2. bölüm

121 17 4
                                    

Bu çocuğu daha öncede bir yerlerde gördüğüme emindim. Bir süre birbirimize baktıktan sonra onun sabah müdürün odasında olan çocuk olduğunu anladım. Zorda olsa bakışlarımı mavi gözlerden alıp dosyalarıma çevirdim. Ne yapacaktım? Dosyalarımı hemen yerden alıp hızlı adımlarla yürümeye başladım. Arkamdan

"Bir daha umarım önüne bakarak yürürsün." Dedi
Fakat şuan onu düşünecek bir durum içinde olduğumu söyleyemezdim. Tüm kağıtlarım ıslanmıştı ve ben me yapacağımı bilmiyordum! Neyse dersleri pek taktığım yoktu zaten. Bu yüzden en fazla hocalardan azar işitirdim. Dışarı çıktığımda şoförün durduğu yere doğru ilerlemeye başladım. Arabada giderken yeni bir hat almam gerektiğini hatırladım ve şoförden bunu benim yerime halletmesini istedim. Eve geldiğimde çok yorgun olduğum için hemen odama çıktım. Üstümü değiştirip bilgisayarın başına geçtim ve mesajlara baktım. Teen Wolfun yeni bir bölümünü seyredecekken Alison

"Yemek hazır." Diye seslendi.

Yemek yerken Alison burdaki bir arkadaşının yarın partisinin olduğunu ve benimde gidip onun arkadaşları ile tanışmamı istedi. İlk başta kabul etmek istemesemde sonra evde oturup daha çok canımın sıkılacağı aklıma gelince sesimi çıkarmadım ve hemen kabul ettim. Fakat sonradan aklıma geldiki benim buradaki bir partide giyecek hiç bir şeyim yoktu!

"Alison benim burda patide giyecek hiç bir şeyim yok." Bunu söylememe karşılık gülümsedi ve

"O zaman yarın ilk işimiz alışverişe çıkmak olacak." Dedi.

Alışveriş yapmaktan nefret ederim ama bu sefer mecburdum sanırım. Yemek yedikten sonra Alison ile birlikte film izlemeye karar verdik. Filmin yarısında ikimizde uyumak üzereydik. Böylece filmi kapattık ve odalarımıza çekilip kendimizi uykunun kollarına bıraktık...

****

Sabah alarmın çalmasıyla uyandım. Günlük işlerimi yaptıktan sonra dolabın başına geçtim ve abartısız yarım saat ne giyeceğimi düşündüm. En sonunda şort ve onun üzerinede bol askılı üst giymeye karar verdim. Aşağıya indiğimde Alison çoktan hazırlanmıştı. Beni görünce eliyle saati gösterdi ve

"Eğer bu kadar saatte kıyafet seçiyorsan sanırım alışveriş merkezinden saatlerce çıkamayacağız." Dedi.

"Sen bu kadar çok konuşmaya devam edersen Alison asıl evden çıkamayacağız." Dedim ve kapıya doğru yöneldim. Arabaya bindiğimizde şoförün verdiği telefonla uğraşıyordum ki annemin aradığını gördüm. İlk önce açmak istemesemde elbet sonunda açmam gerekeceğini anladım ve telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Efendim anne?" Dedim yeterince bıkkın çıkan bir ses tonuyla. Sonuçta tüm hayatımı değiştirmemi sağlayan onlardı. Her şey onların dediği gibi olsun istiyorlardı ve bu yüzden şuanda burada daha önce hiç gelmediğim bi yerdeydim. Bu düşüncelerden annemin konuşmasıyla uzaklaştım.

"Nasılsın kızım?"
"İyiyim anne ve izin verirsen alışveriş yapacağım,kapatmak zorundayım." Dedim ve karşılık vermesine izin vermeden telefonu kapattım. Şu sıralar ne annemle ne de babamla konuşmak istemiyordum. Sinirliydim ve onlarda bunun farkında olduklarında üstüme gelmiyorlardı. Şoför arabayı durdurunca indik ve devasa bir alışveriş merkezinin önünde bulduk kendimizi. Alison bana çok heycanlı bir şekilde bakarken bende aynı zamanda ona bıkkın bir şekilde bakıyordum.

Alison elbise istiyordu. Fakat ben yine her zaman ki kişiliğimi konuşturup kesinlikle elbise giymeyeceğime karar verdim. Elbise giymekten nefret ediyordum ve çoğu zamanda diğer kızlardan da tuhaf olduğumu biliyordum. Birden Alison

"İşte orda kiiii!" Diye bağırmasıyla kendime geldim ve onun koştuğu yere doğru kafamı çevirdim. Mağazadan içeri girdiğinde elbiseyi eline aldı ve

SENDEKİ BENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin