Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
I should let her go. What's the point of staying, if whenever she's with me... nasasaktan na lang siya palagi?
She quickly responded to my kisses and I sighed inwardly. I held her hips. I moved my lips to deepen the kiss so that she wouldn't notice if I inject the sedative.
I took the syringe inside my pocket.
Hinawakan ko ang laylayan ng kanyang jacket. Napalunok ako at napapikit nang mariin bago itinurok and sedative sa kanyang tagiliran. Nagtayuan ang lahat ng balahibo sa 'king katawan. Hindi dahil sa ulan, kung 'di dahil sa walang hiyang nararamdaman.
"G-Grant...?" I hugged her swiftly. I don't want to see her expression. Mabilis din ang bawat paghinga niya, hanggang... sa unti-unting bumagal.
I clenched my fists. I feel like I'm going to explode. Mas humigpit ang yakap ko sa kanya nang maramdaman ang buong bigat niya. Tumigil na rin siya sa pag-iyak.
I stared at her. Her eyes were shut. Idinikit ko ang labi sa tuktok ng kanyang noo. Pinaliguan ko rin ng halik ang kanyang buong mukha. Muli akong napabuntong-hininga.
"I'm so sorry, baby..." bulong ko bago siya binuhat.
_..._..._
MATAPOS KONG ihatid si Heather pabalik ng Loriete's Hospital, agad akong lumabas ng kanyang silid. Hindi ko na maalala ang mga sinabi ng mga magulang niya. Wala akong maintindiham ni isa.
Nabungaran ko sa labas sina Brix at Angel, pati na rin si Ryder. Hindi ko alam kung ano'ng aura ng kanilang mukha dahil hindi ko sila tinapunan ng tingin. Nilagpasan ko lang sila. Pakiramdam ko isa akong zombie na hindi alam kung ano'ng ginagawa sa sarili. Tumayo si Angel at sumunod sa 'kin.
Basa pa rin ang aking damit dahil dumiretso na agad ako rito. Gusto ko lang din na makaalis na agad sa lugar na 'to. Bahala na kung saan ako dalhin ng mga paa ko.
"Hoy! Grant..." narinig kong tawag ni Angel.
Hindi ako lumingon. Mas binilisan ko pa ang paglalakad. Hindi ko rin pinansin ang ibang taong nadadaanan namin. Mag-aalas tres na ng madaling araw, pero marami pa ring tao rito sa ospital.
"Tangina! Tumigil ka nga muna." Tinulak ko ang main door na may nakalagay na EXIT sa itaas. "Asshole! You shouldn't let her go just like that."
Napatigil ako bigla. Gusto kong tumawa nang malakas. Bumaliktad na ba ang ikot ng mundo?
'Di ba siya ang may ayaw na maging kami ni Heather?
Sumulpot na lang siya sa harapan ko at sinuntok ako sa panga. Tinitigan ko siya nang masama, kuyom ang mga kamao, pero gano'n din ang kanyang ginagawa.
"Kahit kailan talaga ang tanga mo pagdating sa pagdedesisyon!" Binalak ko siyang lagpasan, pero muli niya akong itinulak pabalik sa dating pwesto. Kayang-kaya talaga ako ng amazonang 'to.
