in this corner of the Blues (complete)

၁🦈

အကယ်၍... ။

သမုဒ္ဒရာတွေနှင့်တိမ်စိုင်တို့သာတည်ရှိမနေပါလျှင် ဤကမ္ဘာမြေမည်သည် ဆောင်းဦးရဲ့လမ်းအသွယ်သွယ်ပေါ်က မေဘယ်လ်နီဆွေးတမျှ ခြောက်ကပ်ကပ်နိုင်လောက်ကြောင်း ၊

ကိုယ်ပိုင်ငါးကန်လေးကိုမြင်ရုံတင် အပြာရောင်တွေအကြောင်းတမေ့တမောတွေးတတ်သော ကောလိပ်ကျောင်းသားတစ်ယောက် ဂျယ်ဂျူဒိုတစ်ဝိုက်၌ ကျင်လည်၏ ။

ယခုလည်း မိုးပြာကဲ့သို့ နု၍ ကြည်သော တီရှပ်တစ်ထည်အား၊ခေါက်ရိုးစွန်းပင်တွန့်ကြေမနေတဲ့ဂျင်းဖြူလွလွနှင့်တွဲဖက်ဆင်မြန်းထားသည့် ကိုယ်ပေါ် ၌ နေရောင်ခြည်တချို့ကို မေးတင်စေရင်းပင်လောကကြီးရဲ့ အပြာရောင်တွေဆီ ဂီတာအိုခေါက်လျက် သူနှုတ်ခွန်းဆက်ဦးမည်။

တိမ်ညိုတွေစင်သော ကောင်းကင်လွင်ပြင်ဟာ
သူ့မျက်စိထဲ သူသိပ်ချစ်ရတဲ့ ဖူးငုံစဒေစီတွေထက်ပင် ကြည့်ပျော်ပါ၏။

ဆောင်းဦးထဲ ရာသီစက်ဝန်းခြေလှမ်းပြီငြား၊ နွေဦးသည့်နှယ် နွေးလျက်ရှိသေးတဲ့ သစ်ပင်စိုင်များမှ စိမ်းဖန့်ဖန့်သင်းရနံ့တို့ကိုလည်း နှာဖျားဝ၌ရှူရှိုက်မိတဲ့အခါ သူပျော်ပါသေးသည်။

"ဟေ့ရောင်
မနက်စာလာဆင်းစား"

"နေပါဦးဗျာ
ဒီတစ်ပုဒ်တီးပြီးရင် လာစားမယ်"

မြို့ရဲ့ကုန်းမြင့်ပိုင်းအကျဆုံး ရပ်ကွက်တွင်
အိမ်ရှိသည်မို့ မျက်စိဖွင့်သ​ည်နှင့် ပြတင်းဝကနေ
ပင်လယ်ဆီ လှမ်း​ငေးရတဲ့ဘဝမှာ သူက
နေပျော်သည်။

ပင်လယ်စပ်ကနေတရွေ့ရွေ့စိမ့်၍တိုက်ခတ်လာတတ်သောလေထုတို့သည်ဆိုးလ်မြို့ထဲကပန်းဆိုင်လှလှလေးတွေနား ဖြတ်သွားရသည်ထက်ပင် သာ၍ လတ်ဆတ်တတ်၏ ။

ထိုကြောင့်ပင်လည်း ကောလိပ်ပိတ်ရက်ရှည်တွေရောက်တိုင်း အဆောင်မှာနေရတာထက် တမျှော်တဝေးပြန်လာရခြင်းကို သူ့မှာ နှစ်ခြိုက်ရသည်။

"ဝေးး"
"အငယ်ကောင်လေး ပြန်လာပြီလား"

"ဗျို့ အန်တီလေးဂင်"
"ကျနော့်ကို ဂုံးနည်းနည်းကျွေးဦး"

"ကျွေးမှာပေါ့ ကျွေးမှာပေါ့
မနက်က ကျလာတဲ့ဂုံးထဲကနေငါ့သားလေးအတွက် ချန်ထားတယ် ပုံးလိုက် ပုံးလိုက်"