေလသည္။
ဆယ့္သုံးႏွစ္အရြယ္ ဝတုတ္မေလး ေရာင္ျခယ္လင္းတစ္ေယာက္
သူ႕ဒယ္ဒီ ေက်ာင္းေပါက္ဝကို လိုက္ပို႔ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ
ေက်ာင္းထဲကို ဝင္လာေလသည္။
"ဖက္တီးမ".... "ဖက္တီး.မ." ." ဖက္တီးမႀကီး "
လာၿပီေဟ့........
ေက်ာင္းထဲဝင္ဝင္ခ်င္းအၿမဲတမ္း သူ႕ကိုစေနာက္ေနတဲ့ တိမ္စိုင္တိုက္ကို
ၾကည့္ၿပီး ေရာင္ျခယ္လင္းအၿမဲတမ္းစိတ္တိုရသည္။
" ဒီမွာ တိမ္စိုင္တိုက္... "
".ငါ့ကို ဖက္တီးမ လို႔မေခၚနဲ႔ ..ငါမႀကိဳက္ဘူး "
"ေခၚခ်င္ရင္ ငါ့နာမည္ ေရာင္ျခယ္လင္း ကို ပဲေခၚ "
"ေခၚမွာပဲ ဖက္တီးမ လို႔"
"တိမ္စိုင္တိုက္တို႔က ဖက္တီးမ မို႔လို႔ ဖက္တီးမ လို႔ေခၚတာ"
"အဲ့တာ ဘာျဖစ္လဲ ဖက္တီးမႀကီးရဲ႕... "
"ငါေျပာေနတယ္ေနာ္ " "ငါ့ကို ဖက္တီးမ လို႔မေခၚနဲ႔" "ေရာင္ျခယ္လင္းလို႔ေခၚ ......"
"ဖက္တီးမ.".. "ဖက္တီးမ"... "ဖက္တီးမ"..
"ေတာ္ေတာ္ေခၚခ်င္ေနတာေပါ့..ဟုတ္လား
ငါ့အေၾကာင္း သိေစရမယ္"
ေျပာၿပီး ေရာင္ တစ္ေယာက္ အနီးနားက အုတ္နီခဲကို မ ၿပီး
ဒုတ္.....
တိမ္စိုင္တိုက္ ေခါင္းကို ထုလိုက္ေလသည္။
"ေသြးေတြ"..." ေသြးေတြ."...
တိမ္စိုင္တိုက္ သူ႕ေခါင္းက စီးက်လာတဲ့ေသြးေတြကို ၾကည့္ၿပီး
မူးလဲသြားေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္ ေဘးနားက ဆရာမတစ္ေယာက္ျဖတ္သြားရင္းနဲ႔
ေရာင္ျခယ္လင္းလက္ထဲက အုတ္နီခဲကို ျမင္ၿပီး အနားမွာ ေမ့လဲေနတဲ့ တိမ္စိုင္တိုက္ကို ေတြ႕သြားေလသည္။
🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼🖼
ေရာင္ျခယ္လင္းရဲ႕ ဒယ္ဒီနဲ႔မာမီလည္း ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက
ဖုန္းဆက္ၿပီး လွမ္းေခၚလိုက္တာေၾကာင့္ အခုဆို ႐ံုးခန္းထဲကို
ေရာက္ေနၿပီေလ။
YOU ARE READING
အမုန်းနဲ့အားပြိုင်မယ့်ချစ်ခြင်းတရား ( တိမ်စိုင်တိုက်+ ရောင်ခြယ်လင်း)
Romanceမင္းကို ငါ အရမ္းမုန္းတယ္ ဖက္တီးမ ဒါေပမဲ့ မုန္းတယ္ေျပာၿပီး မင္းက ငါ့ စိတ္ထဲ ရိွေနရတာလဲ ဖက္တီးမ
