Δηλητηριώδης καταστροφή

~ part 11 ~

Ακούει την πόρτα να ανοίγει γυρνάει και βλέπει ξανά την κοκκινομαλα ελαφρώς ποιο μεθυσμένη. Πάει κοντά της και αρπάζει κατευθείαν το μικρό σακουλάκι με τα θέλω και τα δεν του.
Η κοκαΐνη εισάγεται βίαια στα ρουθούνια του και περνά κατευθείαν στην κυκλοφορία του μολυσμένου αίματος. «Ηρέμησε δεν έχει να πάει κάπου» του είπε κάπως αστεία αλλά πραγματικά εάν τον βλέπατε έκανε σαν μανιακός. Γύρισε και την κοίταξε με ένα προειδοποιητικό βλέμμα σαν να της λέει φύγε. Πριν προλάβει να αγγίξει το πόμολο της πόρτα εκείνη ανοίγει. Από την έξω πλευρά ήτανε ο Αντιπαθητικός Κώστας και κολλημένη πάνω του μια πλαστική κοκκινομάλλα. Αμέσως σκέφτηκε δεν της πάει το κόκκινο τόσο όσο σε εμένα σωστά;

«Φύγε θα σε βρω μετά» λέει με ένα φανερό εκνευρισμό στο πρωσοπο του.
Εισάγεται μέσα στο μπάνιο με νεύρα , από την μια ο Άλεξ να προσπαθεί να ανοίξει το σακουλάκι από την άλλη η κοκκινομάλλα να βοηθάει στην καταστροφή του φίλου του Ε πολύ θέλει ο άνθρωπος
«Γιατί του έδωσες» λέει εκνευρισμένα
Πέρνει μια βαφιά ανάσα «ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο» ήτανε αυτονόητο γι αυτήν δεν άφησε ποτέ τα συναισθήματα της να μπλέξουν με την δουλειά.
Αλλά ποτέ μην λες ποτέ Νίκη

Την τραβάει από το χέρι βίαια ώστε να μην ακούσει κάτι ο φίλος του όχι ότι μπορούσε ήτανε απασχολημένος με την ερωμένη του. «Δεν καταλαβαίνεις ότι είναι εθισμένος του κάνει κακό»
Πέρνει ξανά μια βαφιά ανάσα «Μπορεί να του αρέσει αλλά στην πραγματικότητα τον...» ΟΧΙ όχι δεν θα παραδεχτεί αυτό που είδη ήξερε ειδικά στην κοκκινομαλα μπορεί να το εκμεταλλευόταν περισσότερο. «Ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο όχι όμως και ο φίλος του πελάτη» του είπε ψιθυριστά και συνάμα ειρωνικά στο αυτί του. Πριν προλάβει να στάξει το δηλητήριο του ακούνε και οι δυο ένα θόρυβο αμέσως κοιτάνε από εκεί που ήχησε και τι να δουν έναν Άλεξ με μια ελαφριά αιμορραγία στην μύτη να προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του. Τρέχουν κατά πάνω του ώστε να τον βοηθήσουν.

«Είμαι καλά» τους λέει και σπρώχνει τα χέρια τους από πάνω του με αποτέλεσμα να συγκρουστούν
το δηλητήριο με την κινούμενη πρεζα.

«Άντε ελάτε να διασκεδάσουμε» λεει σχεδόν χαρούμενος ταυτόχρονα ενώ σκουπίζει το ξεραμένο αίμα από την μύτη του. Τα μάτια τους συναντιούνται με αποτέλεσμα να κάνουν μια μικρή σύντομη συζήτηση μέσω της οπτικής επαφής.