UNFATHOMABLE LOVE

Part 11 [3 weeks😟]

" Тийм үү? Жиёон баярласан гэж үү? Хөөрхөн юм бэ. Эсвэл маргааш та хоёр манайд хүрээд ирэх юм уу? Би сайхан хоол хийгээд хүлээж байя "

Жэхи: Бид хоёр хоолноос бол татгалзахгүй шүү. Тэгвэл маргааш өдрийн хоолны цагаар яваад очъё.

" Заа тэгээрэй~ Маргааш уулзъя. Баяртай~"

Намжүн: Жэхи юу гэж байна?

" Яагаад ирэхээ больсон юм л гэж байна. Нөгөө Жиёон чинь Сэжүнийг очно гэсэн чинь бөөн баяр болсон гэнэ. Тэгээд тэр хоёрыг маргааш манайд ирж хоол идээрэй гээд хэлчихлээ."

Намжүн: Зааза болж дээ. Маргааш миний хүү Жиёон найзтайгаа уулзах нь байна шүү дээ. Одоо гуравуулаа юу хийх үү?

" Миний хүүгийн дуртай хүүхэлдэйн киног үзэх үү? " гэхэд Сэжүн толгой дохив.

^^^^

Хүүгээ голдоо хэвтүүлээд өөд өөдөөсөө харан хэвтлээ. Сэжүн хэдийнээ унтчихсан.

" Дахиад ойн баярын мэнд хүргэе хайраа~"

Намжүн: Хайрдаа ч гэсэн баярын мэнд. Хамтдаа амьдраад ийм хурдан 8 жил болчих гэж. Дундаасаа жинхэнэ хайрыг бий болгоод 3 жил болж байна шүү дээ.

" Шаналах завгүй жаргалтай 3 жил байлаа шүү. Тэр тусмаа хүү минь төрсөний дараах 2 жил үнэхээр сайхан байлаа. Ийм сайхан бэлэгийг надад бэлэглэсэнд баярлалаа хайраа~ "      гээд уруул дээр нь үнсэв.

Намжүн: Би л энэ үгийг хэлэх ёстой шүү дээ. Надад итгэж, Жонгүгийг биш намайг сонгосонд баярлалаа.

Гэвч би тэрийг зөвхөн хүүгийнхээ л төлөө хийсэн. Чи хүүгийн минь аав болохоор л Жонгүгаас салах шийдвэр гаргасан шүү дээ.

" Сайхан амраарай~ "     гээд духан дээр нь үнсээд толгойг нь илэв.

^^^^^^^^^^^

" Вуаа хоёр хөөрхөнийг хараад байгаарай. Сайн найзуудын хүүхдүүд гэсэн шиг л хоорондоо адилхан харагдаад ч байх шиг."

Жэхи: Манай Сэжүн ч том болоод охидуудыг хуулируулах нь дээ.

" Жиёон ч бас хөвгүүдийг араасаа нилээн их гүйлгэх нь дээ. "

Жэхи: Яршиг хоёулаа хүүхдүүдээ том болохоор нь гэрлүүлчих үү?

" Тэгэх үү? Ийм хөөрхөн бэртэй болохоос татгалзах зүйл алга."

Жэхи бид хоёрыг ингэж ярьж байх хооронд Намжүн биднийг харж инээж байгаад хаалга дуугарахаар нь хаалгаа тайлахаар явлаа.