DOLUNAY

172 13 12
                                    

03.24

O gece...
Ay ikiye ayrıldı kanlı sözler siyah gözlere hükmetti . "Karanlık sadece senden bir parçayla aydınlanır Sea" "Senin var ettiğin karanlığı tekrar sen yok edebilirsin unutma. Senden aldık ona verdik. VE TEKRAR BİZE DÖNECEK"

Adam eğdi kafasını. Kime gücünü armağan ettiğini bilmeden başladı sözlerine " Ben buraya hükmettiğim sürece BANA AİT NE VARSA SİZİNDİR. DOLUNAY YOK OLACAKSA AYDINLIK VARLIK SÜRECEKSE BİR KADINA BENDEN BİR PARÇA VERİYORUM"
Tekrar etti KADINA BENDEN BİR PARÇA VERİYORUM. Ve tekrar KADINA BENDEN BİR PARÇA VERİYORUM.

Adamın unuttuğu bir şey vardı ona ait olanlar sadece onda kalırsa var olmaya devam ederdi.
Kadın o gece çığlıklarla boğuştu, korktuğu gece onu hiç gündüz olmayan bir konuma bıraktı kaçtı. Kulağına fısıldadı sözcükler içine bırakıldı minik parça ve kanına karıştı bilinmedik kan. Sesler dahada yükseldi. "Vardı. Verdi. Alacağız. 1 yıl dolacak esaret son bulacak. Seni 9 ay taşıdılar sen içinde 1 yıl taşıyacaksın. Gelmek istemezse süre uzayacak ama bu esaret geçte olsa son bulacak. Unutma! Sakın Bağlanma kopamazsan karanlık aydın olamaz . KARANLIĞA IŞIK OL CENİN. KARANLIĞA IŞIK OL CENİN. KARANLIĞA IŞIK OL CENİN...

05.47

Soğuk tüm bedenimi esir alalı bir kaç saat oluyordu ama buna rağmen bilincimi açık tutmak için bedenim beni zorluyordu. Saçlarıma nefesini üfledi tırnakları bedenime kenetlendi, fısıldadı. Duymadım, algılamadım sadece hissettim.Geçmişimi, şimdimi, geleceğimi... Beni ana hapseden de oydu andan kopartıp geleceğe götürende. Bedeni şiddetle çekildi bedenimden, soluklar bildiğim türden değildi. İnlediğini duydum o inledikçe kısıklarıma dayanılmaz ağrı hükmetti. O inledi benim canım yandı sandım ama canım yandıkça o inledi.

06.17

Uğultular kulaklarımda nameler bırakırken kısıklarımdaki ağrı bedenime hükmetmeye devam ediyordu. Akrep ve yolkovanın asla bitmeyen yarışının bıraktığı ses hafifçe gözlerimi açmama sebep olurken elim ensemdeki ağrı için hareketlendi. Elimi kavrayan sıcak elin sahibi hamlemi durdururken dahada ayılmama sebep oldu.

"Hop, serumu takacak damar bulana kadar canım çıktı küçük sıçan dikkat et!"

Sesindeki tizlikle sertçe yutkundum.
Mavilerime yeşilleri akarken örgülü sarı saçını geriye savurdu. Elleri karnımı sardı karnıma temas eden elleriyle gözüm duvara yaslanmış dudaklarını ısıran geceye kaydı.

Karanlık birçok kez zehir akıtmıştı bedenime ama onun karanlığının bedenime akıttığı zehir beni hayata bağlamıştı.

Dudağının sola doğru kıvrılmasıyla aynı anda kırptığı sol gözü önüme dönmemi emrediyordu. Hıssettiğim baskıyla ellerim karnındaki ellere zincir vurmak için temas etti. Benim temesımla sertleşen elinin baskısı artarken inledim. Arkadan yükselen ses baskıyı bedenimden aldı.

"Güneş! Lazım o bize, aydınlığı istiyorsan adam akıllı hallet işini."

Sesi gözlerimi gözlerine kenetlerken yaslandığı yerden ayrıldı yatağın dibine ulaşmasına rağmen gözlerini ayırmadan baktı gözlerime. Tuttuğum nefesimi hissetmiş olacakki derince nefes alıp verdi. Büzdüğü dudağıyla mırıldandı.

"Bu aciz beden mi taşıyacak cidden bu evrenin ışığını?"

O an ışıklar yandı söndü gök gürledi şimşek çaktı ve dışarda başlayan yağmurun sesi her sesi bastırdı.
Ben bulmadan o bulmuştu beni, bizi. Doğrulmak için yeltendim. Kapı sertçe duvara çarpınca sıçrayarak yastığa sindim. Nefes nefeseydi kapıdan giren kişi ve fazla gergindi.

"Deniz ettiğin isyan birilerini sinirlendirmiş olacakki bardaktan boşalır gibi yağmur başladı. Gitsek iyi olacak yoksa burdan çıkamayız, Şahsen şu an da bile bataklık olmuştur yerler."

Gözleri hala üstümdeydi bu kadar dikkatli bakması gerilmeme neden olurken verdiği nefes kıyısından kıyıma sürükledi birçok şeyi. Döndü, çıktı, kapıyı kapattı ama hala buradaydı. Hemde herkesten daha yakınımda. Bedenimin içinde...

04.02.22

BİRLİKTE DENİZ DE DEĞİLDE ONU ANLAMLANDIRAN MAVİ'SİNDE BOĞULALIM. ÇÜNKÜ RENKLER BAZEN ONDAN ALDIKLARIMIZI ALMAK İSTER.
RENGİNİZ SİZİN OLSUN SADECE SİZİN VE SAHİPLENİN BAŞKASININ YÜKLEDİĞİ ANLAMLARI DEĞİLDE KENDİNİZİN YÜKLEDİĞİ ANLAMLARI ARMAĞAN EDİN RENGİNİZE ÇÜNKÜ RENGİNİZE SİZDE SİZİN VAR ETTİĞİNİZ ANLAM DIŞINDA VAR OLAMAZ.

🌊

Bazı yolculuklar vardır olması gerekteği için değilde gerçekleşsin istediğimiz için. Bende yola böyle başladım. (GEREKMİYOR AMA NEDEN GEREKMESİN) Ve bu yol birçok seçimle başbaşa bırakır bizi. Seçim yaparız yapmazsak aynı yerde kalırız çünkü. Umarım benim seçimim size gideceğiniz yolu seçmenizde yardımcı olur. Ve size arkadaş olurum.

Karanlığın Hükmü +18Donde viven las historias. Descúbrelo ahora