Savage Sandiwa

Kabanata 36

"For more than a decade, this company is stable and never goes down. This company na kahit anong mangyari, hindi nalagay sa alanganin at kumplikadong sitwasyon. Because I have all of you, masisipag at marunong maging sapat sa mga bagay na meron sila. And I must say that I really guide this company to the right path including each of stockholders, shareholders, employees and many more to mention.." sandali pang tumigil si Daddy dahil nagpipigil na talaga siya ng luha. Dad really love this company. "..so everything comes to end. This day, this company will be walk to the new chapter and new journey of success with the new owner." dagdag pa ni Daddy.

At dahil dun narinig ko ang mahihinang bulungan ng mga nandito na tila nagtataka kung anong nangyayari.

"Before I finally introduce the new CEO of this Corporation. I wanted express my deepest gratitude to our members and staff for giving me the opportunity to be CEO of this remarkable organization. I leave this Corporation with fond memories for so many decades and with relationships with colleagues and co-workers that will continue forever. I also believe I leave an organization well-positioned to meet the opportunities and challenges of being a national and international leader. It has been a privilege to serve you." nakangiting sabi ni Daddy, kaya nagpalakpakan ang lahat. At napansin ko na ang ilan ay maluha-luha.

"So for us to finally walk to the new chapter. Let me introduce to you our Sullivan Corporation new CEO.." sandaling tumigil si Daddy at ngumiti ng pagkalaki-laki na parang bang sinasabi ng mga ngiti na sobrang tagal niyang inaantay to. ".. let's all welcome my only daughter and new CEO of Sullivan Corporation — Ms. Sienna Kaia Sullivan. Let's give her around of applause." nakangiting anunsyo niya sa lahat. Kaya napatayo ang lahat ay nagpalakpakan.

Habang ako naman ay sinenyasan ni Mommy na umakyat na sa stage.

Pag-akyat ko ay tsaka ko nakita ang napakaraming tao, sobrang dami palang nanonood. Nakaramdam man ng kaba ay inabot ko ang mic na inabot sakin ni Daddy at binigyan ako ng matamis na ngiti bago tuluyang bumaba ng stage at tumabi kay Mommy.

Naiwan naman ako sa stage at tsaka humarap at ngumiti sa lahat.

"Hi, I am Sienna Kaia Sullivan — your new Sullivan Corporation CEO. I can't promise anything, because promises meant to be broken. So I will just to prove na hindi nagkamali si Daddy ng pagpili sakin. I will protect and give my life on this company, like how my parents give their life for this company. That's all and welcome to the new era of Sullivan Corporation.." nakangiting sabi ko sa lahat. Kaya nagpalakpakan silang lahat, na siyang kinangiti ko lalo. Because ibig sabihin magustuhan nila yung speech ko. "..for this new era, Sullivan Corporation will improve more and will become the best Corporation inside and outside our Country." dagdag ko pa.

Matapos ng speech ko ay lumapit ako kila Mommy at Daddy at niyakap sila.

"We are so proud of you, baby." bulong ni Mommy sakin, kaya napangiti ako.

Nangangako po ako na I will do everything to made both of you more prouder on me.

Sullivan Corporation here I come.

Kasalukuyan na kong paalis ng venue, kasi naiwan pa ako kasi kinausap pa ko ng ilang stockholders ng company. Samantalang sila Mommy ay nauna na to prepare the after party na sa bahay gaganapin.

Ng biglang..

"S-sienna?" gulat na sabi ng lalaki na nakasalubong ko. Kaya napakunot ako ng noo sakanya.

"Who are you? Why do you know me?" takang tanong ko sakanya.

"Ay sorry, ako nga pala si Jayden. The Vice President of Sullivan Corporation." nakangiting pagpapakilala niya sakin.

"If you're the Vice President, bakit wala ka kanina sa ceremony?"

"Ah, may important matters kasi akong ginawa. Pero para din naman sa Sullivan Corporation. So anong nangyari sa Ceremony?"

"I am the new CEO, so I hope we can  work better together for the Corporation." nakangiting sambit ko sakanya.

"Yes, we will work together for the betterment of Corporation." nakangiting sagot naman niya sakin.

Brylle

Sa ilang araw ko dito sa condo ni Tito Justine, sabi niya kasi Tito daw itawag ko sakanya. Ay nagawa ko naman sumabay at magamay ang buhay na meron siya.

Sinabi niya sakin na he's a Movie Producer and Director and plano niyang ipasok ako sa showbiz. Baka raw kasi nakatulong yun to recover my memories. Kasi nga daw miski pangalan ko daw di ko alam.

So he temporarily name me as Jaxon Caden Agnes. At ilang araw din niya inaasikaso mga papers ko para makapasok daw ako sa showbiz. Kahit hindi ko alam yung showbiz na sinasabi niya ay um-oo nalang ako.

Baka kasi makatulong talaga sakin.

"Jax, let's go. I will train you to act, dahil isasabak agad kita sa isang movie." biglang sulpot ni Tito Justine kaya dali-dali akong tinapos ang pag-aayos sa sarili at nagjacket. At tsaka binulsa ang cellphone na binigay niya sakin na itinuro niya din sakin paano gamitin.

Pagkalabas ko ng kwarto ay nakaabang na pala siya sa labas.

"Bakit ba ang tagal mo?" bungad niya sakin.

"Nahirapan kasi ako hanapin yung pabango ko, nalaglag pala sa likod ng cabinet ko, Tito." paliwanag ko sakanya kaya umiling nalang siya.

"Next time, matuto ka kasing maglinis ng kwarto mo. Anyway tara na, malalate na tayo." sabi niya sakin at tsaka nauna na palabas na sinundan ko naman. At tsaka kami tuluyang umalis.

Pagdating namin sa isang parang training room ay madaming nakatingin sakin.

"Ang gwapo niya."

"Saan kaya siya nakuha ni Direk, ang gwapo. Kakaiba yung kagwapuhan, para siyang prinsipe sa sobrang charming."

"Ano kaya pangalan niya?"

Ilan lang yan sa bulungan na narinig ko sa mga nandito. Pero hindi ko yun pinansin, dahil pinapwesto ako ni Tito sa isang area at sinaway na din niya yung maingay kanina.

Dahil magsisimula na daw siya magturo. At inubos namin ang buong araw na kakaaral kung paano umaarte, at madali ko naman itong nakuha. At para nga daw hindi ako bago lang, para na daw akong professional sa pag execute ko ng mga emotions ng kada lines na binibigay samin sa buong araw.

And lahat sila ay pumayag ng sabihin ni Tito na isasabak na ko agad sa Movie, at lahat sila ay naniniwala na tatangkilin ng mga tao ang appearance ko at charm ko.

Miski mga lalaki ay ganun din ang sinasabi ko.

Did I really know to act? Kasi for me napaka-natural lang ng mga ginagawa kong pagbitaw ng mga linya.

But the only thing I know because of this movie, my life will be totally changed.