Chapter 53-1. Sef... FOR SALE!

28.7K 269 18
                                    

Eleonor Malicsi Dimaculangan

 

Bakit ba ang bilis ng biyahe kapag hating-gabi na??? Sana uso din ang TRAPIK ng ganitong oras para matagalan pa si Sef sa paghatid sakin… Lechugas ka Eleonor!!! Haha. WAG KA NGA!!! Alam mo sa tingin ko, hindi mo naman talaga kailangan ng SIGNS eh… kasi with or without it you’re still going to fall in love with this guy anyway!

Miguel Josef Uy Monteverde then turned his eyes on the road, drumming his fingers against the steering wheel while looking at the group of guys walking on the left side of our street. Mga kanto boys yun na dinaig pa mga tanod sa kakaikot sa buong barangay namin. Oo, andito na kami sa tapat ng bahay ko and for some unknown reason, AYOKO PANG BUMABA!!! Haha. Sef continued to look outside, probably thinking how he would say good night to me. Ako naman, iniisip ko kung paano sasabihin sakanya yung INGATS ng hindi nangingisay sa kilig!!!

Grabe Ellie, are you for real?!?! Haha. IKAW BA TALAGA YAN?!?!

ARGH!!! Sa totoo lang kahit ako naninibago sa sarili ko eh… I mean… all these feelings… they’re kind offoreign especially to someone like me.

Parang gusto ko tuloy sampalin ang sarili ko para magising na sa kahibangang ito… pero pano kung…ayokong magising Ellie??? Hahaha. PAKER KA!!! Tumigil ka na nga Eleonor!!! GAAAAAHH!!! BUMABA KA NA… MAHABA PA BIYAHE NI SEF PAUWI SAKANILA!!!

“Uh–” I tried, finally breaking the silence between us. “Sef… Salamats.” Yan, ganyan Ellie… suave lang dapat. Chill lang. Wag pahalatang ayaw mo pang bumaba!!! Haha. “Salamat sa paghatid. Ingats sa pag-uwi!!!” I grinned and quickly opened the door. I leaned forwards pababa na sana but my entire body willfully shut right back against the chair that I gasped. Ano toh naka-MAGNET na ko dito?? Haha. ANAKSHUTANG ANIMALESSSS!!! YUNG SEAT BELT KASI ELLIE HINDI MO PA NATATANGGAL!!! AMPFUFU!!! Hahaha. Wag palang pahalata ah???

Sef gave a small laugh, shaking his head. “Let me get that.” He leaned closer to me para abutin yung lock nung seat belt sa right side ko, and I felt my heart jumping up & down in joyous rhythms na kala mo nagdidiwang ng celebration party!!! Ayan, parang mas lalong ayoko na talagang pumasok sa loob ng bahay namin!!! Hahaha. Lechugas Ellie, if I know sinadya mo lang na kalimutan yung seat belt mo!!!

“T-thanks.” I stammered, blushing. PAKER KA ELYONORRRRRR!!! Rawr!!!

“Hmm.” Sef gave off that sexy, teasing smirk with his face still a tad close. “You’re really acting weird tonight.” He caught my gaze, analyzing me. “Sobrang tahimik mo & you seemed awfully shy in front of my friends.” Mas lalo tuloy nag-wala ang napaka exaggerated kong heart beat. “Ah,” He nodded his head as if meron siyang biglang na-realize. “Ganyan ka ba talaga pag… naiinlove?”

Parang narindi ang tenga ko sa sinabi niyang yun!!! HUWAAAAAAAT?!?! AKO IN LAB??? T-TEKA GANUN BA KO KA-OBVIOUS??? ANAKSHUTAAAAA!!! Kulang na lang tubuan ako ng kamatis sa sobrang pula ng mga pisngi ko… PAKERRRR!!! I HATE HEARING THAT WORD LALO NA KAPAG GALING SAKANYA!!!

“Weird?” I glared at him, my brain rattling for an excuse. BILISAN MO ELLIE!!! GAAAAH!!! Wag kang papatalo!!! “Mr. Monteverde matagal na akong weird!!!” I snarled, kulang na lang kagatin ko ilong niya sa inis eh!!! GRRRR. “AT OO!!! IN LOVE AKO, MAAAaaayyy… prub-lema ka?!?!”

 

Dahan-dahan akong napalunok when I realized what I had said!!! Pahina ng pahina yung boses ko, parang nawalan ng baterya!!! But I managed to keep the angry, irritated expression on my face kahit na gusto ko na lang talaga matunaw sa kinauupuan ko. Oh, ano? HINDI KA PA BA PAPASOK NIYAN SA LOOB NG BAHAY NIYO??? Haha. Oo nga eh, now’s the right time to run screaming inside.

LOVE-NAT, isang makulit na love story! ♥ [2 of 2]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon