ត្រាស្នេហ៍ omega ( សរសេរចប់ )

ភាគ10 🍃🤍

   « មកនេះមក ថេ! » ជុងហ្គុក បក់ដៃឱ្យ ថេយ៉ុង ដើរមករកនាយក្រាស់ គ្រាន់តែ ថេយ៉ុង មកជិតនាយក្រាស់ក៏ចាប់ចង្កេះតូចឲ្យអង្គុយពីលើភ្លៅគេ ព្រមទាំងថើបឈ្មុសឈ្មុលកញ្ចឹង.ក ថេយ៉ុង ពីក្រោយ ហាក់ដូចជានឹកក្លិនរបស់ ថេយ៉ុង ណាស់
« ថេ បន្តិចទៀតបងត្រូវចូលវះកាត់! អាចនិងយូរណាដល់យប់អ៊ីចឹងហើយអូនមិនចង់ចាំអូនអាចបើកឡានទៅផ្ទះមុនក៍បាន! » តាមពិតហៅគេមកប្រាប់រឿងនេះទេអី? ថេយ៉ុង ងាកមើលមុខសម្លក់ ជុងហ្គុក លើកដៃទាំងពីរមកក្រសោបថ្ពាល់ ជុងគុក
ជុប៎ ជុប៎ ជុប៎ ជុប៎
ក្នាញ់ណាស់!
« នែ ម៉េចក៏មកថើបកូនប្រុសគេចឹង? » ជុងហ្គុក ធ្វើជាសួរទាំងក៏ពិតពេញចិត្តនិងចូលចិត្ត
« អូនក្នាញ់និងបងណាស់! ជុង! អូនរស់ខ្វះបងមិនបានទេ! » ថេយ៉ុង បន្លឺឡើងដៃឱប ជុងហ្គុក ណែន! គេសារភាពត្រង់ថាគេពិតគេមិនអាចរស់ខ្វះ ជុងហ្គុក បាន! គេមិនចង់បែកពីមនុស្សគេស្រលាញ់សូម្បីមួយវិនាទី ជុងហ្គុក ក៏ដឹងថា គេនៅរង់ចាំបាន តែម៉េចក៏នៅមកដេញឱ្យគេទៅផ្ទះមុនទៀត?
« កំពុងតែសារភាពស្នេហ៍ដាក់បង? » ជុងហ្គុក សើចដើម.ក
« អូនកំពុងតែងរងដាក់បង! » ថេយ៉ុង សម្លក់
« អូនចង់ប្រាប់បងថា អូនចង់នៅក្បែរបង មិនថា 1នាទីឬ1វិនាទីទេ ជុង »
« ថើបបងហើយងរបងទៀត? » ជុងហ្គុក សួរក្មេងដែលកំពុងតែសំងំយំនៅក្នុងទ្រូងគេ គេដឹងថា ថេយ៉ុង ងររឿងគេឱ្យទៅផ្ទះមុន ធ្វើម៉េចគេក៏ខុសមែន ដឹងហើយថា ថេយ៉ុង និងខឹងតែក៏មិនចង់ឱ្យគេចាំ ឃើញថាថ្ងៃនេះ ថេយ៉ុង គេហត់និងថ្នាំទើបតែចូលមក ខ្លាចគេហត់ត្រូវការពេលសម្រាកមិនចង់ឱ្យគេនៅអង្គុយចាំគេ ទើបចង់ឱ្យទៅផ្ទះមុនក្រែងបានសម្រាក តែឥឡូវខឹងគេហើយមានតែលួងនិងនិយាយហេតុផលឲ្យស្ដាប់
« បងមិនចង់ឱ្យអូនចាំបងទេ បងខ្លាចអូនធុញ ធ្វើការហត់ហើយត្រូវមកចាំបងទៀត បងចង់ឱ្យអូនហត់ទេទៅផ្ទះគេងសម្រាកយកកម្លាំង » ជុងហ្គុក ប្រាប់បណ្ដើរ អង្អែលក្បាលកូនខ្លាដែលយំបណ្តើរ ដៃម្ខាងទៀតក៏លើកយកមកជូតទឹកភ្នែកនៅលើថ្ពាល់ទន់ៗ ថេយ៉ុង ចេញ
ក្រោយពីលឺហេតុផលហើយ ថេយ៉ុង ក៏លែងយំ
« ទោះបីអូនហត់កម្រិតណាក៏អូនចង់នៅក្បែរបងដែល! » ថេយ៉ុង ដាក់ក្បាលផ្តេកលើទ្រូង ជុងហ្គុក យ៉ាងគួរឱ្យគ្រឺតក្នាញ់ ធ្វើឱ្យ ជុងហ្គុក សើចហួសចិត្ត! ខឹងគេក៏យំ បាត់ខឹងក៍ញាក់ញ៉ក់ដាក់គេឱ្យគេក្នាញ់ចង់តែចាប់ថើបទេ
« អូខេ! បងសុំទោសដែលបងហាមអូន! ប្រយ័ត្នតែចាំយូររអ៊ូដាក់បង បងចាប់ទះគូទហើយលឺទេ! » ជុងហ្គុក ថើបថ្ពាល់ខ្សឺត ដៃអោបរឹតកាយរាងតូចណែន! គេនិងអោប ថេយ៉ុង ឲ្យណែនបែបនេះរហូត មិនឱ្យទៅណាចោលគេនោះទេ ព្រោះថាគេពិតជាមិន ព្រមឲ្យអ្នកណាម្នាក់បាន ថេយ៉ុង នោះទេ ថេយ៉ុង គឺសម្រាប់តែគេ ចន ជុងហ្គុក តែម្នាក់គត់!។
គេមិនមែនជាមនុស្សដែលល្អគ្រប់ 10 នោះទេអ៊ីចឹងហើយបានជាគេត្រូវការអ្នកមកបំពេញគេឱ្យគ្រប់ និងបំពេញក្តីសុខឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក! គេមើលដឹងថាកន្លងមក ថេយ៉ុង គេជាមនុស្សម្នាក់ដែលឯកាខ្លាំងណាស់ បែបនេះហើយគេនិងឱបផ្តល់ភាពកក់ក្តៅឱ្យ ថេយ៉ុង
ស្នេហាគឺបែបនេះ មិនមែនត្រូវការតែការស្រលាញ់មួយមុខនោះទេ តែការផ្តល់ឱ្យនិងយល់ចិត្តវាក៏ដើរទន្ទឹមគ្នាផងដែល ព្រោះថាបើមានតែក្តីស្រលាញ់តែមួយមុន គ្មានការលះបង់ឱ្យគ្នា ផ្តល់ឱ្យគ្នានោះទេ ច្បាស់ណាស់ថាទំនាក់ទំនងមួយនេះនិងមិនអាចរក្សាបានយូរនោះទេ ដូចជារបស់អ៊ីចឹងឃើញស្អាតក៏ស្រលាញ់ចង់បាន ទាំងដែលមិនដឹងទេថា ស្រលាញ់ពិតឬមួយក៏គ្រាន់តែឃើញស្អាតហើយក៏ចង់បាន មិនយូរឃើញរបស់ថ្មីក៏ស្រលាញ់និងចង់បានទៀត នេះគេមិនហៅថាស្រលាញ់ទេ តែគ្រាន់តែឃើញស្អាតរួចក៏ចង់បានតែប៉ុណ្ណោះ។

ក្រឡេកមក ថេយ៉ុង នេះវិញ គេងលង់លក់នៅលើទ្រូងរបស់ ជុងហ្គុក បាត់ធ្វើមិនដឹង! ជុងហ្គុក លើកបី ថេយ៉ុង ដាក់ឲ្យដេកនៅលើសាឡុងក្នុងបន្ទប់ធ្វើការរបស់នាយ រួចក៏មិនភ្លេចឱនមកថើបថ្ងាស ថេយ៉ុង មួយខ្សឺតមុននិងទៅធ្វើការបន្តផងដែល។

ព្រឹកព្រលឹមអាកាសសារធាតុក៏ចុះត្រជាក់ តែខុសប្លែកតែគូរស្នេហ៍មួយគូរដែលកំពុងតែបើកញើសព្រោះតែធ្វើលំហាត់ប្រាណកាត់ព្រឹក បង្កើតបានជាតន្ត្រីថ្ងូររំពងលាន់លឺពេញបន្ទប់។
     « ជុង! អ្ហាស៎!!! អ្ហា!!! » ថេយ៉ុង ថ្ងូរហៅឈ្មោះ ជុងហ្គុក ដោយភាពសៀវស្រើបនិងចិត្ត ពេញ មនុស្សជាទីស្រលាញ់ធ្វើចលនាលូកដកលូកនៅត្រង់ភ្លៅខ្លួន ដៃដែលមានក្រចកតិចៗក៍ខ្វាចខ្នងមាឌមាំព្រោះតែវាពុះកញ្ជ្រេលនិងសុខស្រួលរហូតធ្វើឱ្យ ថេយ៉ុង មិនអាចហាមាត់ស្រែកថ្ងូរតែមាត់បាន ព្រោះតែក្បាច់ចង្កេះរបស់ ជុងគុក របស់បស់នាយ មួយក្បាច់ណាក៏ហៅឲ្យគេស្រែកថ្ងូរចង់ផុតដង្ហើមដែល
     « អឹស៎!!! អឺស៎!! » អ្នកនៅខាងលើដែលត្រូវខ្លាតូចខ្វាចឯនេះវិញក៏កាន់តែថែមចរន្តចង្កេះថែមជាងមុនទៀត ក្រោយនាំគ្នាសម្រេចទៅដល់គាល់ដៅបានហើយ ជុងហ្គុក ដេកក្បែរ ថេយ៉ុង ទាំងញើសហូរធ្វើទឹកធ្លាក់។
មិនយូរពួកគេក៍នាំគ្នាលង់លក់បាត់ឈឹង ដោយថ្ងៃនេះមិនបានទៅពេទ្យធ្វើការនោះទេ ព្រោះតែថ្ងៃនេះនៅធ្វើប្រពន្ធហត់ណាស់ ព្រោះតែតាំងពីព្រឹកព្រលឹមមកហើយក៏ល្មមហត់សម្រាកយកម្លាំងហើយ។