13-Alışveriş

14.1K 739 52
                                    

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın...


Gözlerimi açtığımda kendimi yatakta buldum, kim getirmişti beni buraya. Doğrulup yataktan kalktığım sırada kanepeye sığmayan bir Ömer ile karşılaştım. Ayakları kanepenin dışında üzerine örttüğü örtü ise sadece dizlerine örtülmüş bir şekildeydi. Üzerindeki örtüyü düzgün bir şekilde örttükten sonra odadan çıktım. Büyük salona kahvaltı hazırlanmış herkes teker teker inmeye başlamıştı. Şaşırtıcı bir şekilde Ömerde gelmişti, uyuyor zannediyordum.

Ben üzerini örterken büyük ihtimal uyanıktı.

"İnce giyiniyorsun akel dikkat et havalar soğudu." Zelal Annemin söylediklerini itiraz etmemiştim ince giyiniyordum seviyordum fakat havalar soğumuştu buda bir gerçekti. "Kazaklarımı geneli böyle." Çayından bir yudum alarak bana döndü Tekrar Zelal Annem. 

"O zaman bugün Ömer ile alışverişe çıkıyorsunuz, hem siz sürekli niye evdesiniz gezin tozun."  Verebilecek bir cevabım olmadığı için sadece dinlemiştim Zelal Annemi, kahvaltıdan sonra mutfakta Annemle konuşmuş odama çıkmıştım. Kapıyı açıp içeri girdiğimde Hazır bir şekilde odada duran Ömer'i buldum.

"Gitmiyormuyuz ?." 

"Alışveriş işini diyorsan ben hallederim." Cevabım onu memnun etmemişti, elindeki telefona baktıktan sonra tekrar bana döndü. "Bende bir şeyler almam gerek, beraber hallederiz." Bir kaç dakika düşündükten sonra düğünden beri konaktan dışarı adım atmamıştım adeta. Başımla onayladıktan sonra üzerimi değiştirip telefonumu alıp odadan beraber çıktık.

Dışarıya çıktığımızda önceden bana bakmayan görevliler şimdi bana selam veriyorlardı, şoför koltuğuna Ömer oturup yanına da ben binip konaktan uzaklaşmıştık.

Yol boyunca konuşmamış, dışarıyı seyretmiştim sadece. Şehir Merkezini indiğimde konak dışındaki insanları görmek bana iyi gelmişti. Büyük bir alışveriş merkezi önünde durmuş arabayı park ettikten sonra beraber içeriye girmiştik. Kalabalıktı ve Ömeri tanıyan çoktu. Herkesin gözü bizim üzerimizdeydi.

Reyonlara teker teker incelemeye başlamıştım, kalın kazak seçmiştim bir kaç tane onun dışında rahat bir kaç kıyafet daha aldıktan sonra bitirmiştim. Etrafıma bakındığımda Ömeri görememiştim. Onu bulmaya çalıştığım sırada üzerinde pembe gömlekli Ömer beni buldu. Onu ilk defa böyle görüyordum ve ister istemez gülmüştüm, bana bakışlarını gördüğümde tutamamıştım kendimi.

"Seni ilk defa siyah gömlek dışında gördüm ve bu gömlek seni komik göstermiş." Giydiği gömleğe bakıp aynadan tekrar bana baktı. "Yakıştığını düşünmüştüm." Kadıoğulları aşiretinin Varisini bu şekilde tek ben gördüm galiba. Ömer'e ciddimin bakışları atıp, gömlekten vazgeçmişti.

Yine siyah bir tane gömlek ve pantolon alıp alışveriş merkezinden çıktık. Arabaya bindiğimizde. "Zorla evlendirildik fakat birbirimizi tanımaya ne dersin ? Herhangi bir zorlukta tek üzülen biziz." Bunları söyleyenin Ömer olduğunu düşünmek beni şüpheye düşürmüştü. "Tanımak mı ? Seni daha az görmek istiyorum diyen Ömer'e noldu ?." 

Gülümseyip bana baktı. "Ayrılma konusunda hemfikirsin hala." Cevap vermemiştim, çünkü cesaretim yoktu bu soruya cevap vermeye.

"Beni tanımak istemen nerden aklına geldi ?." Soruma cevap vermeden bana döndü " İstesekte istemesekte berdel gerçekleşti, boşanma konusu açıldığında neler olabilceğini ikimizde gördük, Dedemin sözleri aklımı çelmiş olabilir belki ?." 

Cevap vermemiştim Ömer'e, hala ona karşı öfkeliydim, yılanın kabuk değiştirdiği gibi karar değiştiriyordu ve bu konuştuklarında onda hiçbir ciddi tavır görmemiştim.

______________________________

Ömer sizce ciddi mi ?

Love in the past kurguma beklerim, bir prens var maşallah diyerek yazıyorum hep....







Etki [gay]Where stories live. Discover now