Bomboş gözlerle Dora'ya bakarken, yatakta iki büklüm duran bedenimin sallanmaya başladığını, ancak midemin yeniden bulanmasıyla fark edebildim. Daha kuvvetli bir öğürtüyle başımı yatağın dibindeki kovaya doğru sarkıttım ancak midemde çıkaracak başka bir şey kalmamıştı.
"Rozelin!" Perla, su dolu kaba ellerini daldırarak tüm yüzümü ve saçlarımı sıvazladıktan sonra "İyi değil." dedi. "Dinlenmesine izin vermeliyiz."
Dora, kuvvetli bir sesle "Söyleyeceklerim bitmedi." dedi ancak Biran'ın varlığı karşısına geçtiğinde, büyücünün varlığı görüş açımdan çıkmıştı. "Sonra Dora. Seni ziyaret edeceğiz." Efraim, liderinin işaretiyle ayaklandı. "Dora'ya kulübesine kadar eşlik et."
Hepsi birden dışarı çıktığında, yanımda yalnızca Perla kalmıştı. Bir süre kendimi gelmemi bekledi. Sonra beni banyoya götürdü ve temizlenmeme yardım etti. Tamamen soyunmam gerektiğinde, rahatsız olmamam için beni banyoda yalnız bıraktı. Kendimi o kadar güçsüz hissediyordum ki bakracadaldırdığımmaşrapayı bile güçlükle kaldırarak başımdan aşağı dökebiliyordum. Su, tenimden akıp giderken, gözyaşlarım da suya eşlik ediyordu.
Ömrümden eksilen on yılın yasını tutuyordum.
Bakraçta su tükenene kadar banyoda kaldım. Sonra Perla'nın benim için getirdiği temiz kıyafetleri giyerek dışarı çıktım. Oda temizlenmiş ve havalandırılmıştı. Yatağın dibindeki iskemleye bırakılan toprak kasedeki çorbanın dumanı üzerineydi. Islak saçlarımdan akan su damlacıkları üzerimdeki gri kazağın omuzlarına damlarken, küçük adımlarla yatağa doğru yürüdüm ancak tek lokma yiyecek durumda değildim.
Biraz sonra Perla elinde bir tarakla içeri girdi. Çorba kasesinin hala dolu olduğunu görerek kaşlarını çattı ve iskemleyi bana yaklaştırdı. "Miden can çekişiyor olmalı. İç şunu."
