Bu, yaşadığı her şeye rağmen güçlü kalmaya çalışan bir kadının hikayesi.
Bu, erken yaşta büyümek zorunda kalan küçük bir kızın hikayesi.
Bu, acılara direnip gülümsemeyi yüzüne maske yapmış batan bir güneşin yeniden doğuş hikayesi.
☀️☀️☀️
''Dem...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
☀️ Hayatıma gelişi yalnızlıktan kurtuluşum olmuştu. ☀️
Elimdeki havluyla saçlarımı kurularken odama girdiğimde balkonumun kapısının yine açık olduğunu gördüm. Yağmur'un yine balkonda olduğunu anladığımda bıkkınlıkla ofladım. Yağmur'un en çok vakit geçirdiği yer balkonumdu ve her seferinde balkonun kapısını açık bırakıyordu.
Havluyu yatağıma attım ve balkona doğru yürüdüm. ''Şerefsiz varlık seni!'' Yağmur'un ağlamaklı sesini duyduğumda burada olduğuna emin olmuştum. Yanına gidip yerdeki minderin üzerine oturduğumda, bilgisayardan animasyon filmi izleyip ağladığını gördüm. Gerçekten animasyon filmi izlerken ağlıyor muydu?
Gözlerimi Yağmur'a çevirdiğimde hala ağlıyordu. Bu haline gülmemek için dudaklarımı ısırsam da, yanaklarım hava balonu gibi şişmişti. Derin bir nefes aldım. ''Yağmur bu sadece bir animasyon filmi. Neden ağlıyorsun?''
Islanmış kirpiklerini kırpıştırdı birkaç kez. Soğuktan burnu kızarmıştı, saçları topuz olsa da birkaç tutamı ıslanmış yanağına yapışmıştı. Omuzlarına bir battaniye örtmüş olsa da onu ısıtmadığı açıkça belli oluyordu. ''Öyle değil işte!''
Bilgisayarı kapattı ve vücudunu bana döndürdü. ''Bak şimdi, o arkadaşı için her şeyi yaptı, ölümü bile göze aldı. Ama... Ama arkadaşı ona ihanet etti. Kandırdı onu. Yazık değil mi?'' Cümlesinin sonuna doğru yine ağlamaya başladığında kollarımı ona doladım ve bir elimle saçlarını okşadım.
Sadece bir animasyon filmiydi, neden bu kadar üzülmüştü anlamamıştım. Ellerimi Yağmur'un omzuna koydum ve onu kendimden biraz uzaklaştırıp ellerimle yüzündeki yaşları sildim. ''Tamam. Bak geçti gitti işte. Sadece bir filmdi.''
Gözlerinde anlamlandıramadığım bir duygu vardı. Yine de şu an üzgün olduğu için üzerine gitmek istemedim. Ayağa kalktım ve onu da yerden kaldırdım. ''Bak hava çok soğuk hasta olacaksın burda. Hadi içeri geçelim.'' dediğimde beni başıyla onayladı.
İkimiz de odaya geçtiğimizde onun gözleri tam olarak kurumamış saçlarımda takılı kaldı. ''Bana diyene bak. Bu havada bu saçlarla balkona çıkmışsın. Asıl sen hasta olacaksın!''
Hemen beni kolumdan çekiştirip yatağıma oturtturdu ve koşarak odadan çıktı. Tam kalkıp yanına gidecektim ki koşarak odaya geri geldi. Elindeki saç kurutma makinesinin fişini prize taktı ve arkama geçip saçlarımı kurutmaya başladı.
Yaklaşık yarım saat kadar saçlarımı kuruttuktan sonra saçlarımı tarayıp ördü. Saçıma bir öpücük kondurdu. ''Ben olmasam ne yapacaksın acaba.'' deyip yüzüne düşen birkaç tutamı geri savurdu.
Ona gülümsedim, bu kez ben onun arkasına geçip saçındaki tokayı çıkardım. Nazikçe saçlarını taradım ve ben de saçlarını aynı şekilde ördüm. Sonra da saçına bir öpücük kondurdum. ''Oldu mu?''
