Forever More [COMPLETED]

Chapter 36: Anger

MAURICE's POV

"Mau, okay ka lang ba?" Leo asked. Hindi na ako naging okay nung nakita ko si Janssen at Margareth, masayang nagsasama.

"Hatid mo nalang ako, Leo.." I said. Nanghihina na ako, anytime babagsak na ang mga luha ko.

After naming binayaran ang pinamili namin, hinatid na ako ni Leo sa condo ko. As much as I wanted to go home sa mansion namin, paniguradong papagalitan nila ako sa kalukuhang ginawa ko.

"Salamat sa paghatid, Leo.." Sabi ko kay Leo, bumaba na ako ng kotse niya, tinulungan niya akong dalhin ang pinamili namin hanggang sa unit ko. Tinignan ko ang katabi nito, which is kay Janssen. I left out a heavy sigh.

"Dyan mo lang yan ilagay, Leo.." I told him, tapos umupo muna sa sofa. Pero hindi pa umalis si Leo, panay lang siyang nagmasid saken. He's on of a kind

"Mau, nandito lang naman ako." He said smiling innocently. Alam kung mabait si Leo..

I sigh for the nth time.. "S-salamat Leo.." I said softly.

"We can break the rules, mau.. pwede namang ako nalang ang tatayong ama ng baby mo, lalayo tayo.." He said in a serious tone..

Seryoso ba siya? "Ganyan kita ka mahal, mau.. Oo alam kung kakilala lang na'tin, I promise hindi kita sasaktan gaya ng ginawa niya sa'yo.." He continued, tears sudden fall in my eyes.

"Give me time, Leo..." then he smiled. Time, I need that word.

"If you say so, pahinga ka muna Mau.. hindi yan nakakabuti sa baby, just call me when you need something okay?" Then he kissed my forehead then went away.

Ano nga ba? Sasama na ba ako kay Leo? Naguguluhan na talaga ako..

LEO'S POV

I already made a desicion.. kaya ko namang buhayin silang mag-ina at isa pa, mahal ko si Maurice. At mamahalin ko rin ang maging anak nila..

"Leo, its late.. saan ka nanaman nangaling?" My mom said as I entered the mansion..

I sigh in disbelief.. "May hinatid lang Mom, I'll go upstairs.. inaantok na ako." I said then got myself ready for bed.

Sana naman tanggapin ni Maurice ang alok ko, agad talaga kaming pupunta ng States para lang makapagsimula ng bagong buhay.

"K-uya.." Tinignan ko ang pinto kung saan nakatayo ang kapatid kung babae..

"Any problem, Pia? Halika nga dito.." Pina-upo ko siya katabi ko sa bed ko. She's 8 yrs old.

She started crying "K-uya *sobs* namimiss ko na ang mga kaibigan ko," moving back to Philippines is not a great idea for her, pero saken at first oo hindi great pero nakita ko si Maurice kaya hindi na ako nagsisi.

"Its alright, Pia. . Makakahanap ka'rin ng bagong kaibigan dito.." I explained, she sudden hugged me. She's my favorite younger sister at well, nagiisa lang naman siya..

"Thanks, Kuya.. babalik na ako sa room ko," She said, now she's smiling. Parang gusto ko tuloy na magkaanak, well. Sana papayag talaga si Maurice..

JANSSEN'S POV

I'm fvcked up. Sana hindi nalang ako sumama kay Maurice pabalik dito sa Pinas. Masaya na ang buhay ko sa Korea, malas!

I tried calling Kenneth's skype. Pero walang sumasagot, next was Lloyd then followed by Jason pero ni isa sa kanila, walang sumagot.

Dahil sa inis, tinapon ko ang iPad ko. Wala na akong paki sa kahit na sino, pinagpalit na ako ng taong mahal ko!

"Sir, dinner na daw po." The maid said through intercom. "Sabihin mo sa kanila, wala akong gana! Mas mabuti pang mamatay!" Galit na sigaw ko. Fvck!

Wala naman akong kakilala dito, kundi ang Black Shadows lang. Dito na sa mansyon nakatira si Margareth, para daw masanay na kami.. the fvck? Hindi ko nga mahal si Margareth!

Tinignan ko ang photo frame na may picture namin ni Maurice, may ganito din siya sa cr niya. Bakit ba ginawa ni Maurice yun? Shit.

THIRD PERSON'S POV

Abalang abala sa pagluluto si Margareth para kay Janssen, kahit naninibago pa si Margareth sa mga pangyayari, iniisip niya pa'rin kung anong nakakabuti sa pamilya nila.

Last month, was a nightmare for Margareth's family. Oo, sikat na nga siya na model ng dahil kay Maurice.. but it will never change the fact na ang pamilya nila ay puno na ng DEBTS.

So they arranged a wedding with Janssen, and besides matagal ng business partners ang mga magulang nila so may connections talaga sila, kaya nga sila nagkakilala ni Janssen nuon dahil family friend sila.

"Dad, diba favorite to ni Janssen?" Margareth asked Fernand, Janssen's father.

"Oo, ija.. yan talaga favorite niya." Kahit busy si Fernand, nagawa pa'rin niyang sumagot.

Hindi alam ni Janssen na miserable na rin ang buhay ni Margareth, bukod kasi sa iniwan na siya ni Paul, unti unti ng natitigil ang modeling career ni Margareth dahil sa nakakalat na balita tungkol sa company nila..

Kaya naiinis si Margareth isipin na, ang pinaghirapan niya noon, bigla nalang nawala ng dahil lang sa pamilya niya. She despise her family so much pero her father is so strict. Kaya wala talaga siyang magawa.

"Sana okay lang si Paul.." Sabi ni Margareth sa sarili niya. Kung nagtataka kayo kung bakit bumait na siya, Paul changed her.

Flashback

"Paul, I'm sorry.." Margareth said interrupting their dinner... its their second year being together.

"Bakit ka nagsosorry, Lei?" He said while pinapakain ang anak niya. Which Margareth also accepted na anak na'rin niya..

"I'm arrange wedded to someone.." biglang nagiba ang aura ni Paul, sa lahat lahat ng lugar bakit dito pa? Nasa isip ni Paul..

"Sorry, hindi ko naman to ginusto.. Paul," Hindi na napigilan ni Margareth, umiiyak na talaga siya.. mahal niya si Paul, at alam ni Paul yun..

"Wala ka na bang ibang magawa?" Paul sigh in desbelief. Palagi nalang siyang iniiwan kaya hindi niya gusto ang buhay niya..

"Wala na talaga, Paul.. you know my Dad diba? Papatayin ka raw niya kapag hindi ako susunod and I don't like that to happen.." Margareth explained emotionally..

End of flashback

"J-janssen, kain na tayo.." Margareth said through intercom, nakalock kasi ng pinto si Janssen. Nahihiya pa siya kay Janssen dahil sa ginawa niyang pagsira nila ni Maurice noon..

"I DON'T WANT YOU! GET OUT!" He repeated. Wala nalang magawa si Margareth, kung kakain nalang magisa.

"Fvck this life." She murmured.

-
A/N: Last 4 chapters, plus the EPILOGUE :3