නුඹ තරම් ✔️

තුන්වන පිටුව

හැඟීම් නිසා
දවාල වූ හිත
රැවටුණු තරම්...🍂🍁🥀

මෝටර් බයික් එකක් විශාල මන්දිරයක ප්‍රධාන ගේට්ටුව අසලින් නැවතුණේ පාරේ තිබුණු දූවිලි අවුස්සමින්. ප්‍රධාන ගේට්ටුව ළඟ හිටපු මුරකාරයා ගේට්ටුව ළඟම තිබුණ පොඩි ගේට්ටුවකින් ඔලුව දාලා පුදුම වුණු මූණකින් බලාගත්තත් පස්සෙ ලොකු හිනාවකින් විශාල ගේට්ටුව ඇරියා.

මෝටර් බයික් එක ඒත් එක්කම වේගයෙන් ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට ඇවිත් මන්දිරයේ පැත්තකින් තිබුණු තවත් ගේට්ටුවක් ලඟට ලං වෙනකොටම ගේට්ටුව ඇරුණට පස්සෙ තිබුණ බේස්මන්ට් එකට ගියා. අයිනම තැනකින් බයික් ඒක පාර්ක් කරල කොල්ලා යතුරත් අතින් අරගෙන බේස්මන්ට් ඒක පැත්තකින් තිබුණු ලිෆ්ට් එකට ගිහිං ඇතුලු වුණා.

තප්පර කීපයකට පස්සෙ 1 floor එකට ආපු කොල්ලා යතුර තමන්ගෙ සාක්කුවට දාලා අත් දෙකත් සාක්කු දෙකට ඔබාගෙන ලිවින්ග් room එකට ආවා.ඒත් එක්කම එයා දැක්කේ රූම් එකේ හරියටම මැද තියෙන සෝෆා එකේ ඉඳගෙන තමන් දිහා බලාගෙන ඉන්න යේජුන් ව.

" අන්තිමේදී ඔයා ආවා එහෙනම්? "

යේජුන් කිව්වේ පොඩි හිනාවක් මුහුණේ රදවාගෙන.

" මන් කැමති නෑ මගේ අප්පා මන් නිසා දුක් වෙනවාට."

ඒක කියාපු ගමන් ලොකු හිනාවක් යේජුන් ට ආවත් ඒ හිනාව මැකිල ගියේ පස්සෙ ඇහුණු කතාවට.

" මොකද මන් කැමති නෑ ණය වෙන්න. එයා එහෙම දුක් වෙන්නේ මන් නිසා නම් මන් කැමති නෑ ණය වෙන්න. "

සමච්චල් හිනාවක් දාපු ජන්කුක් නැවතත් තමන්ගෙ කකුල් පඩිපෙළ දිගේ තියෙන ගමන් ඇවිදින්න ගත්තා.

" ඇයි ජන්කුක් ඔයා ඔහොම හැසිරෙන්නේ? මන් මොකක් හරි වැරැද්දක් කලා ද? ඔච්චරටම ඔයා මාත් එක්ක වයිරයක් තියාගන්න තරම් මන් මොනවාද ඔයාට කළේ ජන්කුක්? "

යේජුන් ගේ වචනත් එක්ක නතර වුණු ජන්කුක් තමන්ගෙ අප්පා දිහා බලලා කෙලින් කතා කරන්න ගත්ත.

" ඔයා මට කරපු වැරැද්ද ද අහන්නෙ ඔය? සිරියස්ලි අප්පා. ඔයාට නිකමට වත් හිතුණේ නැද්ද ඔම්මා අපිව දාලා ගියේ ඔයා නිසා කියල . ඔව් , ඒ ඔයා නිසාම විතරයි . ඔයා මොනවාද හිතන් ඉන්නෙ? තමන්ගෙ බිස්නස් වලට ඇබ්බැහි වෙලා හිටිය මනුස්සයෙක් තමන්ගෙ බිරිඳ ගැන වත් බලන්නෙ නැති වුණා ම හැමදාම එහෙම කරන්න පුළුවන් කියල ඔයා හිතුවද?