[DL: What ifs] (AU) 1/3

229 14 32
                                    

BONUS CHAPTER 4.1: What if Stell was with her?

What if Stell believed Vera that he got her pregnant?
What if they were together facing Vera's pregnancy?
What if Stell was beside Vera while she's giving birth instead of Elle?
What if Elli grew up with her Dad?
What if Stell and Vera just became lovers instead of fubu?

Here's an alternate universe of Desired Love wherein Vera knew she got pregnant. Here's what might happen if everything that happened on the story was the opposite.

-

VERA's POV

"Stell, I'm pregnant..." I nervously uttered.

"What?"

Napalunok ako't napakapit sa dulo ng damit ko. Napayuko ako ng bahagya, halatang kinakabahan.

"You weren't safe last time we did it? At teka, aren't you taking pills?" Stell asked me.

"Nakalimutan ko." pag-amin ko.

"Fuck..."

Nag-angat ako ng tingin sakaniya. He's looking away. Halatang hindi alam ang gagawin.

"I'm sorry..." I apologized which made him look at me.

"Ba't ka nagsosorry?" nagtatakang tanong niya.

"Kasi may nabuo..." ani ko. "Dapat, wala naman diba? Sex lang naman 'yon. It wasn't supposed to be like this." sambit ko.

"No, don't apologize. Nangyari na ang nangyari. Pareho nating ginusto 'yon." he said.

Napalunok ako at kalauna'y napatango nalang din.

I didn't expect that. Akala ko kasi ay magagalit siya, sisigawan niya ako o ano dahil hindi naman talaga dapat ganito eh pero hindi, he's calm.

"Gaano na katagal?" he suddenly asked, obviously referring to my pregnancy.

"Eight weeks." I answered.

He nodded as he suddenly looked at my stomach. Napaiwas din naman agad siya ng tingin.

"Paano 'to, Stell? Malalaman 'to ng mga kagrupo mo, ng management niyo... Paano ka?" nag-aalala kong tanong.

I'm worried for his career. Nagsisimula palang silang makilala tapos meron na rin kaagad siyang ganitong responsibilidad sa akin. Would I be a hindrance?

Ayoko namang maging rason para hindi niya maabot ang mga pangarap niya. Alam ko kung gano kahalaga iyon sakaniya.

"H-Hindi ko alam..." frustrated niyang sambit. "Alam kong di ko naman 'to matatago sakanila, lalo na sa mga kagrupo ko... Basta, ako na ang bahala roon. I'll talk to them and explain." he said.

Napaiwas ako ng tingin.

Parang naiiyak ako pero pilit kong pinipigilan iyon. I'm just scared, nervous, and worried for him. Hindi ko alam kung anong maidudulot nito.

"Do you want this?" I suddenly asked, still not looking at him.

"Want what?"

"This child." I said.

I have something in mind. It may be a stupid thing and I don't know if he will agree to it pero bahala na. Ayoko lang na malagay siya sa alanganin.

"What do you mean?" he asked, confused.

I stared at him for a while.

I think again for a while but then I realized na hindi ko kaya, hindi ko ata kakayanin.

SB19 Series Bonus ChaptersWhere stories live. Discover now