Forever More [COMPLETED]

Chapter 29: Deal

JANSSEN'S POV

Maaga akong nagising kaya nagluto ako ng breakfast para kay Maurice. As usual, american breakfast lang ang laman ng ref ko sa ngayon dahil hindi ako nakapaggrocery.

  "Goodmorning moo, breakfast is ready.." Nakangiting sabi ko, nagulat nalang ako ng nakabihis na pala siya.

  "Saan ang punta mo, moo?" Tanong ko sa kanya habang pinagtimpla siya ng hot chocolate.

Napabuntong hininga naman siya. "Pansin ko kasi ubos na ang grocery items mo sa ref, mag grogrocery lang ako . . ." Paliwanag niya.

"Hindi mo na kailangan gawin yun moo, sasamahan na kita." I said.

  "Dito ka lang kasi moo, babalik naman ako."  She said sweetly. May tiwala ako kay Maurice kaya tumango nalang ako.  "Mag-ingat ka, gusto mo ihatid na kita sa mall?" Dagdag ko pang tanong.

"Naku, wag na moo. Magtataxi nalang ako," Mahinhin niyang sabi. "Alright, mag-ingat ka moo.." I said.

  "Oo naman, mauna na ako moo. Iloveyou.." Pagpaalam niya. "Iloveyoutoo.." pahabol ko.

Hindi na nagpahatid si Maurice sa lobby ng condo. Ewan ko? Para kasing may problema siya eh. Magpreprepare nalang ako ng popcorn para makapagmovie marathon kami ni Maurice.

Incoming call, Unregistered Number

Sino naman tung tumatawag? Psh.

"Anong kelangan mo?" I coldly said. Ang ingay ng background ng caller.

["Hoy! Ako to si Lorainne! Nasaan ang bestfriend ko?!"] Sigaw ulet niya. Hays nakakainis talaga tung babaeng to.

"Nag malling lang, ayaw niya akong isama. Bye!" I answered.

["Sabihin mo sa kanya na after niyang magmalling dumiritso na siya sa mansion nila, naghihintay si Kyle at ang girlfriend niya.."] Paliwanag ni Lorainne.

"Fvck! Sa tingin mo papayag ako na pumunta siya na wala ako? Hell no!" Galit na sigaw ko. Kahit may girlfriend na yang Kyle na yan, wala pa'rin akong tiwala sa kanya!

["Napakaramot mo naman! Hindi ikaw ang nagpalaki kay Maurice! Kaya payagan mo na siya!"] Sigaw naman niya. Hays nakakawalang gana naman tung babaeng to.

"No is no, I'm so sorry. Bye," Then I ended up the call. Tinapon ko ang iPhone ko sa sofa. Bakit ba ang dali ko lang mamiss si Maurice? Wala eh. Mahal ko talaga siya.

Nga pala, first monthsary na namin next week. Matawagan nga ang tropa ko for a surprise.

MAURICE'S POV

Nahirapan talaga akong magawa ng alibay kay Janssen kanina. Eh paano ba naman kasi, maagang nangulo ang bruhildang si Margareth, nakakainis talaga.

  "Maurice Lee! Pwede po bang magpapicture?" Salubong yan sa'akin ng isang group ng students sa entrance ng mall, wala naman akong nagawa kundi sundin ang gusto nila.

"Thank you po! Ang ganda niyo talaga!" Puri pa ng isang student na naka-glasses. Nagsmile nalang ako sa compliment niya at naglakad na.

Sabi sa text ni Margareth, magkikita daw kami sa isang pizza parlor na tanyag dito sa Korea. Kaya dinalian ko ang paglalakad ko dahil 5 minutes late na ako sa time na tinext ni Margareth.

May new advertisment nga pala ako mamaya. Kakapagod din maging model ano? Atleast nandito naman si Janssen na para ko ng private assistant, hanudaw? Hahaha.

"Ang tagal mo naman," reklamo ni Margareth. Mabilis naman akong umupo. "Ano na?" Tanong ko. Napasip naman siya sa milktea niya, sana'y malason siya.

  "Speaking of the deal. Kaya mo bang i-give up ang modeling career mo para kay Janssen?" Mangiti-ngiti niyang tanong tapos panay ang tingin niya sa manicure nya.

T-teka? Ang modeling career ko?! Kabuhayan ko na yun! Shemay!

  "Bakit naman modeling career ko, nadamay?" Gulong tanong ko sa kanya. Bahagya niyang inikot ang mga eyeballs niya.

  "Simple lang naman. Kapag mawala ka, sisikat ako." Sabay tingin na niya saken. Seryoso ba siya sa pinagsasabi niya?

  "Sorry, hindi ko yan magawa.." I apologized. Ito ang nagbangon saken sa kagandahan, parte na to ng buhay ko.

"Alright, madali naman akong kausap eh." Akmang tatayo naman siya pero pinigalan ko siya. Relationship namin ni Janssen ang nakasalalay dito, mas lalong ayaw kung mawala si Janssen sa tabi ko.

  "Oo na, payag na ako .. tantanan mo na kami ni Janssen," mahinang sabi ko. Bakit aabot pa sa bagay na ganito? Nahihibang na talaga si Margareth sa pagiging desperada niya.

  "Good. Ang dali mo lang palang kausap, mag retiro ka na bilang model ng rolex watch..." Natigilan talaga ako, ang pagiging model ng rolex watch ay hindi basta-basta. Pero kailangan ko gawin para lang kay Janssen, to love is to sacrifice yan lang ang iniisip ko sa ngayon.

  "Fine, I'll do it. Kakausapin ko ang manager ko mamaya." Paliwanag ko.

"And if naghahanap sila ng kapalit ... i suggest mo ako para walang gulo," Dagdag niya pa. I mentally rolled my eyes.

"Alright, deal." Tapos nag-walk out na ako. Nakakainis naman tung si Margareth! Matawagan na nga si Janssen.

Calling, Moo

["Oh? Moo? May nangyari ba?"] Alalang tanong ni Janssen, ang sweet naman niya.

"Miss mo na agad ako no? Ikaw talaga moo, pasyal tayo sa mall ngayon, hihintayin kita.." Paliwanag ko. Atlast wala ma ring mangugulo samen.

["Sige moo, on the way na ako.."] Hiningal na sabi niya malamang tumakbo siya haha.

"Sige moo, ingat ka.." Then I ended up the call. Ugh, what a day!

MARGARETH'S POV

Mission accomplish! Masaya ako ngayon. Nakuha ko na ang gusto ko, agad akong dumiritso sa bar para magcelebrate. Wala kasi si Paul ngayon dahil abalang-abala sa company niya.

  "Hey Margareth, seems like happy ka ngayon ah?" Tanong saken ng bartender ng bar.

"Yep, nakuha ko na ang gusto ko.." I explained. Napatawa nalang siya. Kaibigan ko na din tung si Lorence dahil na'rin sa loyal ako sa bar na'to.

"Your drinks, as usual.." Bigay niya ng whiskey ko. Tapos nagsmile lang ako.

Incoming call, Paul

["Baby, nasaan ka ngayon?"] He asked.

"Bar, why?" Palagi nalang siyang busy, wala siyang paki-alam saken.

["Umuwi ka muna. Sorry kung hindi kita naisakaso kahapon,"]

"Sanay na ako, wag kang mag-alala. I'm hanging-up, bye." Then I ended up the call.

Napaface-palm nalang ako. Kakainis, imbes na magdiwang ako ngayon dahil natuloy na ang plano ko, sinira pa ni Paul. Psh

-
A/N: Pagsipagan kung matapos na talaga to! :) para matuloy na ang pending on-going stories ko *face palm*