━ 𝟬𝟬𝟱.

3.2K 392 996
                                    

Capítulo 005, “— Eu sinto muito”

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Capítulo 005, “— Eu sinto muito”.

𝐄𝐑𝐀 𝐔𝐌 𝐒𝐀́𝐁𝐀𝐃𝐎 𝐃𝐄 𝐌𝐀𝐍𝐇𝐀̃, Madeline já estava acordada

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

𝐄𝐑𝐀 𝐔𝐌 𝐒𝐀́𝐁𝐀𝐃𝐎 𝐃𝐄 𝐌𝐀𝐍𝐇𝐀̃, Madeline já estava acordada. Assistido televisão, quando ouviu o telefone tocar. Madie se levantou da poltrona e foi até o telefone, atendendo ele.

— Oi, ruivinha. —  A voz de Robin diz, do outro da linha.

— Robin? — A ruiva direcionou seu olhar para a televisão. — O que aconteceu?

— Madie, vou comprar alguns doces, pra hoje. Finney vai me ensinar matemática. Quer ir comigo?

— Robin, minha mãe... Ela não vai deixa.

— Mas você vai ir comigo.

— Mas ela deixaria, ela tem medo do sequestrador. Eu sinto muito Robin.

— Tudo bem. A gente se ver amanhã? Você vai vim, né?

— Claro, Robin! Eu vou assistir esse filme com você. Te vejo amanhã! — Ela diz, desligando o telefone.

De sua casa, Robin desligou o telefone. E saiu, até a loja de doces. No caminho, Robin se depara com uma Van preta, estranha, estacionada no caminho. Apesar de achar estranho aquilo, o garoto seguiu seu caminho normalmente.

Quando um homem alto, e um chapéu que escondia o seus cabelos longos e grisalhos, desceu do veículo.

— Nossa! Como eu sou desastrado. — O homem misterioso diz, derrubando alguns sacos de papel no chão, que estava com algumas comidas. Robin ignorou totalmente o homem, e continuo seu caminho para a loja de doces.

— Eii menino! Você pode me ajudar?

— Não, desculpa.

— Vamos, venha aqui me ajudar! Por favor. — Insistiu o homem. Robin parou de caminhar, se virou para trás e encarou o homem, que estava ajoelhado no chão, recolhendo alguns algumas coisas.

━ 𝗧𝗛𝗘 𝗛𝗘𝗥𝗢 ➤ 𝘍𝘪𝘯𝘯𝘦𝘺 𝘉𝘭𝘢𝘬𝘦Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin