............
"ဒီမှာ ကို မေ့ကိုဘာမှ မဝေဖန်နဲ့ မေလုပ်နေတာအားလုံးက သားလေးကောင်းစားဖို့ပဲ မေတို့မရှိတော့တဲ့နောက်သားလေးကို လူ့လောကကြီးထဲမှာ မျက်နှာမငယ်စေချင်ဘူး ဒါမိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်ပဲ "
"မေ မင်းမှားနေပြီနော် မင်းချစ်တာ သားကို ချစ်တာထက် နှစ်တာနဲ့တူနေပြီကွ ခုမင်းတို့သားအမိလုပ်နေတာတွေကိုရပ်တမ်းကရပ်ပါတော့ကွာနော်"
"တော်စမ်းပါ ရှင်ကြီးလာပြီး တရားရေအေးတိုက်ကျွေးမနေနဲ့ ခုလိုဖြစ်ရတာ ရှင်ကြီးအသုံးမကျလို့ ရှင်ကြီးသာ ကျွန်မနဲ့သားကို ချမ်းချမ်းသာသာထားကြည့် ဒီလိုဖြစ်လာစရာကိုမလိုဘူး"
"နေစမ်းပါဦး ငါက မင်းတို့သားအမိကို အငတ်ထားထားလို့လား လူတန်းစေ့ လိုလေသေးမရှိ ထားထားတာလေ မင်းတို့ဘာလိုအပ်လဲပြော ကိုဂုဏ်မာန်တို့လောက်မချမ်းသာပေမယ့် ငါတို့လဲ မဆင်းရဲနေပါဘူးကွာ"
ရန်ကုန်မြို့ပေါ်မှာ တိုက်နဲ့ကားနဲ့ သုံးစရာငွေအဆင်သင့်ရှိနေတဲ့ အခြေအနေက ဆင်းရဲနေတာမှ မဟုတ်တာလေ
"တော်တော် ရှင်နဲ့ကျွန်မ ဆက်မပြောတာအကောင်းဆုံးပဲ ခုကစပြီး ဒီအကြောင်းတွေထပ်မပြောနဲ့တော့"
.........
"လွှတ်ငါ့ကိုလွှတ် သွေးနင်လွှတ်နော် ငါသွားမယ် ငါမနေဘူး ကိုကို့ဆီသွားမယ် ငါကိုဘာလို့ချုပ်ထားတာလဲလွှတ်လို့ဆို"
ပုလဲနက် မိုးရေထဲ လျောက်သွားပြီးဖျားထားကတည်းက သွေးတို့တူဝရီးနှစ်ယောက်တိုင်ပင်ပြီး အခန်းထဲပိတ်ထားလိုက်တာ ခုဆို တစ်ပတ်တောင်ပြည့်တော့မယ်
"ဒေါ်လေး ကျွန်တော်တို့ ဆေးရုံသွားပြကြမလား blackကိုကြည့်ရတာ ပုံမှန်တော့မဟုတ်နေဘူးနော်"
"အင်း ဆေးရုံသွားဖို့ဆိုတော့လည်း သတ္တိရန်ကကြောက်ရသေးတယ် ဒေါ်လေးတို့အရင်ပင့်နေကြဆရာဝန်ပင်ရင်မကောင်းဘူးလား"
"အရင်တုန်းက ပင့်တဲ့ဆရာဝန်က physicianဆိုတော့ ဖျားတာနာတာအတွက်တော့ သက်သာပေမယ့် ခုနက်ကြည့်ရတာ ပုံမှန်မဟုတ်သလိုပဲ ကျွန်တော်ကတော့ သူ့ကို စိတ်ကျန်းမာရေးအထူးကုနဲ့ပြချင်တယ်"
YOU ARE READING
တစ်ချက်လေး စောင်းငဲ့ကြည့်ဦး
Randomမင်းက ငါ့အချစ်တွေနဲ့ မထိုက်တန်တဲ့မိန်းမပဲ ငါမင်းကို မင်းသေသွားရင်တောင် ပြန်ချသ်မှာမဟုတ်ဘူး ခန့်ထယ်ဝါ ကိုခန့်ဘယ်လောက်မုန်းမုန်း နက်နားကမထွက်သွားပါနဲ့နော် နက်က ကိုခန့်မရှိရင် သေမှာ ပုလဲနက်
Part58(uni+zawgyi)
Start from the beginning
