God's And Goddesses Gifts: Volume 1 [ The Begginning ]

Chapter 35: Evolution Of Fire Phoenix

Third Person P.O.V.
Magkasama ngayon ang dalawang magkaibigan na si Greg at Ren. Tinatahak nila ang daan kung saan nakakita si Ren ng isang kayamanang hidni niya aakaling nagtatago sa isang madilim na lugar.

"Dito ka ba nag-punta ng ikaw ay biglang nawala?." Tanong mi Greg. Alam na naman ni Greg ang sagot sa kanyang tanong, ngunit gusto niya itong marinig mismo sa kanyang bibig.

"Tama ka dito nga ako naounta noong nawala ako pero mamaya malalaman kung bakit ako nawala." Alam na ni Greg na may bagay na naman itong ipapakita sa ianya na siyang ikakagulat niya kahit anong paghahanda ang gawin niya sa tuwing may ipinapakita sa kanya si Ren ay hindi talaga niyang maiwasang hindi magulat.

"Ren ang dilim naman sa lugar na ito." Ani ni Greg. Malapit na sila sa lugar kung saan siya dadalhin ni Ren. Ngumiti lang si Ren at sinabing maghintay lamang ng ilang sandali dahil mamaya maya lang din ay liliwanag din ang kanilang daan na siyang sinangayunan  nito.

"P-papaanong naounta ang bagay na iyan dito?." Hindi makaoaniwalang sabi ni Greg ng makita nag bagay na kanyang nakikita malayo pa lamang sika ngunit alam na agad ni Greg ang bagay na ito.

Hindi naman maiwasang hindi matawa ni Ren sa itsura ngayon ng kanyang kaibigan. Parehas na parehas sila ng itsura ng una niya rin itong makita noon.

Madaling madaling milapitan ito ni Greg. Dahil kasama niya si Ren ay hidji siya nasama sa restriction na inilagay nito.

"Abbys Viburnum." Nakangiting bigkas nito. Alam nito ang tumgkol sa mahihiwagang nagagawa nito dahil nabasa niya ito sa mga libro sa janyang kwarto noong maliit siya akala nga niya ay matagal ng patay ang punong ito dahil matagal na din itong himdi nakikita ang huling nakita ito ay bago mangyari ang digmaan.

"Hindi ko akalaing meroon sa Paradise Kingdom ng Isa sa mga Rare Treasure. Kapag ito ay nalaman ng hadi natin siguradong gagawin niya ang lahat makuha lamang ito kahit kapalit noon ang buhay ng nakakarami." Ayan din ang isa sa mga dahilan kung bakit hidni ito sinasabi ni Ren sa iba bukod sa kanyang matalik na kaibigan.

Alam niyang kapag nalaman ng lahat ang tungkol sa bagay na ito ay manganganib ang buhay niya maging ang mga taonh malalapit sa kanya.

"Mukhang matagal na itong nandirito dahik sa dami ng bunga nito." Mapalibot ang tingin niya sa paligid at nanlalaki ang dalawa nilang mata ng makita ang mga sanga na nakatayo sa ibat ibang bahagi.

"Hindi ko akalaing ang mga butong aking itinanim ay mabikis na tutubo." Nakangiting sabi ni Ren. Hindi naman makapaniwala si Greg sa kanyamg narinig pero agad ding tumango tango na lang.

"Nga pala ito kainin mo para makatulong sa'yo." Napatingin namna si Greg sa lilang bunga na inabot ni Ren sa kanya. Agad naman niya itong tinanggap at nagpasalamat.

"Matapos mong makain iyan ay aalis na rin tayo at maguumpisang maglakbay kasama si Aezha dahil ating ihahatid na siya sa kanila. Oras na rin siguro para sunduin ang taong iyon." Nakangising sabi ni Ren.

Napanganga naman si Greg dahil sa kanyang narinig. Hidni siya makapaniwala habang nakatingin rito.

"Kailanagn ba talaga nating puntahan pa ang taong iyon?." Kita ang pagaalangan sa mukha nito na siyang ikinatawa ni Greg.

"Hanggang ngayon ba talaga ay takot ka pa rin sa taong iyon? Hindi ka naman noon kakainin ng buhay HAHAHHAHA." Natatawang sabi nito.

Namital si Greg pero hindi na muling nag-salita at umupo na lamang at inumpisahang ubusin ang bungang hawak bago pumikit at absorbin ang enerhiyang ibinibigay nito sa kanya.

Habang busy si Greg ay busy rin naman si Ren na kumuha ng ibat ibang kulay ng bunga at mabilis na itinatago. Marami na siyang nakukuha ngunit parang hindi man lamang nababawasan ang bunga sao uno na siyang kanyang ipinagtataka.

"Parang hindi nababawasan? Kanina pa ko kumukuha sa parteng ito pero parang muling na daragdagan ang mha bunga sa tuwing ito'y aking kukuhanan."

Muli siyang kumuha hanggang sa hindi na niya alam kung gaano na ba karami ang kanyang naipon. 

Agad na napatingin si Ren sa kanyang likod ng makaramdam ng malakas na enerhiya. Napangiti siya ng makita kung kanino ito nagmula.

"Nagtagumpay kang magamit ang iyong totoong anyo." Nakangiting bigkas nito habang nakatingin sa isang nilalang.

"Binabati kita Greg nagamit mo na ang totoo mong anyo bilang isang Fire Phoenix---hindi na pala fiere phoenix kundi Fire Poisonous Phoenix. Dahil sa bunga ng Abbys Viburnum ay nag-evolve ang pagiging isa mong phoenix." Nakangiti niyang sabi.

Nakatingin pa rin ito sa isang phoenix na kukay pula habang ang pakpak nito ay maykahalong lilang kulay na siyang mas nagpadagdag ng ganda nito. Humini ito at maya-maya lamang ay bumalik na ito sa kanyang oagiging tao na may ngiti sa labi.

"Maari mong gamitin ng magkahiwalay ang iyong dalawang kakayahan,maari din namang magkasama na ito'y iyong gamitin na sa iyo na ito kung ano ang mas gusto mo." Salaysay ni Ren. Tumango lang si Greg sa kanya at nagpasalamat dito.

"Ngayong tapos ka na babalik na tayo uoang makapaghandang umalis." Aangal sana si Greg dahil ayaw niyang makita ang taong kanilang pupuntahan. Mas mabilis si Ren sa ianya at agad siyang hinawakan nito at nag-teleport pabalik sa mismong bahay niya sa Flora Vein.

Mabilis lang naman sikang nag-ayos ng gamit dahil konti lang naman amg kanilang dadalhin. Matapos iyin ay kinausao na din ni Rem ang mga aviators at Tamer bago sila umalis na agad naman iting tinanguhan at sinangayunan ng lahat.

Matapos noon ay muli silang sumulpot sa laberon at nagpaalam sa pamilya ni Greg at sa iba pa na mukhang nabigka sa kailang bigkaang oag-alis ngunit wala naang tumutol sa mga ito. Sandaling oras silang nakipagusap sa mga ito bago tukuyang nagpaalam na sioa'y aalis na.

Muli silang nagteleport sa tapat ng bahay ng duke dahil nandoon pa ang batang kanilang ihahatid. Maraming bantay na nakapalibot sa buomg mansion na pinamumunuan ni Tirsha.

Pumasok sila sa isamg kwarto kung nasaan ang mga prisoners noon na nakatambay. Naabutan nila ang mga ito na nagtatawanan na para bang wala ng bukas.

"Aezha." Napalingon ang lahat sa kanila na gulat na gulat sa kanilang pagdating.

"Ihahatid ka na namin maya-maya lamang may kailangan kamang akong puntahan saglit maiwan ko na muna kayong lahat." Hindi na ulit nito inantay na sumagit ang mga ito at naala na lamang ng parang bula.

"Pagpasensya niyo na po sadyang nagmamadali talaga ang isamg iyon." Nakangiweng sabi ni Greg. Imbes na magalit ay seryoso kamang na nakatingin ang mga ito sa kanya. Hindi niya maiwasang hindi makaramdam ng ikang dahil sa paraan ng tingin ng mga ito sa kanya.

'Paanong tumaas agad ang kanyang antas ng isang araw lang?." Tanong sa isip ni Lorie.

Pare-parehas sila ng tanong ngunit walang mayroing lakas ng loob uoang sabihin ito sa taong kanilang kaharap na nagtatakang nakatingin sa kanila.