I LOVE YOU, Changes (1894-Makalumang Panahon)

Kabanata VI

Kabanata 6
Binibining Laraliah Isabella'
Point of view

{Oktobre 17, 1898}
Kagabi...

NAKALIMUTAN ko tuloy na nasa harden pa ang aking doktor, kasi naman napaka-kulit nitong si Rara. Alas nueve na ng gabi kaya't pinapasok ko na lamang ang doktor, bagaman nagpaumanhin din ako dahil sa katagalan.

Magkakilala daw sila ni Ginoong Sebastian, noong elementarya pa lamang sila. Tanda pa niya daw' na parati kong kasama si Ginoong Sebastian.

Kaya't nagulat siya nang nawalan ako nang memorya, sa isipan niya hindi ko talaga madaling mapabalik ang aking memorya.

"Siguro'y nalulungkot si Sebastian dahil hindi mo siya naaalala, mabuti nga sa kaniya"

Bagaman hindi ko na narinig pa ang huling sinabi niya kahit pa aking itong pinapaulit. Iyon tuloy pinalayas ko na siya sa aking tahanan, estoy enojado con el! hindi manlang ibahagi ang kanyang saloobin kay Sebastian. Baka minumura na niya ito, mabuti nga sa kanya.

Samantala pagkaalis niya ay dumating nadin sila ina, mukhang nagsaya sila habang hindi nila ako sinama. Ngunit pinasalubongan ako ni Ina ng leche flan at Pansit, naubus ko nga ang pansit dahil subrang sarap kasi naman may sabaw ito at may karneng baboy na lasa nanunuot ang sarap sa aking lalamunan.

Gusto ko tuloy kumain noon bukas mismo, kung papayag si ina't ama. Pupunta din ako sa may pintahan, hindi na ako gaanong sanay sa paggawa ng obra maestra. Sabi nga nila, kung gusto mong matuto, magsanay ka.

Kasalukuyan....

Sa aking palagay, nanunumbalik na din ang paglalim ng aking mga salitain. Kung kaya't mas gusto kong lumabas ngayon na araw dahil mas magandang may alam na ako sa aking paligid.

Marahan akong bumangon sa umagang ito, marami akong gagawin at itatama muli. Masayang Babatiin ang aking pamilya at kasamahan sa aming tahan, sa isip ko perpekto ang araw na ito kung walang sabagal sa aking gagawin kumbaga mas magandang kumilos ng mabilis kapag walang istorbo sa oras.

"Kayganda niyo talaga ate Lara! Gumaganda ang araw lalo na't maaliwalas ang iyong pagngiti ngayon. "

Napakatotoo nang kanyang sinabi kaya't aking siyang kinurot sa gilid. Akala niya ba'y nakaligtaan ko ang kanyang pang-aasar sa'akin kahapon? Kahit na ako'y nawalan ng memorya hindi ako makakalimutin.

"Aray ko naman ate Lara, pinaghandaan ko pa naman ikaw sa umaga na ito ng sariwang isda na kakaprito pa lamang, mainit-init na sinangag, at mula sa ating manok na prinitong itlog. Sayang lamang at pinuri ko kayo'y tapos ako'y lamang iyong kukuruti-"

Bumilog ang aking matang niyakap siya kaya't hindi niya natapos ang kanyang sinasabi kaya naman ng aking pagkarinig iyon kumarapis na ako sa aming kusina na at takam na takam ang nakikita ngayon sa aking mukha.

"Huwag po kayong tumakbo! binibini!"

Aking siyang nginitian ng bukal sa loob dahil mabubusog ako sa umagang ito!

Perfecto! Para sa akin, lubos na nakakabusog ang tanawin sa aking mga mata, ang perpektong paglagay ng plato't kutsara sa lamesa. Mukhang may angel sa taas ng mga pagkain dahil sobrang gutom na aking sarili!

"Bakit hindi nyo manlang ako ginising, ina't ama?"

Napatawa naman ang luko kong kapatid. "Ako ang gumising sa iyo kapatid ngunit hindi ko alam na isa ka palang tulog mantika. Napahirap mong gisingin" napatawa pa ito ng malakas kaya'y kinurot siya ni ina, buti nga.