Vatan uğruna baş koymuş, düşmanın yüreğindeki korkunun izahı, acının işaret parmağı olan Sezin Kaza, yıllardır Keleş timinin başında duran üsteğmen kimliğinde görevini icra ediyordu. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik oluşuyla bilinir, sayılırd...
biz geldik, nasılsın? umarım çok iyisindir, değilsen de umarım bu bölüm yüzünde bir gülümseme oluşturur. ne kadar yaran varsa, bu hikayede hepsi kapansın diye yazıyorum, unutma <3
bir de tam da şuraya authsevvybasarak beni takip edersen çok çok mutlu edersin.
yıldızımızı parlatıp oyunu vermeyi, satıra aralarına da düşüncelerini bol bol yorum atarak belirtmeyi unutma. doya doya oku ve yorumlarını eksik etme benden. ilgin, her zaman hevesimi artırır. satır aralarında seninleyim❤️🩹
keyifli okumalar (:
KURGU, VATAN İÇİN CAN VEREN, MİLLETİNİ KORUYAN ASKERLERİN HATIRASINA YAZILMIŞTIR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN VE BİLGİLERDEN BAĞIMSIZDIR. DURUMLAR, OLAYLAR VE YERLER DEĞİŞTİRİLEREK YAZILMIŞTIR. KURGU GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
emir can iğrek, bıraktım şaşırmayı
KÖFN, bi' tek ben anlarım
haluk levent, aşkın mapushane
kıraç, yıllar sonra
dedublüman, yok
Kasvetli havaları her daim cenaze havalarına benzetmişimdir.
O boğucu, soğuk fakat sıcak olmaya yakın olan havalar genelde sonbaharda karşımıza çıkar. Soğuktur bir ceset gibi fakat sıcaktır, geriye bir hayattan kalan küçük izleri bırakmıştır.
O havalarda, küçüklükten beri hep huzursuz hissederim. İçimi bir sıkıntı basar, nefes almam zorlaşır ve her daim içimde bir ağlama isteği oluşur. Konuşmak istemem. Kusmak isterim. Hiç durmadan, üzüntüden kusmak isterim o havalarda.
"Yaralı, değil mi?"
Yine bir sonbaharda, o kasvetli havada, bir eve tabut getirmiştik. Bizdendi. Bizim ülkemizin askeriydi. Can damarımız kopmuş gibi hissettiriyordu.
Huzursuzdum. İçimde bir sıkıntı vardı, nefes almakta zorluk çekiyordum. Ağlamak için kendimi saatlerce telkin ettiğimden içimde ağlamaya yönelik bir istek yoktu. Sadece ağlamak istiyordum ama bunu yapmayacaktım. Konuşmak istemiyordum ve avuç avuç içimdeki hüznü kusmak istiyordum.
"Yaralı mı benim evladım? Onun haberini mi vermeye geldiniz?" diye soran acılı baba, üzerinde jilet gibi tören üniforması olan, kafasına taktığı şapka ile usul usul onun kaşları çatık çehresini izleyen yüzbaşıya baktı.
