Vatan uğruna baş koymuş, düşmanın yüreğindeki korkunun izahı, acının işaret parmağı olan Sezin Kaza, yıllardır Keleş timinin başında duran üsteğmen kimliğinde görevini icra ediyordu. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik oluşuyla bilinir, sayılırd...
biz geldik, nasılsın? umarım çok iyisindir, değilsen de umarım bu bölüm yüzünde bir gülümseme oluşturur. ne kadar yaran varsa, bu hikayede hepsi kapansın diye yazıyorum, unutma <3
bir de tam da şuraya authsevvy basarak beni takip edersen çok çok mutlu edersin.
yıldızımızı parlatıp oyunu vermeyi, satıra aralarına da düşüncelerini bol bol yorum atarak belirtmeyi unutma. doya doya oku ve yorumlarını eksik etme benden. ilgin, her zaman hevesimi artırır. satır aralarında seninleyim❤️🩹
keyifli okumalar (:
KURGU, VATAN İÇİN CAN VEREN, MİLLETİNİ KORUYAN ASKERLERİN HATIRASINA YAZILMIŞTIR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN VE BİLGİLERDEN BAĞIMSIZDIR. DURUMLAR, OLAYLAR VE YERLER DEĞİŞTİRİLEREK YAZILMIŞTIR. KURGU GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ali kınık, kurtlar sofrası
zülfü livaneli, güneş topla benim için
barış akarsu, isterdim
şebnem ferah, çakıl taşları
kalben, al beni
Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, öpüşürken yok olan ateşle barut gibi.
Birimiz ateşsek diğerimiz baruttuk fakat ortada yanan tek şey inatlarımızdı. Bu, bir çekim dahi değildi. Sadece inat. Aramızdaki tek şey, inattı. Onun inadı beni tetikliyor ve benim inadım şüphesiz onu da hiç tanıyamadığı bir adama dönüştürüyordu.
Elinize birisi ateş verdiğinde her yeri yakmak için istekli olmamalıydınız. Ben, elime ateş verilirse doğru zamanı beklerdim. Fevrilik mayamda yoktu fakat bu adam... Bu adamdı işte. Üç günde beni deli edebilen, düşüncesizce davranmama sebep olan, boktan herifin tekiydi. Benim suçum bu adamın beni tahrik etmesine izin vermekti.
Bir adım geriye doğru, kocaman bir adım attığımda yüzbaşı gözlerini dudaklarımdan çekti. Ben de hemen ondan kaçındım.
Yüzbaşı, bana baktı. Gerçekten bakar gibi baktı. Öylesine bakmadı. Ben ise hemen gözlerimi etrafa çevirdim. Aile fotoğrafında kıçımda olduğunu sadece benim bildiğim kızarıklığı düşündüm.
