Obsession;i love you 💎 (ara verildi)

32: Ondan vazgeçmek ?

O zamanlar gerçekten cahildi. Efendisinin saf ruh bedeni olduğunu bile bilmiyordu, onu kendi elleriyle ölüme yollamıştı!

Başını eğdi.

Bunu bilse bile söyleyemez.

Amanda tavırlarından bir sorun olduğunu anlasa dahi suskun tavrından bir şeyler tahmin edebildi. Tam olarak bilmese bile bu şey iyi bir şey olmamakla birlikte Jian'ın ellerinden çıkma gibi görünüyordu.

Derince nefes verdi ve gözleri seğirdi.

Beyin devrelerinde hangi terslik gitti de böyle bir karakter ortaya çıkardı?! Yumruk yaptığı elini sıkıp sıkıp gevşetti. Kafasına bir tane indirmemek adına kendini çok fazla tutuyordu!

Gui Jian titrek parmaklarını kaldırıp ruh boncuğuna dokundu. Hafif yeşil bir enerji sızarak boncuğun içine girdi ve nazikçe araştırdı. Evet, o beyazın ortasında saplanıp kalmış diken gibi koyu siyah kırmızı bir parça asılıydı. Şimdi fark edince, ruh onu aldığından beri daha da zayıflamıştı!

İrkildi!

En sonunda nefesi kesildi.

Ustası.. Bunu kabul etmektense ölümü seçmişti! Gözleri karardı.

Bundan o kadar mı tiksiniyor ? O kadar mı kabul edilemez ? Tiksinç verici ?

Elbette ustası detaylı bilmiyor. Sadece, aklına gelen fikirlere diretmesi meselesi. Ne kadar diretirse o kadar acı çeker. Etkiye tepki kuvveti meselesi.

Ve bu duruma kadar..

Ona bu kadar acı çektirdiğini düşünmek gerçekten gözlerini daha da soldurdu. Suç işlediğini bilen bir çocuk gibi, sonunda o asi başını eğerek boncuğu sıkıca avucunun içinde tuttu. Ilık sıcaklık bile azalmıştı.. ürperti ve ruhun son damlasının kaybolacağı düşüncesi onu paniğe kaptırdı. Hayır, nasıl? Nasıl kurtulabilir bundan ?!

Yeşil gaz bulutu siyah vahşi cisime yaklaştığı anda zarar görüp dağılıyordu.

Etkisiz.

Ne kadar uğraşırsa uğraşsın! O kadar çok çabaladı ki, artık yapabileceği hiçbir şey kalmayacağı raddeye. Akli boşaldı sonunda. Titrekçe elindeki solgun son bir ruh damlasına baktı. En sonunda o bile fark etmeden birkaç ılık göz yaşı sürüldü avuçlarına.

Kati kalbi parçalara ayrılmıştı.

Amanda afallayıp şok geçiriyordu.

En sonunda delirdi mi?

Gu Jian ise, tüm dikkatini sadece hızla git gide soluklasan ruha odaklamıştı.

"Usta...öğrenci senden vazgeçmeye istekli, lütfen beni terk etme..." sürekli mırıldandı ve yalvardı. O an, küçük bir çocuktan farksızdı. Sızlandı, ama bunun ise yaramayacağını bilerek göğsü daha da sıkıştı.

En sonunda. Boncuk bir parça sıvı damlasıyla temasa geçtiğinde o fark edemeden emdi.

Kalp iblis çiçeği, tek taraflı değil iki taraflı işler. Veren ve alan olarak.

Alan kişi yakasını kurtaramaz ama veren kişi feragat edebilir. Pişmanlık gözyaşları, sonunda parça parça siyah balçığı eritti.

Afallamış bir halde şaşkın şaşkın eline baktı. O ruh parçası hala durgundu ama en azından hızla dağılmayı bırakmıştı. Hatta biraz daha hacimli gibi... yine de bu, soğuk lodoslarda hayatta kalmaya benzeyen titrek bir mum alevinden farksızdır.

Sevinmişti ama aynı zamanda kalbi buz kesti. Bu rahatsız edici. Ondan vazgeçmek...

Bu takıntı nasıl başlamıştı? İlk karşılaştığı andan beri ona bağımlıydı. Aslında efendisi ona çok fazla yüz vermese bile, kendisi gelip gidip ona yapışırdı.

Bu, kaybetme korkusu ya da başka bir şey değil bu ayrı bir seviye.

Zamanla bu bağımlılık tek taraflı sevgiye evrildi. İlk zihniyetinden haberdar olduğunda, bunu yadırgayamadı bile. Sonuçta efendisiyle bir genelevden kaçarken karşılaşmıştı. Orada bu tür ilişkiler nadir değildir.

Asıl sorun onunla efendisinin görüşlerinin aşırı ters olması! Bazen söylenir 'ne günah işledim de senin gibi bir belayı başıma aldım' diye diye sinirle ayrılırdı efendisi.

Bunun, diğer insanlara aşırı ters düştüğünü bilmesine rağmen. Ne olmuş yani ? Sorun değildi. Efendisi öyle birisi olmasa bile sorun değildi. İnsanlar değişirdi, onu da kendisiyle birlikte bu pisliğe çekebilirdi.

Sonunda, gerçekten en kirli zihniye açgözlülükle hareket etmiş ve bunun bedelini efendisi canıyla ödemiştir.

Damarları görülmekten patlayacak raddeye geldi. Yüzü gerçekten ağırdı. Vazgeçmek ne demektir ? Vazgeçmek, efendisini başkasıyla paylaşmaya istekli olmak demektir! Nasıl buna razı olabilir!

Ama hayır.

Onun ölümüne gerçekten dayanamıyor. Derince nefes verdi.

Gitmesine izin verebilirdi, ama kesinlikle bir başka birine değil.

Onun değildi elbette lakin, hiç kimsenin de olamazdı!

Kiprikleri titredi.

Kalbindeki isteksizliği sertçe bastırdı.

Düşüncelerinin aşırı olduğunun farkında olsa bile o bunlara mani olamıyordu.

Bu kişi adeta onu çılgın yapmaya mahkum biri.

-Devam Edecek-