Ήρθε η ώρα να σας διηγηθώ μια ιστορία που μιλάει για την φιλιά, την αγάπη και την εμπιστοσύνη μεταξύ δύο διαφορετικών μαγισσών.
Αυτη ιστορία αφορά τις δυσκολίες στην ζωή δύο κορίτσιων που προσπαθούν να ενώσουν τον κόσμο για έναν καλό σκοπό: να μ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Οι όμορφες αναμνήσεις πέρασαν αστραπιαία από το μυαλό μου και νοσταλγία με κυρίευσε για τα ατομα που με μεγάλωσαν σαν δικό τους παιδί.
«... Επιπλέον έχει φοβερά βιβλία που μπορεις να μάθεις πολλά πράγματα για τον Ελληνικό πολιτισμό, κάποια μέρα θα ήθελα να μάθω Ελληνικά και να επισκεφτώ την χώρα σας. » είπε όλο ενθουσιασμό η Ερμιονη.
« Η Ελλάδα είναι εδώ κοντά; » πετάχτηκε ο Ρον με περιέργεια και όλοι τον κοιτάξαμε εκπληκτοι.
Ειρήνη γύρισε εκείνη την ώρα και με κοιταξε με έντονο βλέμμα. Ημουν τόσο σίγουρη ότι ήθελε να απάντηση αυτή. Ωστόσο δεν την άφησα, Ήξερα ότι αν θα αγοιγε το στόμα της θα έλεγε κάτι κακό, οπότε την έριξα μια καλη αγκονια, λίγο δυνατότερη από ότι ήθελα, και χαμογελασα απολογιτικα στα παιδιά.
« Όχι. Είναι αρκετά μακριά.» Απάντησα τελικά εγώ , άκουγα ομωσ την Ειρήνη να με βρίζει στα Ελληνικα
Τα παιδιά γελασαν και τότε η Ερμιονη σαν να ξύπνησε γύρισε και κοίταξε τον Ρον απογοητευμένη.
« Ρον, νομίζω πρέπει να κάνουμε μάθημα γεωγραφίας. »Του είπε και εκείνος την κοίταξε ξινιζοντας την μούρη του.
Για λίγη ακόμα ώρα συνεχίσαμε να συζητάμε και να γελάμε μεταξύ μας, οταν ενα δυνατό χτύπημα ακουστικε από την πόρτα κάνοντας μας να σταματήσουμε και να την κοιτάξουμε. Έπειτα αυτό που ακολούθησε ήταν μια βροντερη φωνή να φώναζει "εισητηρια" πρώτου η πόρτα ανοίξει και ένας ψιλός νεαρός γύρο στα 25 να μπει μέσα. Μας χερετισε βγάζοντας το καπέλο του και χαμογελώντας ευγενικά.
« Γεια σας κύριες και κύριοι. Τα εισιτήρια σας παρακαλώ. » ειπε και εγώ αμέσως του έδωσα το δικό μου και της Ειρήνης
« Ο έλα τώρα Πιτερ. Τέσσερα χρόνια τώρα κάθε φορά τα ίδια, λες και δεν μας ξέρεις » είπε ο Ρον καθώς έβγαζε τα δικά τους εισιτήρια από την τσάντα του.
« Εσάς μπορεί να σας ξέρω κ.Ουισλι. Ωστοσο τις όμορφες δεσποινίδες εδώ πέρα πρώτη φορά τις βλέπω» ειπε κάνοντας μια παύση και καρφώνοντας με στα μάτια χαμογέλασε πρώτου μου δώσει τα εισιτήρια πισο .
