Angel in Disguise

ANG PAGTATAPOS

Alister Kent POV's

Mataas na ang araw nang makarating kami sa Villa Torre. Bumaba ako ng sasakyan dala ang isang bouquet ng tulips at maliit na teddy bear. Pagpasok ko sa gate ay hinanap agad ang pass sa 'kin.

I gave them my pass bago pa ako makapasok sa loob. Nasa hallway pa lang ako ay naririnig ko na ang ingay ng pamilya namin. Naroon na rin sina Tita Cassandra.

Pagbukas ko ng pinto ay sinalubong ako agad ni mommy. Humalik ako sa pisngi niya, ganoon rin kay ate, at nag fist-bomb kay daddy.

Dumiretso ako agad sa puntod ni Riri. Inilapag ko ang bulaklak at teddy bear. My family was just here behind me watching me remove my toga and and medals. Lahat iyon inilapag ko roon kasama ng Diploma.

"I'm now a degree holder, babe. Are you happy for me? I wish you do. I wish you were watching me from there..." Lumapit si mommy sa 'kin habang hinahaplos ang likuran ko. It was five years ago but still hurt. I was really hoping to see her again. Walang araw na hindi ako gumigising na hindi siya ang una kong hinahanap.

"I know, Carrie is really proud of you up there... you made us proud also, anak." Hinalikan ako ni mommy sa pisngi habang tumutulo na rin ang luha nito.

Years withour her is one of hella shxt. I don't know how I can manage and complete the day without her. Pero nangako ako sa kaniya. I'll make her proud, I'll do my best to reach my dream kahit gaano kahirap.

#

"Are you ready, son?" We're taking a lunch still here at Villa Torre. Nasa dining area kaming lahat, my family and Riri's.

Napainom ako sa juice na nasa baso ko. My dad was convincing me to continue my med school with him in Canada. I'm not totally agree about it, nandito si Riri. My heart was here.

"Kung inaalala mo si Angel, you can visit her naman every semestral break..." Nabasa na naman ni Ate ang nasa isip ko.

"Ang layo pa rin..." Nagkatinginan silang lahat dahil sa sinabi ko.

"But, if you really wanted to be a Neurologist you must take med school, " ani Dad.

"P'wede naman akong mag-take rito, right?"

Babalik na kasi ulit sila ng Canada ni Mom. Si Ate naman ay wala na sa bahay dahil may asawa na siya. She's now a mother and a wife.

"Wala kang makakasama rito, ang lola mo matanda na rin, " si mommy.

"I'll think about it."

After namin kumain ng lunch ay pinuntahan ko naman ang Orphanage na pinuntahan namin ni Angel noon.

Noong nawala siya ay ito ang pinagkaabalahan ko. I was doing my part time on my Ate's company while I'm studying, at kapag free naman ako ay dito ako dumidiretso. I don't wanna have a vacant time, nauuwi lamang iyon palagi sa pag-iyak kaya lahat ng alam kong makakatulong sa 'kin para hindi ko siya isipin ay ginagawa ko.

"Ali!" Salubong nina sister ng makababa ako ng sasakyan. Nagtakbuhan na rin ang mga bata at yumakap sa 'kin.

"Ahh. Dumaan lang po ako para mangamusta and also to..." Kinuha ko iyong mga pinamili kong pagkain at mga laruan for kids. "Give this."

Kinuha nila iyon lahat.

"Maraming salamat, hijo. Nag-abala ka pa. Pumasok ka muna, " ani sister.